Με πρωτοφανή συμμετοχή κόσμου & μεγάλη ανταπόκριση από τα Ελληνικά & διεθνή ΜΜΕ, ολοκληρώθηκε το 2ο Συμπόσιο των 7 Σοφών του κόσμου με θέμα την κοσμολογία.
Στιγμιότυπο από την προσέλευση του κοινού. Στο κέντρο ο Καθηγητής Σταμάτης Κριμιζής.
Ο Δημοσθένης Καζανάς (αριστερά) Αστροφυσικός στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA, με τον καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο «Παρίσι 7» και εκλεγμένο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κοινοπραξίας Αστροσωματιδιακής Φυσικής (APPEC) Σταύρο Κατσανέβα (κέντρο) και τον επίτιμο Διευθυντή του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, Διονύση Σιμόπουλο.
Ο Γκαμπριέλε Βενετσιάνο, θεωρητικός φυσικός, καθηγητής του College de France (αριστερά) με τον αναπληρωτή καθηγητή του Παν/μίου Αθηνών και πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, Στράτο Θεοδοσίου.
Ο καθηγητής Στράτος Θεοδοσίου (δεξιά) με τον Ρώσο Αστροφυσικό Αλεξέι Σταρομπίνσκι (κέντρο) και τον αρχισυντάκτη επιστημών της Πεμπτουσίας, Νίκο Λουπάκη.
Σε μία κατάμεστη αίθουσα, στο ξενοδοχείο Χίλτον, οι διακεκριμένοι επιστήμονες, μαζί με Έλληνες και ξένους συναδέλφους τους, παρουσίασαν τις τελευταίες εξελίξεις στην Αστροφυσική & την Κοσμολογία ενώ απάντησαν σε πληθώρα ερωτήσεων του κοινού καθώς και δεκάδων εκπροσώπων της Φυσικής αλλά και συγγενών επιστημονικών πεδίων.
Ανοίγοντας τις εργασίες του Συμποσίου ο Σταμάτης Κριμιζής Ακαδημαϊκός, Ομότιμος Διευθυντής Διοίκησης Διαστήματος του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, ΗΠΑ επεσήμανε: Δύο από τους κύριους στόχους μας είναι η επαφή του ελληνικού κοινού με διακεκριμένους παγκοσμίως επιστήμονες και η προσέγγιση της νεολαίας και μετάδοση των αξιών της Αριστείας και Αξιοκρατίας.
Χαιρετισμό απηύθυνε ο Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, Στράτος Θεοδοσίου.
George Smoot: Κάτοχος βραβείου Νόμπελ Φυσικής 2006 – Καθηγητής Φυσικής Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια.
Ο κ. Smoot παρουσίασε την εξέλιξη των μετρήσεων της διάχυσης κοσμικής ακτινοβολίας, από την ανακάλυψη της το 1965 μέχρι τις δικές του μετρήσεις με τον δορυφόρο COBE το 1990. Οι μετρήσεις αυτές έχουν παίξει ένα καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση των σημερινών μας αντιλήψεων για την κοσμολογία και εδραίωσαν την θεωρία της υπερταχείας διαστολής του σύμπαντος στα πρώτα στάδια της εξέλιξης του.
George Efstathiou : Καθηγητής Αστροφυσικής και Διευθυντής του Ινστιτούτου Κοσμολογίας Πανεπιστημίου Κέμπριτζ – Εταίρος της Βασιλικής Ακαδημίας.
O καθηγητής Ευσταθίου είναι ένας από τους πρωτεργάτες της Ευρωπαϊκής δορυφορικής αποστολής Planck που πέτυχε τις πιο ακριβείς μετρήσεις της διάχυσης ακτινοβολίας μικροκυμάτων. Στην ομιλία του παρουσίασε τα αποτελέσματα των μετρήσεων, καθώς και τα σχέδια για μελλοντικές αποστολές στο διάστημα. Ένα από τα ερωτήματα που παραμένουν ανοιχτά είναι η ανίχνευση κυμάτων βαρύτητας προερχομένων από το αρχέγονο σύμπαν.
Δημοσθένης Καζανάς: Αστροφυσικός στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Ένας από του πρώτους διδάξαντες την ιδέα της υπερταχείας διαστολής του σύμπαντος, ο ερευνητής της ΝΑSA κ. Καζανάς παρουσίασε μια γενική επισκόπηση της θεωρίας που ονομάζουμε πληθωριστική διαστολή. Περιέγραψε με ακρίβεια τις φυσικές συνέπειες της θεωρίας και τις συγκεκριμένες με τα αποτελέσματα των παρατηρήσεων.
Στη διάλεξη του, ο κ. Σταρομπίνσκι παρουσίασε μια καινούργια εικόνα της θεωρίας της υπερταχείας διαστολής, σύμφωνα με την οποία ο ρόλος της αρχικής μεγάλης έκρηξης (Big Bang) δεν είναι αυτός που της αποδίδουμε συνήθως. Στην καινούργια αυτή θεωρία κοσμολογίας το σύμπαν πέρασε από μια κατάσταση πολύ υψηλής θερμοκρασίας και πολύ υψηλής πυκνότητας, με την έναρξη της Πληθωριστικής διαστολής.
Gabriele Veneziano: Θεωρητικός Φυσικός – Καθηγητής, Έδρα Στοιχειωδών Σωματιδίων Βαρύτητας και Κοσμολογίας, College de France
Στην διάλεξη του ο καθηγητής αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα ανάπτυξης μιας θεωρίας κβαντικής βαρύτητας, σαν κι αυτήν που υπερισχύει στην θεωρία υπέρ-χορδών, για την μελέτη της εξέλιξης του σύμπαντος. Σε μια τέτοια θεωρία η Μεγάλη Έκρηξη δεν σημαίνει κατ' ανάγκη την αρχή του χρόνου. Μια πιθανή εικόνα θα ήταν μια αλληλουχία διαστολών και συστολών του σύμπαντος και αντί για Μεγάλη Έκρηξη θα έπρεπε να μιλάμε για Μεγάλη Ανάκλαση.
Ηλίας Κυρίτσης: Καθηγητής Φυσικής Πανεπιστημίου Κρήτης
Η θεωρία των υπερ-χορδών προσφέρει το μόνο μαθηματικά συνεπές πλαίσιο για την διατύπωση μιας θεωρίας κβαντικής βαρύτητας. Ο κ. Κυρίτσης παρουσίασε μια γενική επισκόπηση αυτής της θεωρίας με έμφαση στις τελευταίες εξελίξεις που βασίζονται στην ιδέα της ολογραφίας. Η ιδέα αυτή εισάγει μια αντιστοιχία ανάμεσα σε μια θεωρία κβαντικής βαρύτητας και σε μια τοπική θεωρία κβαντικών πεδίων.
Ακόμα μία άποψη της αίθουσας, που ήταν γεμάτη μέχρι και το τέλος των εργασιών της ημερίδας.
James Cronin: Κάτοχος βραβείου Nobel Φυσικής (1980) – Ομότιμος καθηγητής Αστρονομίας & Αστροφυσικής Πανεπιστημίου του Σικάγο
Ο καθηγητής κύριος Κρόνιν παρουσίασε μια ιστορική αναδρομή μεγάλων ανακαλύψεων στην πειραματική φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων και των κοσμικών ακτίνων και τη σημασία τους για την κοσμολογία. Ειδικότερα η ανακάλυψη ότι ορισμένες βασικές αλληλεπιδράσεις στο μικροσκοπικό επίπεδο δεν είναι αναλλοίωτες στην αντιστροφή του χρόνου, μας επέτρεψε να κατανοήσουμε το φαινόμενο της δημιουργίας της ύλης (και όχι της αντί-ύλης) στο αρχέγονο σύμπαν.
Το προεδρείο της Γ' Συνεδρίας.
Δήμητρα Ρηγοπούλου: Καθηγήτρια Αστρονομίας Υπερύθρου, Πανεπιστήμιο Οξφόρδης.
Η ορατή ύλη την οποία παρατηρούμε στο σύμπαν αποτελεί ένα ελάχιστο ποσοστό της τάξεως του 5%, του συνολικού ενεργειακού περιεχομένου. Το υπόλοιπο αποτελείται από ένα είδος "σκοτεινής ύλης" πιθανότατα από ηλεκτρικά ουδέτερα σωμάτια που δεν έχουμε ακόμα ανακαλύψει και το υπόλοιπο της τάξεως των 75% από ένα είδος σκοτεινής ενέργειας της οποίας η φύση μας είναι ακόμα άγνωστη. Η καθηγήτρια κυρία Ρηγοπούλου παρουσίασε τα πειραματικά δεδομένα που στηρίζουν αυτές τις διαπιστώσεις.
David Gross : Κάτοχος βραβείου Nobel Φυσικής (2004) – Καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής και Διευθυντής Ινστιτούτου Θεωρητικής Φυσικής Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
O καθηγητής κύριος Gross έδωσε την τελική ομιλία στο επιστημονικό μέρος του συμποσίου. Παρουσίασε μια πανοραμική εικόνα της εκπληκτικής προόδου που έχει επιτευχθεί στην κατανόηση των βασικών δυνάμεων ανάμεσα στα στοιχειώδη σωμάτια, τις προσπάθειες για μια θεωρία κβαντικής βαρύτητας καθώς και την επίδραση τους στην κοσμολογία. Έδειξε επίσης τα πολλά ερωτήματα που μένουν ακόμα αναπάντητα και τις προσδοκίες για περαιτέρω πρόοδο .