ελ
Προσβάσιμη σελίδα για τα άτομα με μερική ή ολική τύφλωση
Α-
Α+
Λαμπρή πανήγυρη στην Μακεδονική φύση για έναν μεγάλο Όσιο
Κάθε χρόνο οι κάτοικοι των Βραστάμων διοργανώνουν προσκύνημα, στο σπήλαιο του Όσιου Ευθύμιου του Νέου, που βρίσκεται στη τοποθεσία Μικρόσκινο Βραστάμων στην βόρεια Χαλκιδική. Εκτός από το όμορφο εκκλησάκι που μοιάζει με φωλιά αετών στην σπηλιά των βράχων, αυτό που κάνει το πανηγύρι να ξεχωρίζει είναι το φυσικό περιβάλλον.
Σε μία απόσταση περίπου 5,5 χιλιομέτρων απ' το χωριό, οι κάτοικοι χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα, οδηγούνται με ευλάβεια στον τόπο αυτόν. Αρκετές είναι οι φορές που η απόσταση λειτουργεί σαν γιατρικό, αρκεί η σκέψη και η επιθυμία να δίνει δύναμη στους υπόλοιπους. Οι παλαιότεροι συνηθίζουν να δίνουν ευχή λέγοντας "η σκέψη μου να σε συνοδεύει με την αγάπη μου".
Είναι συγκινητικό να διακρίνεις πιστούς κάθε ηλικίας, με κουράγιο και προσήλωση να φθάνουν στον άγριο αλλά όμορφο αυτό τόπο, που προκαλεί δέος. Η πρόσβαση στο χώρο γίνεται μόνο με πεζοπορία ή με ζώα. Οι «Κονομάδες» του πανηγυριού από την παραμονή κουβαλάνε με ζώα τα απαραίτητα εφόδια του πανηγυριού και το βράδυ διανυκτερεύουν εκεί.
Απομονωμένο το σπήλαιο, κρυμμένο όπως αρμόζει μέσα σε πλούσια βλάστηση, δίπλα στο ποτάμι, υποδέχεται κάθε χρόνο τους πιστούς. Η πυκνή βλάστηση, το καταπράσινο τοπίο, τα κρυστάλλινα νερά του ποταμιού που τρέχουν ανάμεσα στα δένδρα του φαραγγιού, δημιουργούν μια εικόνα που παρόμοιες μόνο ο Παντοδύναμος θα μπορούσε να δημιουργήσει. Μια εικόνα που θέλεις να την αγκαλιάσεις με όλες τις αισθήσεις σου. Μια πανδαισία χρωμάτων που συνδυάζονται αρμονικά. Το γαλαζοπράσινο των νερών του ποταμού, με το έντονο πράσινο του δάσους μπλεγμένο με τα χρυσοκίτρινα χρώματα των φυλλοβόλων δένδρων συνθέτουν ένα θαυμάσιο πίνακα.
Σ' ένα κλίμα κατάνυξης και με διάθεση να μοιραστούν οι κάτοικοι μεταξύ τους συμμετέχουν στο κάλεσμα.
Ο Αντώνης ψυχή της οργάνωσης δεν αφήνει να πέσει το χαμόγελο κάτω, σκύβει και το μαζεύει, για να δώσει συνέχεια στο τραγούδι και στο χορό.
Οι ευχές απλόχερα μοιράζονται, γνώριμοι από γεννησιμιού τους μπερδεύονται κάθε χρόνο με τους επισκέπτες, τους ξένους όπως συνηθίζουν να λένε και πιασμένοι χέρι -χέρι σέρνουν τον χορό με πρώτη την μαγείρισσα και αρχηγό Μινιώ, που τους ενώνει και τους δίνει δύναμη για τη συνέχεια. Οι αντοχές όταν υπάρχουν χρειάζεται να μπορούν να σηκώσουν και τον διπλανό, τον ανήμπορο.
Κάθε προσπάθεια περιγραφής υπάρχει κίνδυνος να αποδυναμώσει τις εικόνες, γι’ αυτό είναι προτιμότερο να μετρήσουμε τα αισθήματα μας, ν’ αφήσουμε να καταλαγιάσουν τα πάθη...
..και να πάρουμε μέρος στο κουρμπάνι, με το να γευτούμε την ζεστή φασολάδα με την συνοδεία του κούμαρο όπως συνηθίζουν οι Βρασταμνοί.
Με τα κούμαρα που μαζεύουν απ’ το βουνό, φτιάχνουν ένα υπέροχο τοπικό ποτό, αρκετό για να ανεβάσει την διάθεση και να σύρει τον χορό με την συνοδεία της μουσικής απ’ τ’ ακορντεόν του Αντώνη.
Στις εκκλησιαστικές πανηγύρεις της Ελληνικής υπαίθρου η εθελούσια και ανιδιοτελής προσφορά συνεχίζει το πρωτοχριστιανικό πνεύμα της αγάπης που βλέπει τον πλησίον ως αδελφό, όπως γινόταν τότε στα τραπέζια που τα ονόμαζαν "Αγάπες".
Όλα αυτά είναι οι πιο κατάλληλες συνθήκες για να νιώσει ο επισκέπτης έντονη συγκίνηση, ηρεμία, ψυχική γαλήνη, χαλάρωση στο σώμα. Συνθήκες που σε κάνουν να θέλεις να προσευχηθείς, να πλησιάσεις τις Θεϊκές δυνάμεις, να επικοινωνήσεις με Αυτές. Δεν ήταν τυχαία η επιλογή του τόπου αυτού από τον Όσιο Ευθύμιο.
Valid CSS! Valid HTML!