Accessibility Photo Gallery | Πεμπτουσία

ΦΩΤΟΘΗΚΗ

Στην Βάλια Κάλντα αρχή της Ινδίκτου και Ημέρα Προστασίας του Περιβάλλοντος

Ο δρόμος για την Βάλια Κάλντα.

Για να φθάσουμε περάσαμε και από μικρούς ποταμούς.

Από πυκνό δάσος, με πανύψηλα δένδρα.

Η Βάλια Κάλντα ανήκει στην Μητρόπολη Γρεβενών.

Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου “Βάλια Κάλντα” είναι ένας από τους σπουδαιότερους και πιο παρθένους Δρυμούς της Ελλάδας.

Εξαιρετικά πλούσια είναι και η μυκοχλωρίδα του δρυμού.Τα μανιτάρια είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες και εντυπωσιακές μορφές ζωής που φιλοξενούνται στο δρυμό.

Για δεύτερη φορά, με την τέλεση Θείας Λειτουργίας, στην Βάλια Κάλντα, την Ζεστή Κοιλάδα, εορτάστηκε η αρχή της Ινδίκτου, του εκκλησιαστικού έτους, αλλά και Ημέρα της Προστασίας του Περιβάλλοντος, που έχει θεσπιστεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο πριν από εικοσιεννέα έτη.

Ανάμεσα στις λιγερόκορμες και υψηλές μαύρες πεύκες, στην ηρεμία και ομορφιά του τοπίου, λατρεύτηκε και υμνήθηκε ο Δημιουργός της Φύσης, ο Τριαδικός Θεός.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο μήνυμα του για την συγκεκριμένη ημέρα: «…εις μίαν εποχήν κατά την οποίαν η συνεχώς διογκουμένη απειλή κατά του φυσικού περιβάλλοντος κυοφορεί μίαν παγκόσμιον οικολογικήν καταστροφήν… το ήθος και ο πολιτισμός διασώζεται εις την θεανθρωπίνην εκκλησιαστικήν παράδοσιν της Ορθοδοξίας. Εις την μυστηριακήν και λατρευτικήν ζωήν της Εκκλησίας βιούται και εκφράζεται η ευχαριστιακή θεώρησις, νοηματοδότησις και χρήσις της δημιουργίας… «καταφάσκεται η δημιουργία και ο άνθρωπος ενδυναμώνεται διά να λειτουργή ως οικονόμος, φύλαξ και «ιερεύς» αυτής, προσάγων ταύτην δοξολογικώς τω Δημιουργώ».

Ο οικολογικός πολιτισμός της Ορθοδοξίας είναι η υλοποίησις του ευχαριστιακού οράματος της δημιουργίας, το οποίον συμπυκνούται και εκφράζεται εις την συνολικήν λειτουργίαν της εκκλησιαστικής ζωής. Αυτό είναι το αιώνιον μήνυμα της Ορθοδόξου Εκκλη-σίας εις το θέμα της οικολογίας.Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Ιδιαιτέρα μέριμνα, σημειώνει στο μήνυμα του ο Οικουμενικός Πατριάρχης, πρέπει να επιδειχθή διά την οργάνωσιν της εν Χριστώ διαπαιδαγωγήσεως της νέας γενεάς, ώστε να καλλιεργήται εις αυτήν το οικολογικόν ήθος. Η εκκλησιαστική κατήχησις πρέπει να ενσταλάζη εις την ψυχήν των παιδίων και των νέων τον σεβασμόν προς την «καλήν λίαν» πλάσιν, κίνητρα διά δραστηριοποίησιν εις την προστασίαν του περιβάλλοντος και την ελευθεροποιόν αλήθειαν της απλότητος, και της λιτότητος και του ασκητικού ήθους, του μετοχικού τρόπου του βίου και της θυσιαστικής αγάπης.

ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημειώνει στο Μήνυμα του: «Η ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι βιωμένη οικολογία, έμπρακτος και ακατάλυτος σεβασμός της κτίσεως… Η μέριμνα και η φροντίς διά την πλάσιν είναι συνέπεια και έκφρασις της πίστεως και του ευχαριστιακού ήθους του».

Και αγιασμός.

Στο Μήνυμά του ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισημαίνει ότι , «η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος εις την εποχήν μας συνδέεται με την αλαζονείαν του ανθρώπου έναντι της φύσεως και την εξουσιαστικήν σχέσιν του προς αυτήν, καθώς και με το ευδαιμονιστικόν πρότυπον του «πολλών δείσθαι» ως γενικής στάσεως ζωής».

Το όνομα “Βάλια Κάλντα” σημαίνει στα βλάχικα ζεστή κοιλάδα. Προφανώς ο δρυμός πήρε το όνομά του κατ’ ευφημισμό, λόγω του ότι αποτελεί μία από τις πιο κρύες και υγρές περιοχές της Ελλάδας.

Το τοπίο στη Βάλια Κάλντα είναι εντυπωσιακό. Τα πυκνά δάση εναλλάσσονται από γυμνές υπαλπικές και βραχώδεις εκτάσεις και τεράστιους γκρεμούς, ενώ η έντονη παρουσία του υγρού στοιχείου σε συνδυασμό με την εξαιρετικά πλούσια πανίδα και την εντυπωσιακή μορφή πολλών μανιταριών καθιστά τον Εθνικό Δρυμό Πίνδου ξεχωριστό προορισμό.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι και χλωρίδα του δρυμού,. Τεράστια και πυκνά δάση μαύρης και λευκόδερμης πεύκης και οξιάς καλύπτουν μεγάλο μέρος του δρυμού. Επίσης, υπάρχουν διάσπαρτα δέντρα άλλων ειδών όπως ελάτη, δρυς, σφένδαμος και άλλα φυλλοβόλα πλατύφυλλα δέντρα. Παραποτάμια, η βλάστηση περιλαμβάνει πλατάνια, διάφορα είδη ιτιάς, σκλήθρου, αριάς κτλ. Στην υποβλάστηση κυριαρχεί το πυξάρι, πολλά είδη βάτου, αναρριχητικά φυτά καθώς και φυλλοβόλοι θάμνοι.

Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου αποτελεί έναν από τους τελευταίους βιότοπους της καφετιάς αρκούδας και τόπος που βρίσκουν χειμερινό καταφύγιο διάφορα είδη της ελληνικής πανίδας. όπως αγριόγιδα, ζαρκάδια, αγριογούρουνα, γύπες, δρυοκολάπτες, χρυσαετοί, μαυροπελαργοί, αρπακτικά νυχτόβια πουλιά και άλλα πτηνά, ερπετά, αμφίβια και θηλαστικά.