Τέσσερα σκάφη, διαφορετικού μεγέθους και χαρακτήρα, δημιουργούν ένα μουσειακό χώρο, στη Μαρίνα του Φλοίσβου (Τροκαντερό - Παλαιό Φάληρο).
Ο χώρος είναι ανοιχτός στο κοινό, τις καθημερινές από τις 09:00 έως τη δύση του ηλίου και τα Σαββατοκύριακα (και τις αργίες) από τις 10:00 έως τη δύση του ηλίου. Στα σκάφη η πρόσβαση επιτρέπεται μέχρι τις 14:00.
Αριστερά το καλωδιακό πλοίο "Θαλής ο Μιλήσιος" (ναυπήγησης 1909) και δεξιά το ιστιοφόρο "Ευαγγελίστρια" (αντίγραφο παραδοσιακού αιγαιοπελαγίτικου σκάφους τύπου «πέραμα», ναυπήγησης 1940).
Το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου 1910, στα Ναυπηγεία Ορλάντο, στο Λιβόρνο της Ιταλίας και στις 11 Σεπτεμβρίου 1911 κατέπλευσε στο Φάληρο.
Το 10.200 τόνων θωρακισμένο εύδρομο είχε ιταλικές μηχανές 19.000 ίππων, 22 γαλλικούς λέβητες και γερμανικές γεννήτριες. Η μέγιστη ταχύτητά του ήταν 23 κόμβοι.
Ο οπλισμός που διέθετε το πλοίο το 1911:
2 Δίδυμοι πύργοι ARMSTRONG των 234 mm
4 Δίδυμοι πύργοι ARMSTRONG των 190 mm
16 Ταχυβόλα 76/45 mm ARMSTRONG
4 Ταχυβόλα 47mm ARMSTRONG
4 Μυδραλιοβόλα MAXIM
3 Tορπιλοσωλήνες, 2 υποβρύχιοι πλευρικοί και 1 υποβρύχιος πρυμναίος, 17 ιντσών (430 mm)
Σε περίοδο ειρήνης το Γ. Αβέρωφ διέθετε πλήρωμα 670 ανδρών, ενώ σε καιρό πολέμου μπορούσε να φιλοξενήσει 1.200 άντρες. Το ολικό μήκος του πλοίου είναι 140 μέτρα και το μέγιστο πλάτος 21 μέτρα
Ο οπλισμός που διαθέτει το πλοίο σήμερα είναι:
2 Δίδυμοι πύργοι ARMSTRONG των 234 mm
4 Δίδυμοι πύργοι ARMSTRONG των 190 mm
Το ωράριο λειτουργίας του ΠΝΜ Θ/Κ Γ. Αβέρωφ έχει ως ακολούθως:
Καθημερινές: 09:00 -14:00
Σαββατοκύριακα και επίσημες αργίες: 10:00 -17:00
Ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης ήταν επικεφαλής του Στόλου του Αιγαίου όταν, τον Οκτώβριο του 1912, με την έναρξη του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου, το «Αβέρωφ» απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια για να συγκρουστεί με τον τουρκικό στόλο.
Αντιτορπιλικό Βέλος D-16 (1959-1991) - Πρώην USS CHARETTE DD581 (αντιτορπιλικό τύπου Fletcher). Πρόκειται για ένα από τα τέσσερα ομοίου τύπου σκάφη (ΒΕΛΟΣ, ΑΣΠΙΣ, ΛΟΓΧΗ και ΣΦΕΝΔΟΝΗ), που παραχωρήθηκαν από τις ΗΠΑ κατά την περίοδο 1959-60. Η παραλαβή του έγινε στις 15 Ιουλίου 1959 στο Long Beach των ΗΠΑ από τον Ανπχο Γ. Μόραλη.
Το Μάιο του 1973 με Κυβερνήτη τον Ανπχο Νικ. Παππά κατέφυγε στο Fiumicino της Ιταλίας ως μια εκδήλωση αντιδράσεως προς τη στρατιωτική δικτατορία και στο πλαίσιο του κινήματος του Ναυτικού. Ο Κυβερνήτης, 6 αξιωματικοί και 25 υπαξιωματικοί παρέμειναν στο εξωτερικό ως πολιτικοί φυγάδες. Το πλοίο επέστρεψε στην Ελλάδα με Κυβερνήτη τον Πχο Π. Βόσσο.
Παροπλίσθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1991 και το 1994 χαρακτηρίστηκε ως Μουσείο Αντιδικτατορικού Αγώνα και μετονομάσθηκε σε Α/Τ ΒΕΛΟΣ (Μ.Α.Α.). Αρχικά μεταφέρθηκε στον Πόρο και την 14η Δεκεμβρίου του 2000 στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας για εργασίες συντήρησης και μετατροπής του σε Πλωτό Ναυτικό Μουσείο (Π.Ν.Μ.). Από την 26η Ιουνίου 2002 ευρίσκεται στο Τροκαντερό Παλαιού Φαλήρου, δίπλα στο Θωρηκτό Γ. Αβέρωφ και είναι επισκέψιμο από το κοινό.
Το καλωδιακό πλοίο «Θαλής ο Μιλήσιος» ανήκε στον ΟΤΕ και βρίσκεται σήμερα ελλιμενισμένο στη μαρίνα Φλοίσβου ως πλοίο μουσείο. Ναυπηγήθηκε στο ναυπηγείο Newport News Shipbuilding των ΗΠΑ, το 1909, σαν SS Joseph Henry. Το 1947 παραχωρήθηκε στην Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκε από τα ΤΤΤ (Ταχυδρομείο Τηλεγραφία Τηλεφωνία), ενώ το 1949 μεταφέρθηκε στον νεοσύστατο τότε ΟΤΕ. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980 πόντιζε καλώδια ή επιδιόρθωνε κατεστραμμένα (από άγκυρες, δίχτυα κ.λπ.).