O εμπνευσμένος και αισθαντικός μας σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος

Πολιτισμός / Κινηματογράφος - 5 Μαΐου 2022
M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π. Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Πολυμερές ταλέντο στο φάσμα της σκηνοθεσίας ο Ντίνος Δημόπουλος, με κεντρικά χαρακτηριστικά της δουλειάς του την αισθαντικότητα, την οξυδερκή κοινωνική ματιά και το όραμα για το ποιοτικό ελληνικό κινηματογράφο, βρήκε με την εμπνευσμένη δουλειά του πολύ γρήγορα το δρόμο της επιτυχίας και μας χάρισε 40 ταινίες διαμάντια, που συγκαταλέγονται στα αριστουργήματα της φιλμογραφίας μας. Από τις ταινίες του Ντίνου Δημόπουλου που δεσπόζουν στον ελληνικό κινηματογράφο,  συγκαταλέγονται οι : «Μανταλένα» (1960),  που προτάθηκε για το χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών, η αισθαντική και κοινωνικά οξυδερκής «Λόλα» (1964),  τα κοινωνικά δράματα «Κοινωνία ώρα Μηδέν» (1966) και «Κατηγορώ τους ανθρώπους» (1966), η πολεμική ταινία «Κονσέρτο για πολυβόλα» (1967) «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά» (1969),  οι πολυτάλαντες κωμωδίες «Το κλωτσοσκούφι» (1960), «Δεσποινίς διευθυντής» (1964), «Τζένη- Τζένη» (1966), «Η αρχόντισσα και ο αλήτης» (1968),  το φιλμ νουάρ «Πυρετός στην άσφαλτο» (1967)  και πολλές άλλες ακόμα εξαιρετικές ταινίες,  που συνθέτουν τη μακρά και επιτυχημένη αλυσίδα του, στο φάσμα του κινηματογράφου.

Ο Ντίνος Δημόπουλος είδε το φως της ζωής στις 22 Αυγούστου 1921 στον Πάλαιρο της Αιτωλοακαρνανίας. Με την αποπεράτωση των γυμνασιακών σπουδών, δίνει εξετάσεις στη Δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου και αποτυγχάνει.  Πάραυτα δεν κάμπτεται και σπουδάζει στη Δραματική Σχολή Γιαννούλη Σαραντίδη.  Το 1953 σκηνοθετεί την πρώτη του ταινία «Οι ουρανοί είναι δικοί μας» και με πολύ επιτυχημένο τρόπο.  Επόμενο σκηνοθετικό βήμα του Ντίνου Δημοπούλου, το «Χαρούμενο ξεκίνημα» (1954) που συνιστά και το πρώτο μιούζικαλ του ελληνικού κινηματογράφου. Επακολουθούν οι ταινίες «Τζο ο τρομερός» (1955) και «Το αμαξάκι» (1957) το οποίο προβλήθηκε στο διεθνές φεστιβάλ κινηματο-γράφου του Κάρλοβι Βάρι.  Δομικό στοιχείο αυτών των ταινιών του η κωμικότητα,  αλλά και η οξυδερκής αποτύπωση, της σκληρής κοινωνικής πραγματικότητας της εποχής. Και στα 1959 έρχεται η  επιτυχημένη ταινία του «Η Αστέρω», γνωρίζοντας καθολική επιτυχία και ως υποψήφια για τη «Χρυσή Άρκτο» στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, εξακοντίζοντας συνάμα  την αναγνωρισιμότητά του σκηνοθέτη και το καλλιτεχνικό του κύρος.

Η δεκαετία του ΄60 θα αποτελέσει την κεντρική περίοδο καλλιτεχνικής ακμής του μεγάλου Ντίνου Δημοπούλου.  Παρότι ασχολείται εκτενώς με το θέατρο,  σκηνοθετεί μερικές ταινίες διαμάντια,  που θεωρούνται στις κορυφαίες του κινηματογράφου μας.  Αναφέρουμε τις :  «Το κλωτσοσκούφι» (1960),  «Μανταλένα» (1960),  «Η Λίζα και οι άλλοι» (1960) κ.α..  Ειδικά η «Μανταλένα» που σπάει και όλα τα ρεκόρ εισπράξεων, αποσπά παράλληλα τρία βραβεία στο 1-ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, ενώ προτείνεται και για το «Χρυσό Φοίνικα» στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.  Στα 1964  έρχεται μία ακόμα σπουδαία ταινία υψηλής σκηνοθετικής εμπνοής,  η περίφημη «Λόλα»,  που πραγματικά καταξιώνει τον Ντίνο Δημόπουλο, ως ίνδαλμα στο ελληνικό κινηματογραφόφιλο κοινό.  Ο Δημόπουλος επανακάμπτει και πάλι στο γνώριμο του πεδίο της κωμωδίας  και ακολουθεί και μία ακόμη μικρή αλυσίδα σπουδαίων κωμικών ταινιών, με κεντρική πρωταγωνίστρια την αγαπημένη Τζένη Καρέζη.   Αναφέρουμε τις ταινίες «Δεσποινίς διευθυντής» (1964),  «Τζένη –Τζένη»  και «Μία τρελή τρελή οικογένεια» (1965).

Συνάμα ο Ντίνος Δημόπουλος οικοδομεί και μία νέα σπουδαία συνεργασία, με τον μεγάλο μας σεναριογράφο Νίκο Φώσκολο.  Σκηνοθετεί το «Κατηγορώ τους ανθρώπους» και την «Κοινωνία ώρα μηδέν»,  με κεντρικό πρωταγωνιστή τον έξοχο Νίκο Κούρκουλο. Την εκπλη-κτική αυτή αλυσίδα επιτυχιών συμπληρώνει στα 1967, το «Κονσέρτο για πολυβόλα»,  με πρωταγωνιστές τους σπουδαίους μας ηθοποιούς Τζένη Καρέζη και Κώστα Καζάκο, που συγκαταλέγονται στις πιο επιτυχημένες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.  Ο κύκλος κλείνει με την ταινία «Πυρετός στην άσφαλτο» (1967),   ένεκα της οποίας ο Ντίνος Δημόπουλος τιμήθηκε με τα βραβεία αρτιότερης παραγωγής και σκηνοθεσίας στο 8-ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Η δεκαετία του ΄60 αποπερατώνεται σκηνοθετικά για τον Δημόπουλο,  με τέσσερις επίσης από τις πιο γνωστές και αγαπημένες μας ταινίες του. Τις :  «Μία Ιταλίδα στην Κυψέλη» (1968),  «Η αρχόντισσα και ο αλήτης» (1968),  «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά» (1969) και «Η νεράιδα και το παλικάρι» (1969), που έσπασαν όλα τα ρεκόρ εισπράξεων της εποχής.

Ο Ντίνος Δημόπουλος, είχε παντρευτεί δύο φορές.  Με την ηθοποιό Βεατρίκη Δεληγιάννη,  με την οποία απέκτησε ένα γιο τον Χρήστο Δημόπουλο,  παρουσιαστή της παιδικής εκπο-πμπής «Ουράνιο τόξο» και  το 1970 με την αγαπημένη μας, πανέμορφη ηθοποιό Φλωρέττα Ζάννα, που υπήρξε κεντρική μούσα, σε πολλές ταινίες του.  Στις 28 Φεβρουαρίου του 2003, ο έξοχος Ντίνος Δημόπουλος εκδήμησε από τη ζωή, σε ηλικία 82 ετών.  Είχε διαγράψει μία εκτυφλωτική καλλιτεχνική πορεία,  ήθους και αξεπέραστων σκηνοθετικών επιτυχιών, που  δικαίως τον κατατάσσουν, στους μεγάλους της σκηνοθετικής μας τέχνης, στον 20-ο αιώνα !

Χαρακτηριστικές Ταινίες του

Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953) Χαρούμενο ξεκίνημα (1954) Τζο ο τρομερός (1955) Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955) Το αμαξάκι (1957) Στουρνάρα 288 (Φτώχεια και αριστοκρατία) (1959) Αστέρω (1959) Το κλωτσοσκούφι (1960) Μανταλένα (1960) Η Λίζα και η άλλη (1961) Αμόκ (1963) Λόλα (Λόλα της Τρούμπας) (1964) Η βίλλα των οργίων (1964) Δεσποινίς διευθυντής (1964) Μια τρελλή τρελλή οικογένεια (1965) Τζένη Τζένη (1966) Κατηγορώ τους ανθρώπους (1966) Οι κυρίες της αυλής (1966) Κοινωνία ώρα μηδέν (1966) Κοντσέρτο για πολυβόλα (1967) Πυρετός στην άσφαλτο (1967) Κάτι κουρασμένα παλικάρια (1967) Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη (1968) Η αρχόντισσα και ο αλήτης (1968) Η ωραία του κουρέα (1969) Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά (1969) Το λεβεντόπαιδο (1969) Η νεράιδα και το παλικάρι (1969) Μια γυναίκα στην αντίσταση (1970) Αγάπησα μια πολυθρόνα (1971) Ο βάλτος (1973) Τα δελφινάκια του Αμβρακικού (1993)