Ο Αύγουστος και η Αυγούστα των ημερών!

Άρθρα - 2 Αυγούστου 2023
 Στέλιος Κούκος

Οι μέρες του Δεκαπενταύγουστου μοιάζουν με τα τελευταία σκαλιά της κλίμακας του θέρους, αν όχι της αποκορύφωσης της χρονιάς όλης!

Και δεν αναφερόμαστε, ακόμη, στις ιλαρές δεκαπενθήμερες παρακλήσεις που μοιάζουν σαν να πρόκειται μεγαλοβδομαδιάτικες μελωδικές ακολουθίες οι οποίες μας προετοιμάζουν για την Μετάσταση της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Το Πάσχα, την Ανάσταση του καλοκαιριού. Το νόημα της κορύφωσης του καιρού, του χρόνου, την πολλαπλή ύψωση του κόσμου!

Αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος. Φωτογραφία Till Niermann. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_%CE%91%CF%8D%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82

Ο μεγαλοπρεπής μήνας Αύγουστος που μεταφράζεται σεβαστός από τα λατινικά, εισάγεται από έναν άλλο κραταιό, τον Ιούλιο και έχει επίγνωση της μεγαλοπρέπειάς του, την μεγαλοσύνη που πρέπει να τον διέπει και να τον χαρακτηρίζει.

Και έτσι ποτέ δεν μας απογοητεύει! Ούτε καν με τα καμώματά του!

Όπως όταν αιφνίδια μπουρίνια μοιάζουν να προσπαθούν να τον αποδομήσουν, να τον παρουσιάσουν ως ευάλωτο.

Μα ποιος μεγαλοπρεπής δεν είναι ευάλωτος;

Όσο για εκείνο το «από Αύγουστο χειμώνα» φαίνεται να αποτελεί άλλη μια απόδειξη της... σεβαστής εκδοχής του! Και να ο Αύγουστος ως ένας αποκαλυπτικός διπρόσωπος Ιανός, ικανός και έτοιμος για κάθε έκπληξη απέναντι σε μας τους θαμώνες και υπηκόους των ημερών του.

Δεν ξέρω, βεβαίως, αν μας υπολογίζει και αν αυτό που κάνει το κάνει προς εντυπωσιασμό ή απλώς ζει το μεγαλείο και την αίγλη του απέναντί μας! Δεν λέω εις βάρος μας...

Ο μακάριος Αύγουστος! Ιεροπρεπής ως σεβαστός, αλλά άνευ θεϊκού χαρτοφυλακίου, μεστός, παρ’ όλα αυτά, και πλήρης λαϊκής βάσεως που προσδοκά και ομνύει σ’ αυτόν ως άδηλη προοπτική και ελπίδα!

Ένας κοσμικός σεβάσμιος χρονικός προορισμός μέσα στο έτος! Ενίοτε και ως έσχατη επιθυμία κάποιας απρόβλεπτης, ίσως, και ασαφούς συνάντησης!

Αύγουστος ο κορυφαίος του χορού των μηνών και ύπατος του χρόνου! Με την κορύφωση του στις 15... τρέχοντος. Και εκεί ακολουθεί ο εκμηδενισμός του. Η κάθοδος της κλίμακας...

Αύγουστος εν εξελίξει, λοιπόν, και εδώ... λαμπαδιάζουν τα πάντα στο πέρασμά του -δεν χρειάζεται να γίνουν παρανάλωμα- και φαίνονται όλα χωρίς επιστροφή, αφού μαζί του τελειώνει το θέρος, το καλοκαίρι, η σκόλη, οι διακοπές, ενώ το νέο παραγωγικό έτος αρχίζει τη διαδρομή του.

Η κλίμακα, λοιπόν, του Αυγούστου. Κάθε μέρα του μας ανυψώνει στο πλήρες θέρος και το δικό του αυγουστιάτικο μεγαλείο και αντίστοιχα το απομυθοποιεί. Ένα ακόμη δίπολο. Ύψωση και εξουθένωση.

Ο Δεκαπενταύγουστος αποτελεί την κορυφή των κορυφών του έτους και ότι συντελείται μετά την λήξη του αποτελεί πιο πολύ προσομοίωση των αυγουστιάτικων ημερών που πέρασαν - για να μην πούμε έσβησαν! Βεβαίως, αυτή η λάμψη των πρώτων 15 ημερών του Αυγούστου αποτελεί σκέπη που σκεπάζει και τις εναπομείνασες 16 μέρες μέχρι την εκπνοή του.

Ενώ μέχρι την τελευταία ημέρα, ώρα και στιγμή, δηλαδή λίγο πριν εκπνεύσει, σώζει την ξεπεσμένη αρχοντιά του με την σταθερή μελλοντική υπόσχεση για την επανάληψη του αυγουστιάτικου προσωπικού του φαινομένου στην νέα χρονιά!

Αύγουστος ένας τρομερός μήνας διφυής, μια σκάλα που η πρώτη του δεκαπενθήμερη κλίμακα τον φέρνει στην αποθέωση και συνάμα τον αφανισμό του.

Μηνός Αυγούστου... μοναρχήσαντος επί γης, λοιπόν, ο μήνας και το θέρος και η όποια προκοπή τους αυξομειώνονται. Κάτι που δεν συμβαίνει με κανέναν άλλο μήνα! Και με καμιά άλλη εποχή. Μια κλίμακα ανόδου και χαμού!

«Αυγούστου μοναρχήσαντος επί της γης, η πολυαρχία των ανθρώπων επαύσατο· και σου ενανθρωπήσαντος εκ της Αγνής, η πολυθεΐα των ειδώλων κατήργηται...». Και να το πλήρες αποτέλεσμα από την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση του Αυγούστου με την πρώτη και έσχατη Κυρία των δεκαπέντε πρώτων ημερών του μήνα Αυγούστου.

Της μόνης Αγνής η οποία φαίνεται πως θέτει και την σφραγίδα και την επικυριαρχία της στο όλο σώμα του μήνα. Και αυτό μοιάζει ουσιαστικά και με την κατάργηση της πολυθεΐας των ειδώλων εν τω μηνί Αυγούστω και σε όλο τον χρόνο.

Όσο για την παγκόσμια μοναρχία του Αυγούστου, πράγματι, αλλά εν μέρει μόνον συμβαίνει! Ημερολογιακά και όπου δεν επικρατεί η Αυγούστα των ημερών, ως αυτοκράτειρα, άνασσα και Παντάνασσα της ζωής, η Υπεραγία Θεοτόκος!

Μανουήλ Πανσέληνος. «Μήτηρ Θεού». Τοιχογραφία, Ιερός Ναός Πρωτάτου Καρυές Άγιον Όρος.

Και να, φτάσαμε στις δύο ιλαρές, όπως τις χαρακτηρίσαμε, συναπτές αυγουστιάτικες Μεγάλες Εβδομάδες της Παναγίας. Ιλαρές σε σχέση με μία κανονική Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών μέσα στην οποία τα ποικίλα δραματικά γεγονότα είναι καταιγιστικά και μοιάζουν να μας καταπονούν και να μας επιβαρύνουν ψυχικά.

Μόνον η προοπτική της ανάστασης μπορεί να ξαλαφρώνει τις ψυχές από την θεοκτονία στην οποία οδηγούμαστε μέρα με την μέρα.

Εδώ, στις ιλαρές παρακλήσεις του δεκαπενθημέρου ζούμε δύο παρακλητικές εβδομάδες με τα ποικίλα αιτήματά μας να πυροδοτούνται αντίστοιχα με τον καιρό και την θερμότητα του Αυγούστου!

Αλλά, ήδη, νιώθουμε πως τα αιτήματά μας βρίσκονται σε καλό... δρόμο, όποια και αν είναι η ρύθμισή τους, αφού ήδη η παραμυθία μικρή ή μεγάλη είναι αποτέλεσμα και της αντίστοιχης Παράκλησης!

Έτσι ο χρόνος ο αληθινός του μηνός Αυγούστου είναι η Μικρή και η Μεγάλη Παράκληση.

Και να η πλήρης επικράτηση της Αυγούστας Παντάνασσας Υπεραγίας Θεοτόκου στον Αύγουστο!

Με την θεομητορική της στοργή αμβλύνει κάθε ψυχικό και σωματικό έγκαυμα φέρνοντάς μας στην πανήγυρη των πανηγύρεων του Αυγούστου και του θέρους, την γιορτή της Μετάστασής της.

Η πραγματική και ουσιαστική αποθέωση του χρόνου, του καιρού, του κόσμου που δεν εξαντλείται και εξαντλείται στην κορύφωση, αλλά αγκαλιάζει και πυρπολεί με αγαλλίαση τα σύμπαντα, την κτίση και τους ενοίκους της! Τους ανθρώπους!

Αυτούς που αναζητούν κοντά Της συμπάθεια περιωπής και όχι έναν ευτελή αυγουστιάτικο θερινό αντικατοπτρισμό.

Η Παναγία του Δεκαπενταύγουστου, η κορύφωση του μήνα και του θέρους, αφαιρεί κάθε θείο έρεισμα από τον αυτόκλητο σεβαστό Αύγουστο και διά των πραγμάτων και της αλήθειάς των καθίσταται η μοναδική Αυγούστα των ημερών και του χρόνου.

Και όχι ως εξουσιαστική ή οποιαδήποτε άλλη επικράτηση και κυριαρχία, αλλά ως πλήρη παραμυθία και παράκληση.

Παράκληση παρακλήσεων!

Καλό Δεκαπενταύγουστο!