Του εν Αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά «Λόγος εις τα Εισόδια της Θεοτόκου» (σε νεοελληνική απόδοση)
Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=38600611. Αφού λοιπόν άρχισε από τα ίδια τα παιδιά του Αδάμ η εκλογή γι᾽ αυτήν που κατά την πρόγνωσί του θα εγινόταν μητέρα του Θεού και επετελείτο διά μέσου των κατά καιρούς γενεών, κατέβηκε μέχρι του βασιλέως και προφήτου Δαβίδ και των διαδόχων του θρόνου και του γένους του.
Επειδή δε ο καιρός εκαλούσε τώρα την αποτελείωσι της θείας αυτής εκλογής, εξελέγησαν από τον Θεό ο Ιωακείμ και η Άννα από τον οίκο και τη γενεά του Δαβίδ, που ήσαν μεν άτεκνοι, συνεζούσαν δε σωφρόνως και ήσαν ανώτεροι στην αρετή από όλους όσοι ανάγουν στο Δαβίδ την ευγένεια του γένους και του ήθους.
Αυτό το ζεύγος εζητούσε διά της ασκήσεως και προσευχής την λήξι της ατεκνίας των από τον Θεό, και υποσχόταν να αναθέσουν σ᾽ αυτόν από βρέφος αυτό που θα εγεννούσαν. Τότε παρέχεται η υπόσχεσις και δίδεται παιδί, η τωρινή Θεομήτωρ, ώστε η πανάρετη κόρη να γεννηθή από πολυαρέτους γονείς και η πάναγνη από εξαιρετικά σώφρονες, και να λάβη ως καρπό η σωφροσύνη, συνερχομένη με την προσευχή και την άσκησι, το να γίνη γεννήτρια της παρθενίας, και μάλιστα παρθενίας που προβάλλει αφθόρως κατά την σάρκα τον προαιωνίως γεννημένον από παρθένον Πατέρα κατά την θεότητα.
Τι πτερά εκείνης της προσευχής!
Τι παρρησία, που ευρήκε ενώπιον του Κυρίου!
12. Αλλά επειδή βέβαια εκείνοι επέτυχαν έτσι τα ζητούμενα με την προσευχή τους και είδαν την προς αυτούς θεία επαγγελία να εκπληρώνεται εμπράκτως, σπεύδοντας και αυτοί να εκπληρώσουν την προς το Θεό υπόσχεσι ως φιλαλήθεις και θεοφιλείς και φιλόθεοι συγχρόνως, ευθύς μετά τον απογαλακτισμό οδηγούν την αληθινά ιερά και θεόπαιδα και τώρα θεομήτορα παρθένο στο ιερό του Θεού και στον ιεράρχη που ευρισκόταν σ᾽ αυτό.
Αυτή δε, γεμάτη θεία χάρι και τέλειο νου ακόμη και σ᾽ αυτή την ηλικία, αντιλαμβανόταν από τότε, και μάλιστα καλύτερα από τους άλλους τα τελούμενα σ᾽ αυτήν, και έδειξε με όποιον τρόπο μπορούσε ότι δεν οδηγείται, αλλά αυτή μόνη της με ελεύθερη γνώμη προσέρχεται στο Θεό, σαν να είναι από εαυτού της πτερωμένη προς τον ιερό και θείο έρωτα και να θεωρή αγαπητή και να αναγνωρίζη ως αξία της την είσοδο και κατοικία στα άγια των αγίων.
13. Γι᾽ αυτό και ο αρχιερεύς του Θεού, αφού αντιλήφθηκε τότε ότι η κόρη είχε ένοικη την θεοειδή χάρι παραπάνω από όλους, έπρεπε να την αξιώση το ανώτερο από όλους, να την εισαγάγη στα άγια των αγίων και να πείση αυτό που γινόταν όλους τους τότε ανθρώπους ν᾽ αγαπούν, με την σύμπραξι και απόφασι του Θεού μαζί, που έστελλε από άνω δι᾽ αγγέλου απόρρητη τροφή στην παρθένο εκεί.
Με αυτήν την τροφή εδυνάμωνε καλύτερα τη φύσι της και συντηρούσε και τελειοποιούσε τον εαυτό της κατά το σώμα καθαρώτερα και ανώτερα από τις ασώματες δυνάμεις, έχοντας ως υπηρέτες τους ουρανίους νόες, διότι δεν εισήχθηκε απλώς και μόνο στα άγια των αγίων, αλλά και κατά κάποιον τρόπο παραλήφθηκε από τον Θεό σε συνοίκησι με αυτόν για όχι ολίγα έτη· ώστε έτσι στον κατάλληλο καιρό ν᾽ ανοιχθούν οι ουράνιες μονές και να δοθούν για αΐδια κατοίκια σε όσους πιστεύουν στην παράδοξη γέννα της.
Από http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/grhgorios_palamas_eis_ta_eisodia_ths_8eotokoy.htm