(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Ομιλεί ο Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: «Πόσες φορές πηγαίναμε στον Γέροντα Ιωσήφ κι εκείνος ήταν πνιγμένος, που ήθελαν να τον διώξουν από την Μικρή Αγία Άννα, και όμως δεν το διακρίναμε!
Δεν το βλέπαμε.
Όταν φώναξε ο Γέροντας να έλθει ο πάτερ Ονούφριος επάνω να μας παρηγορήσει. "Βρε... ο Γέροντας τώρα ζητάει βοήθεια από τον πατέρα Ονούφριο";
Τότε καταλάβαμε σε ποια κατάσταση βρισκόταν τότε ο Γέροντας.
Ήταν πνιγμένος εις την λύπη.
Και τότες είδε την Παναγία. Λίγο τον πήρε ο ύπνος και είδε την Παναγία και του λέει· “Γιατί απελπίζεσαι; Έχε την ελπίδα σου σε μένα".
Κι άπλωσε ο Χριστός το χέρι του και τον χάιδεψε, έτσι, ένα χέρι μαλακό.
Ξύπνησε ο Γέροντας και είπε ότι θα με βοηθήσει η Παναγία.
Και ενήργησε η Παναγία και το πράγμα αποσοβήθηκε.
Και ο άλλος, στο χείλος της αβύσσου να βρίσκεται, να μην απελπίζεται.
Όχι, υπάρχει θεϊκή πρόνοια.
Υπάρχει η Παναγία.
Κανείς, με την πρώτη θλίψη, να μη ρίχνει τα όπλα κάτω.
Με το πρώτο εμπόδιο τα χάνουμε.
Έτσι, δεν προσβάλλουμε την Παναγία, την μητρική Της αγάπη;
Εμείς όλο το Θαβώριον Όρος οραματιζόμεθα, ενώ τον Γολγοθά τον αποφεύγουμε.
Εντούτοις όμως ο μισθός δεν παρέχεται εις την χαρά· εις την λύπην παρέχεται.
Από το βιβλίο του καθηγητή Γεωργίου Κρουσταλάκη, «Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, Ο Θεολόγος και Παιδαγωγός της ερήμου» των εκδόσεων Εν πλω.