Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος, Ο Θεός φώτισε τους Ισμαηλίτες να τον τρέφουν στο απρόσιτο σπήλαιο που ασκήτευε!

Ορθοδοξία / Θαυμαστές Διηγήσεις - 5 Δεκεμβρίου 2024

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αφού εχρημάτισεν εκεί ο Σάββας έτη τέσσαρα, ανήλθέ εις το υψηλότατον εκείνο βουνόν, εις το οποίον λέγεται ότι επήγεν η μακαρίτις βασιλίς Ευδοκία και την εδίδαξεν ο μέγας Ευθύμιος.

Εκεί λοιπόν διανυκτερεύων ο Σάββας, είδεν οπτασίαν τινά θαυμάσιον. Γυνή τις ωραιοτάτη εφάνη ενώπιον αυτού, ενδεδυμένη στολήν λαμπράν και περιφανεστάτην, και του εδείκνυε τον χείμαρρον, ο οποίος τρέχει νοτίως του Σιλωάμ, του έλεγε δε ταύτα: «Κατοίκησον, Σάββα, εις εκείνο το σπήλαιον, το οποίον είναι κατ’ Ανατολάς του χειμάρρου και εγώ θα σου στέλλω εξ ύψους βοήθειαν».

Ταύτα ιδών ο Όσιος ενεπλήσθη χαράς και αγαλλιάσεως και χειραγωγούμενος ως υπό τινος δεξιάς από την θείαν και σοφήν Πρόνοιαν, εισήλθεν εις το σπήλαιον· ήτο δε τότε ετών τεσσαράκοντα.

Ο δε τόπος ήτο πολύ άβατος και με πολλήν κακοπάθειαν ανήρχετο και μάλιστα όταν ελάμβανε το ύδωρ από την πηγήν, η οποία ήτο μακράν απ’ εκεί δεκαπέντε στάδια (2.775 μέτρα περίπου), και την ωνόμαζον Επτάστομον. Όθεν κρεμάσας άνωθεν ενα σχοινίον ανέβαινεν ευκολώτερα.

Πλην άλλην παραμυθίαν δεν είχε προς τα αναγκαία του σώματος, μόνον τα χόρτα, τα οποία εγέννα η γη αυτομάτως εκεί πλησίον εις το σπήλαιον.

Αλλ’ ο Θεός, όστις τον προσέταξε να κατοικήση εκεί, αυτός του έστελλε και βοήθειαν κατά την θείαν Του υπόσχεσιν και εφώτισεν Ισμαηλίτας τινάς, οι οποίοι ευλαβηθέντες αυτόν του έφερον τυρούς, άρτους, φοίνικας και άλλα διάφορα βρώματα, όχι μόνον δις ή τρις, αλλά πολλάκις, ωσάν να του επλήρωναν φόρον.

Από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Νοέμβριος, τόμος 11ος.