Η γωνιά της μουσικής

Η ψαροπούλα, οι ψαράδες και τα φρέσκα ψάρια τους

Η Βασιλική είχε φτάσει στο λιμάνι. Από το πρωί την είχε στείλει η μητέρα της να αγοράσει ψάρια και αστακούς από τον κυρ Θόδωρο, αλλά αυτός, για κάποιον λόγο, δεν ήταν στο ιχθυοπωλείο. Έτσι η μικρή είπε να κάνει έναν περίπατο και να χαζέψει τις βάρκες που ήταν στην αποβάθρα και να περάσει ξανά σε […]

Χελιδονίσματα

Είχε έρθει πια η ώρα για το ταξίδι της επιστροφής. Το πουλάκι μας τίναξε τα φτερά του, σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών του και άρχισε δειλά – δειλά να πετάει. Ήξερε ότι το ταξίδι της επιστροφής θα ήταν δύσκολο, όμως δεν ήταν και η πρώτη του φορά. Η σκέψη ότι θα γυρνούσε πίσω στην Ελλάδα […]

Αγάπη του Μαΐου

Με το πρώτο χάραμα της πρωτομαγιάς την έπιασαν οι πόνοι. Αμέσως φώναξε τη μάνα της. Εκείνη ήρθε τρέχοντας να την ηρεμήσει: «Μη φοβάσαι Λενιώ. Ο γιος σου πολύ γερός θα βγει, ροδόσταμο θα μυρίζει. Ευλογία της άνοιξης είναι το παιδί τούτο». Πράγματι η Λενιώ γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι, τον Γιώργη. Εκείνη τη μέρα θυμάται πολύ […]

Άρωμα άνοιξης από… Αμερική

Η Αφροδίτη περπατούσε μελαγχολική μέσα στο δάσος. Ακολουθούσε το μονοπάτι που της είχε δείξει ο πατέρας της την τελευταία φορά που είχαν έρθει για έναν περίπατο. Τα δέντρα τής φαίνονταν ψηλότερα. Τα κλαδιά τους είχαν γεμίσει καταπράσινα φυλλαράκια και ροζ ανθάκια. Ο χειμώνας είχε πλέον τελειώσει για τα καλά. Μπορεί ο Μάρτης να είχε πολλές […]

Τρίτη απόγευμα σ΄ ένα πιάνο

Τα παιχνίδια κοιτούσαν τον παλαιοπώλη με απορία. Για ποιον λόγο μετακινούσε όλα αυτά τα κουτιά, τα βιβλία, τους πίνακες και τα τραπεζάκια; Για ποιον λόγο άδειαζε έτσι τον χώρο στην πίσω μεριά του μαγαζιού; Το αλογάκι κοίταξε τη χορεύτρια του μουσικού κουτιού με βλέμμα τρομαγμένο: «Ελπίζω να μην μας μετακινήσει ή ακόμα χειρότερα μας πετάξει […]

Το τραγούδι του κέδρου

Είχε γεννηθεί στην αρχή του δάσους. Χρόνο με τον χρόνο μεγάλωνε κι ο κορμός του και τα φύλλα του γίνονταν όλο και πιο εντυπωσιακά, όλο και πιο όμορφα και επιβλητικά. Χαιρόταν τις κελαρυστές φωνές των πουλιών, ξεδιψούσε με το δροσερό νερό της βροχής, χόρταινε με το άφθονο φως του ήλιου. Θα λέγαμε ότι ήταν ένα […]

Ο φιλόμουσος χιονάνθρωπος

Τα Χριστούγεννα είχαν περάσει πια. Το ίδιο και η Πρωτοχρονιά, το ίδιο και τα Φώτα. Όμως το κρύο παρέμενε το ίδιο τσουχτερό και το χιόνι στις αυλές και στις πλατείες δεν έλεγε να λιώσει με τίποτα. Έτσι, τα παιδιά συνέχιζαν να παίζουν χιονοπόλεμο απτόητα μετά το σχολείο, να φτιάχνουν χιονάνθρωπους και να γλιστράνε με τα […]

Ανήμερα του Αϊ-Γιαννιού

Ο Γιαννάκης αναστέναξε λυπημένος. Πρώτη χρονιά που θα γιόρταζε μόνος του, χωρίς τον παππού του, τον Γιάννη, την ονομαστική του εορτή. Είχαν μόλις γυρίσει από την εκκλησία. Πήγε και κάθισε στην πολυθρόνα του σαλονιού, εκεί όπου άλλοτε καθόταν ο παππούς και κοίταξε το στολισμένο σαλόνι. Μνήμες του ξυπνούσαν. Θυμήθηκε πέρσι –πάλι 7 Γενάρη ήταν – […]

Ένα απρόσμενο πρωτοχρονιάτικο δώρο

Από την κουζίνα έρχονταν όλων των ειδών οι μυρωδιές. Τα φαγητά σε λίγο θα ήταν έτοιμα. Το τραπέζι θα στρωνόταν σύντομα. Η μητέρα, ντυμένη την ποδιά, κάθε λίγο και λιγάκι έλεγχε το φούρνο, για να βεβαιωθεί ότι θα ήταν όλα στην εντέλεια. Ο πατέρας, κουνώντας ταυτόχρονα το μωρό, που δεν έλεγε να σταματήσει το κλάμα, […]

Ένα διαφορετικό χριστουγεννιάτικο αστέρι

«Καληνύχτα παιδιά!» ήταν οι τελευταίες λέξεις που ακούστηκαν από το στόμα της μητέρας. Το φως στην κουζίνα έκλεισε. Τα παιδιά ξάπλωσαν στα κρεβάτια τους. Μόνο τα φωτάκια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο έμειναν αναμμένα και φώτιζαν ρυθμικά το σαλόνι. Βαθιά σιωπή απλώθηκε στο σπίτι. Δεν πρόλαβε να περάσει μια ώρα και μια έντονη κινητικότητα άρχισε να δημιουργείται […]

Κάλαντα και ψευτοπείσματα

Παραμονή Χριστουγέννων ξημέρωσε. Ο Σπύρος τεντώθηκε κι ενώ ήταν ακόμα στο κρεβάτι μια γνώριμη μυρωδιά του έσπασε τη μύτη. «Μελομακάρονα!» σκέφτηκε ενθουσιασμένος. Σίγουρα η μαμά είχε σηκωθεί πάλι αξημέρωτα για να φτιάξει αυτές τις χριστουγεννιάτικες λιχουδιές. Σηκώθηκε, έβαλε τις παντόφλες του και πλησίασε το παράθυρο. Κοίταξε έξω. Ο αέρας έπαιζε με τα γυμνά κλαδιά των […]

Τρεις σοφοί, τρεις βασιλιάδες

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο είχε επιτέλους στολιστεί. Ο Σπύρος και η Κατερίνα θαύμασαν το έργο τους. Κόκκινες και κίτρινες μπάλες, αγγελάκια, κορδέλες, ψεύτικα ζαχαρωτά διακοσμούσαν το κάπως παραφορτωμένο έλατο. Στη βάση του η φάτνη με την Παναγία και τον μικρό Χριστό ήταν στημένη και μετά από δυο βδομάδες θα έμπαιναν και τα δώρα των παιδιών. «Μήπως […]