«Έρχονται πουλιά στο Σύθα;». Αυτό με ρώτησε μια εκλεκτή συνάδελφος, όταν έδειχνα με ενθουσιασμό κάποιες σχετικές φωτογραφίες που είχα τραβήξει στο δέλτα του Σύθα, του ποταμού που εκβάλει στο Ξυλόκαστρο.
(Οι φωτογραφίες και τα κείμενα είναι του φίλου της Πεμπτουσίας, γυμναστή Σπύρου Δρόσου)
Κατ’ αρχάς, και μόνο για όσους από σας δεν το γνωρίζουν, ο Σύθας πηγάζει απ' το βουνό που βρίσκεται πάνω απ' το Ξυλόκαστρο, το όρος Κυλλήνη ή Ζήρεια το οποίο δημιουργεί με τις δύο υψηλότερες κορυφές του, τη Μικρή και τη Μεγάλη Ζήρεια, μια αγκαλιά, μέσα στην οποία γεννιέται ο ποταμός (που σ' αυτό το σημείο λέγεται Τρικαλίτικος, από τα Τρίκαλα), σχηματίζοντας την υπέροχη κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας. Το μονοπάτι από τη θέση Βαρνεβό που διασχίζει τη Φλαμπουρίτσα είναι από τα πιο γραφικά της Ελλάδας! Στο πάνω μέρος της η κοιλάδα είναι ανοικτό βοσκοτόπι
Αν είναι κανείς τυχερός, μπορεί να συναντήσει το κοπάδι με τα άγρια άλογα της Ζήρειας.
Μετά στενεύει και γίνεται δασώδης,...
...προσφέροντας μαγευτικές εικόνες
Στη συνέχεια φαρδαίνει και πάλι και κυλά ανάμεσα στα πλατάνια, δεχόμενος τα νερά αρκετών ρεμάτων,...
… μέχρι που εκβάλει στο Ξυλόκαστρο, σε διαμορφωμένη κοίτη (τσιμεντωμένη), δίπλα στο λιμανάκι, την είσοδο του οποίου, κάθε χρόνο, χρειάζεται να εκβαθαίνουν, αφού τα ιζήματα του ποταμού την κλείνουν. Για να έρθουμε όμως στο αρχικό ερώτημά μας, με το πέρασμα του χρόνου η φύση προσπάθησε να αποκαταστήσει, κατά το δυνατόν, τη φυσικότητα του δέλτα και κάποια πτηνά άρχισαν να το χρησιμοποιούν για προσωρινό χειμωνιάτικο καταφύγιο. Έτσι, αξιώθηκα όχι μόνο να δω εκεί, αλλά και ν’ αποθανατίσω, εκτός από τα γλαρόνια (= είδος μικρού γλάρου) και ασημόγλαρο…
…κορμοράνο, ...
…αργυροτσικνιά, …
…και τη μικροσκοπική αλκυόνη!