Mε ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάστηκε και φέτος η μνήμη του Αγίου Βλασίου επισκόπου Σεβαστείας της Καππαδοκίας, στο ομώνυμο χωρίο του Πηλίου (φωτος και κείμενα: Κωνσταντίνος Αλεξόπουλος, θεολόγος).

Άποψη του Αγ. Βλασίου. Στο βάθος ο Παγασητικός

Στον πανηγυρικό εσπερινό προεξήρχε ο Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Σεραφείμ Κονταξής, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο, δίνοντας έμφαση περισσότερο στην πολυτάραχη ζωή του Αγίου και προέτρεψε τους πιστούς να μιμηθούν τον ενάρετο βίο του.

Ο Ιερός Ναός του Αγ. Βλασίου

Ανήμερα της εορτής του τελέστηκε πανηγυρική θεία λειτουργία προεξάρχοντος του Ιεροκήρυκα και Αρχιμανδρίτη της Ιεράς Μητροπόλεως κ. Πάμφιλου Κοίλια, ο οποίος κήρυξε το θείο λόγο λέγοντας προς το εκκλησίασμα ότι χρειάζεται μεγάλο κόπο για να ομοιάσουμε στον Άγιο, ωθώντας συγχρόνως τους πιστούς να προσεύχονται και να εγκρατεύονται όπως ακριβώς έκανε ο ένδοξος ιερομάρτυς της εκκλησίας μας.

Μετά το πέρας του κηρύγματος ακολούθησε η λιτάνευση της ιερής εικόνας του Αγίου, στον περίγυρο της πλατείας του χωριού

Ελιτανεύθη επίσης και το ιερό λείψανο του ιερομάρτυρα , το οποίο προς ευλογίαν των πιστών εκόμισε στον ιερό ναό ο πρωτοπρεσβύτερος της Ιεράς Μητροπόλεως και εφημέριος της Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου π. Αντώνιος Ζούπης.

Ο ένδοξος ιερομάρτυς Άγιος Βλάσιος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορος Λικίνιου (308-323). Σπούδασε την επιστήμη της ιατρικής και αφιλοκερδώς προσέφερε τις υπηρεσίες του στους πάσχοντες και ασθενείς. Σε ορισμένες περιπτώσεις έδινε ακόμα και τα φάρμακα καθώς και τα έξοδα νοσηλείας στους αρρώστους.

Τέλεσε και πάρα πολλά θαύματα σε διάφορους πάσχοντες ανθρώπους καθώς και σε διάφορα ζώα, διότι έτρεφε μεγάλη αγάπη γι’ αυτά.

Επειδή ήταν άνθρωπος εν Χριστώ και θεοσεβής, η εκκλησία τον εξέλεξε επίσκοπο Σεβαστείας.

Επί της βασιλείας του Λικίνιου, ο έπαρχος της περιοχής ονόματι Αγρικόλας τον συνέλαβε και τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια. Οι στρατιώτες αφού τον μαστίγωσαν με δυνατά ραβδιά, τον κρέμασαν από ένα ξύλο και εν συνεχεία τον οδήγησαν σιδηροδέσμιο στη φυλακή.

Έπειτα τον έριξαν στο βυθό μιας λίμνης και πολλοί θεωρούν πως ο Άγιος ρίχτηκε στην ίδια λίμνη όπου μαρτύρησαν οι Άγιοι 40 μάρτυρες.

Όμως ο Άγιος μετά τη θαυματουργική επέμβαση του Θεού διασώθηκε. Εξοργισμένος τότε ο ηγεμών, διέταξε τους στρατιώτες του να τον αποκεφαλίσουν το 316

Στη συνέχεια τα άτομα που τον ακολουθούσαν πήραν το σώμα του και το έθαψαν, καθώς επιμελήθηκαν και τον τάφο του. Έτσι ο ιερομάρτυς Άγιος έλαβε από τον Κύριο της δόξας το στέφανο του μαρτυρίου.

Ἀπολυτίκιον του Αγίου (Ἦχος πλ. Α΄) Τῶν θαυμάτων ἀκτίσι καταλαμπόμενος, και αἱμάτων τοῖς ῥείθροις ἐπισταζόμενος, τούς την σεπτήν σου ἑορτήν ἐορτάζοντας, ἐλευθέρωσον παθῶν καί κινδύνων χαλεπῶν ὦ Βλάσιε Ἱεράρχα, καί νῡν δυσώπει Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τάς ψυχὰς ἡμῶν.