Όταν κάνετε την γεμάτη πάθος, βαθειά και έντονη προσευχή, την σχετική με το αγαπώμενο πρόσωπο, ή την κατάσταση που σας στεναχωρεί και μετά στραφείτε στο επόμενο αίτημα, που δεν σας απασχολεί και πολύ και ξαφνικά παγώση η διάθεσί σας, τί άλλαξε; «Ψυχράθηκε» μήπως ο Θεός; Ή έχει «απομακρυνθεί»; Όχι ασφαλώς. Αυτό σημαίνει ότι όλη η έξαρση, όλη η ένταση της προσευχής σας δεν γεννήθηκε από την παρουσία του Θεού, ούτε από την προς Αυτόν πίστη σας, την σφοδρή γι’ Αυτόν αγάπη, από την αίσθηση της παρουσίας Του. Αλλά γεννήθηκε, μόνο και μόνο, από την ανησυχία σας για κείνο το πρόσωπο ή για κείνη την υπόθεση, και όχι για τον Θεό.
Μητροπολίτης Σουρόζ Antony Bloom
Τα μικροψέματα ως απάρνηση της βοήθειας του Θεού
Όσοι πιστεύουν στον Χριστό οφείλουν να μην αποδίδουν ποτέ κάτι στο «τυχαίο». Για τον χριστιανό, τίποτε δεν είναι τυχαίο· ο άνθρωπος δεν είναι ζώο ούτε αντικείμενο, αλλά πλάσμα προικισμένο με ψυχή, λογική και ελευθερία. Έχει μια μοναδική θέση στο σύμπαν, και ο Θεός ενδιαφέρεται γι’ αυτόν με τρόπο προσωπικό, μέχρι και «μια τρίχα της κεφαλής […]
