Εάν το όριο της πιο τελείας πραότητος είναι, ενώ ευρίσκεται εμπρός σου αυτός πού σε παροξύνει, να τον αντιμετωπίζης με εσωτερική γαλήνη και αγάπη, τότε οπωσδήποτε το έσχατο όριο του θυμού είναι, ενώ απουσιάζει αυτός πού σε ελύπησε, να κάνης ότι συγκρούεσαι μαζί του με διάφορα λόγια και κινήματα θηριώδη.
Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος
«Όπου επισκιάσει η χάρις σου Αρχάγγελε», ήχ. πλ. α΄ (Βατοπαιδινός Χορός)
Ο μοναχικός βίος έχει χαρακτηρισθεί και ισάγγελος πολιτεία ως κατεξοχήν τρόπος που μιμείται και ακολουθεί την αγγελική ζωή. Ο μοναχός επιθυμεί διακαώς να γίνει ουρανοπολίτης, θεωρεί ότι είναι παρεπίδημος επί της γης και επιθυμεί διακαώς να γίνει «βραχύ τι παρ αγγέλους ηλαττωμένος» (Ψαλμός Η΄, 5). Θέλει να ζήσει εδώ ζωή αγγελική, να αναπληρώσει το εκπεσόν […]