Έλληνες

Στη ζωή των πρώτων χρόνων της Εκκλησίας του Χριστού σημαντική θέση έχει η μορφή και τα έργα του Αποστόλου Παύλου, του πρώτου μετά τον Ένα. Αυτού που δεν ζούσε πλέον ως Παύλος, αλλά ως ο αγαπημένος Του Χριστός, με τον οποίον είχε απόλυτα ταυτίσει την ύπαρξή του. Στο ιεραποστολικό έργο του Παύλου οφείλουμε οι Έλληνες […]

Μέσα απο την ηθική έξαρση, τον ηρωισμό, την αυταπάρνηση για την πατρίδα και το μεγαλείο της επανάστασης ΄21, αναδύεται η δαφνοστεφανωμένη μορφή της ακατάβλητης ηρωίδας Μαντούς (Μαγδαληνής) Μαυρογένους. Υπήρξε πρότυπο αυτοθυσίας, ανιδιοτέλειας, αγάπης για την πατρίδα και ενέπνευσε με το αδαμάντινο και ιδεοφόρο παράδειγμά της, στην παλιγγενεσία του έθνους, όχι μόνο τις ελληνίδες, αλλά και […]

Μνησιπήμων πόνος. Πονά η ψυχή μας. Στάζει αίμα. Η ψυχή μας εστί περίλυπος έως θανάτου, για να θυμηθούμε και το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Αυτή η αίσθηση μας ακολουθεί την κάθε στιγμή αυτών των τελευταίων ημερών και στάλα-στάλα στάζει το αίμα των αθώων συμπατριωτών μας μέσα στη μουντή ψυχή μας. Πόσοι αθώοι, Θεέ μου! Τι πανικός! […]

Τον όγδοο προ Χριστού αιώνα, στα χρόνια του Προφήτη Ηλία, το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ είχε αποστατήσει από το Θεό. Δυστυχώς μετά το θάνατο του Σολομώντος ο λαός είχε χωρισθεί σε δύο βασίλεια, το βόρειο με τις δέκα φυλές και το νότιο με τις φυλές του Ιούδα και του Βενιαμίν. Το νότιο είχε πρωτεύουσα την […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=154080] Μιμούμενοι πολλάκις το συγγραφικό ύφος τού Θουκυδίδη[1], έφεραν στη Δύση την ελληνική κλασσική παιδεία τής αρχαιότητας μέσω κυρίως τής διδασκαλίας τους σε Σχολές τής Ιταλίας, όπου συγκέντρωναν γύρω τους πλήθος μαθητών, οι οποίοι κυριολεκτικά διψούσαν για τη γνώση τής ελληνικής γλώσσας και φιλοσοφίας και τη μελέτη των Ελλήνων κλασσικών συγγραφέων, όπως οι φιλόσοφοι […]

Ο Αναγνώστης Θεοδωράκης, και τα παιδιά του Αναστάσης και Δημήτρης, ανήκαν στην κατηγορία όσων Υδραίων καραβοκύρηδων είχαν ολόψυχα δοθεί στην επανάσταση του 1821[1]. Κόρη του Δημήτρη ήταν και η αρχοντοπούλα Κονδύλω. Η δε τελευταία από το γάμο της με τον κρητικό Γεώργιο Αντωνιάδη, έφερε στον κόσμο, το 1869, τον Μανώλη, ο οποίος, έτσι, βίωνε την […]

[Επαναδημοσίευση άρθρου, που είχε πρωτοδημοσιευτεί τον Ιούνιο του 2013] Πολλοί Έλληνες που μελλοντολογούν εθνικιστικά νομίζουν ότι οι ταραχές στην Τουρκία προοιωνίζονται μέρες δόξης για την Ελλάδα. Σε αυτό το πλέγμα φαντασιώσεων εκλαμβάνουν και τα λεγόμενα και γραφέντα από τον οσιώτατο μοναχό π. Παϊσιο, περί των επερχομένων, με τρόπο ιδιοτελή και εμπαθή. Διαγράφουν όλα όσα ο […]

Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε, Σπαράσσεται η καρδιά και θολώνει ο νους μας με όσα συνέβησαν τους τελευταίους καιρούς και εξακολουθούν να συμβαίνουν στον Τόπο μας. Άνθρωποι με αξιοπρέπεια χάνουν, από τη μία στιγμή στην άλλη, τη δουλειά, ακόμη και το σπίτι τους. Το φαινόμενο των αστέγων, αλλά και των πεινασμένων – φαινόμενο κατοχικών εποχών – παίρνει […]

Σε μίαν ώρα που κανείς δεν ξέρει, σε μια στιγμή που μόνο ο Θεός ορίζει, μέσα στο ναό της Ιστορίας σημαίνει ξαφνικά η βαθειά καμπάνα της Μοίρας πάνω στα ριζικά των λαών. Τότε τα άτομα που αποτελούν την εθνικήν ολότητα, πειούν θεληματικά ένα μεγάλο μέρος από τα πιο ακριβά προνόμιά τους, αυτά ίσα-ίσα που κατοχυρώνουν […]