ανθρώπινη φύση

Ο Χριστός «πατάει» πάνω στο σταυρό τον θάνατο, όχι απλά ως Θεός, αλλά κι ως άνθρωπος. Νικά τον εχθρό του ανθρώπου ως άνθρωπος [165], αλλιώς δεν θα είχε νόημα η ενσάρκωση. Για να το πούμε αυτό με τα λόγια του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο Θεός ενανθρώπησε «διά την οικονομίαν και το χρήναι αγιασθήναι τω […]

Όλα όσα αναφέραμε ως εδώ αφορούν την μετά την πτώση κατάσταση του ανθρώπου, κατά την οποία είπαμε πως αμαυρώθηκε το κατ’ εικόνα και ο άνθρωπος δεν ζει με τον τρόπο κατά τον οποίο ήταν προορισμένος να ζήσει. Η φιλευσπλαχνία του Θεού όμως, φρόντισε «να αναιρέσει τον τελεσίδικο χαρακτήρα της πτώσης, να περιορίσει το κακό που […]

Ουσιαστικός παράγων που καθορίζει την οντολογική φύση της Εκκλησίας είναι η κοινωνία των προσώπων του τριαδικού Θεού. Το δόγμα περί Εκκλησίας συνδέεται άμεσα με το τριαδολογικό δόγμα, διότι η απαρχή της Εκκλησίας βρίσκεται στο αρχέτυπο της θείας ζωής και κατά συνέπεια η προέλευση της απεγκλωβίζεται από την ιστορική αναγκαιότητα [24]. Εφόσον η ενότητα της Αγίας […]

Για το Χριστιανισμό, λοιπόν, αυτό που πρέπει να καταργηθεί δεν είναι το σώμα αλλά η φθορά του. Με τη σάρκωσή του ο Χριστός, θέλοντας να σώσει τον πλήρη άνθρωπο, προσέλαβε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση δηλαδή και τη ψυχή και το σώμα. Κανένα ανθρώπινο στοιχείο δεν έμεινε έξω από αυτή την πρόσληψη εκτός από την αμαρτία, […]

Ο άνθρωπος από την δημιουργίαν του αποτελεί μία ιδιαιτέρα προσωπικότητα, η οποία δεν καταργείται με τον θάνατον. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει ότι η ένωσις της ψυχής και του σώματος γίνεται από την αρχήν της πλάσεως. «Έχει πλασθή συγχρόνως το σώμα και η ψυχή». Αυτή η υπόστασις του ανθρώπου δεν διασπάται ούτε και με […]

(Virgil Gheorghiou) Το πρώτο πρόσωπο που αντίκρισαν τα μάτια μου, σαν τα πρωτάνοιξα στη ζωή, ήταν ο πατέρας μου. Πάντοτε φανταζόμουν το ανθρώπινο μνημονικό σαν μια ταινία φωτογραφική, που αποτυπώνει όλες τις εικόνες της ζωής, από την κούνια ίσαμε τον τάφο. Το μάτι μοιάζει με μια φωτογραφική μηχανή, που καταγράφει αυτόματα όλα όσα αγκαλιάζει ο […]