αξίες

Η χρεοκοπία των ιδεολογιών και ο ευτελισμός της πολιτικής

Η πολιτική εξουσία είχε πάντοτε την τάση να απολυτοποιείται. Και όταν ικανοποιεί την τάση της αυτή, προσλαμβάνει εμφανώς ή αφανώς θρησκευτικό χαρακτήρα. Θέλοντας να ελέγχει πλήρως την ζωή των πολιτών προβάλλεται ως μόνος ενοποιός παράγοντας, ως religio (θρησκεία), παραμερίζοντας ή και πολεμώντας ως ανταγωνιστική κάθε θρησκεία. Στην περίπτωση αυτήν ο Χριστιανός οφείλει να αντιτάσσει στην […]

«Τα κόμματα προϋποθέτουν διαιρέσεις. Η Εκκλησία εμπνέει και καλλιεργεί την εν κοινωνία ζωή»

Κατά συνέπεια και οι Χριστιανοί δεν μπορούν να παραμένουν αδρανείς μέσα στον κόσμο. Οφείλουν να ενδιαφέρονται, να εργάζονται και να προσεύχονται για την βελτίωση της κοινωνικής ζωής και την σωστή άσκηση και λειτουργία της κρατικής εξουσίας [19]. Ταυτόχρονα καλούνται να αναγνωρίζουν και να αξιοποιούν όλα τα θετικά στοιχεία που υπάρχουν στις ηθικές και λοιπές παραδόσεις […]

«Η σχέση του Χριστιανού με την πολιτική και την κοσμική εξουσία χρωματίζεται από την προσωπική σχέση του με τον Θεό»

Επισκοπώντας την διαχρονική πορεία του χριστεπώνυμου κόσμου διαπιστώνουμε μια διαλεκτική σχέση μεταξύ της αυθεντικής ευαγγελικής διδασκαλίας και της ανθρώπινης συμπεριφοράς απέναντί της. Έτσι κάθε ιστορική κρίση παρουσιάζει και μια ιδιαίτερη πρόκληση για την ενεργοποίηση κάποιας πτυχής της ευαγγελικής αλήθειας που λησμονήθηκε ή παρερμηνεύθηκε. Παρατρέχοντας ιστορικά παραδείγματα του παρελθόντος σημειώνουμε για το παρόν το φαινόμενο της […]

Η πρόταξη της αξίας του προσώπου ελευθερώνει την ηθική από την πολιτική ζωή

Η γεφύρωση του χάσματος που θεμελιώθηκε με την σάρκωση του Λόγου του Θεού και κορυφώθηκε με την σταύρωση[8], βιώνεται από τον άνθρωπο πάλι με την σταύρωση μέσα στην Εκκλησία. Η διπλή εντολή της αγάπης προς τον Θεό και τον πλησίον που συμπεριλαμβάνει και τον εχθρό, είναι εντολή πλήρους αυταπαρνήσεως και σταυρώσεως. Με την αυταπάρνηση και […]

«Η εκκοσμίκευση του Χριστιανισμού αρχίζει με την αποξένωση της ζωής από την πίστη»

Οι αυτονομημένες ανθρώπινες αξίες είναι επικίνδυνες όχι μόνο για την πνευματική και την θρησκευτική, αλλά και για την ηθική και κοινωνική ζωή του ανθρώπου, γιατί μεταλλάσσονται εύκολα σε μέσα αυτοδικαιώσεως και αποπροανατολισμού. Η διττή αυτή λειτουργία των αξιών οφείλεται στον απρόσωπο και κτιστό χαρακτήρα τους. Το κτιστό είναι πάντοτε σχετικό· ποτέ δεν είναι απόλυτο. Πολύ […]

Αξίες και κοινωνική ζωή

Η έννοια της αξίας χρησιμοποιείται συχνά με ηθικό, κοινωνικό, οικονομικό, αισθητικό και θρησκευτικό περιεχόμενο. Η αξία είναι κάποια ποιότητα ή ιδέα που καλλιεργείται και βιώνεται σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο· είναι κάτι που ενδιαφέρει, προσελκύει και επηρεάζει τον άνθρωπο, τις ατομικές ανάγκες, τις διαπροσωπικές σχέσεις και την καθημερινή ζωή του. Στις κοινωνικές επιστήμες, και ειδικότερα […]

Παλαιά Διαθήκη και Διαχρονικές Αξίες [Β΄]

2.      Εργασία Η εργασία είναι, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Π. Διαθήκης, θείος θεσμός. Αυτό γίνεται φανερό από τα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης[1]. Συνδέεται – πέρα από την οικονομική ανάγκη που την επιβάλλει – με εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να θέτει σε ενέργεια τα στοιχεία που δυνάμει φέρει μέσα του και να τα αξιοποιεί, να […]

Παλαιά Διαθήκη και Διαχρονικές Αξίες [Α΄]

Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η ανάδειξη αρχών και αξιών που απαντούν στην γραμματεία της Π. Διαθήκης, ορισμένες από τις οποίες έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του σύγχρονου πολιτισμού, ενώ άλλες αποτελούν ζητούμενο και στις μέρες μας. Κατ΄αρχάς θεωρούμε απαραίτητο να αναφερθούμε σύντομα στην κριτική που δέχεται η Π. Διαθήκη λόγω άγνοιας, παρερμηνείας ή […]

Ο χώρος της ορθοδόξου αγωγής

1. Η ορθόδοξη εκκλησιαστική Παράδοση. Η πραγματικότητα της Παραδόσεως είναι ο πρωταρχικός χώρος, όπου η Ορθοδοξία μπορεί να συναντηθεί με κάθε είδος και μορφή αγωγής. Και τούτο επειδή δεν μας είναι επιτρεπτό να μιλάμε και να ασχολούμεθα με την αγωγή, αν από την πρώτη στιγμή δεν ασχοληθούμε και δεν ερευνήσουμε το χώρο, απ’ όπου ξεπηδούν […]