Γέννηση

Ένας πολύ όμορφος και πετυχημένος, κατά τη γνώμη μου, παραλληλισμός είναι αυτός της ζωής πριν τη γέννα, με την ζωή πριν το βιολογικό θάνατο. Είναι άγνωστου συντάκτη, προερχόμενο από τη Γερμανία, και φέρει τον ευρηματικό τίτλο: “Υπάρχει Ζωή μετά τη Γέννηση;” Στην κοιλιά της εγκύου δύο έμβρυα συνομιλούν. Το ένα είναι σκεπτικιστής, το άλλο, γεμάτο […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=154638] Χ.Α. Η πίστη είναι δώρο; Σ.Ζ. Ναι, ένα δώρο. Στη χριστιανική σκέψη και παράδοση γίνεται η ουσιώδης διάκριση μεταξύ ομολογίας και πίστεως. Ομολογώ σημαίνει ότι αναγνωρίζω τις βασικές αλήθειες της χριστιανικής αποκάλυψης. Το να φτάσω να τις πιστεύω, να γίνει αυτή η ομολογία πίστη, αυτό δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα. Είναι ένα δώρο του […]

Της Ζωής Καρέλλη “Εκείνος που δεν γεννά, δεν γεννάται, δεν αναγεννάται ποτέ, Κύριε, της Γέννησης «σκήνωσον εν εμοί», ο την Σάρραν και την Ελισσάβετ γονίμους διδάξας, προς δόξαν σου αιώνιαν”. Η Ζωή Καρέλλη (Χρυσούλα Αργυριάδου το γένος Πεντζίκη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1901. Αδελφός της ήταν ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης. Ασχολήθηκε με την εκμάθηση ξένων […]

Οι ιστορικές μαρτυρίες, που αναφέρονται στην αρχαιότερη περίοδο της Αρμενικής Εκκλησίας, είναι ολιγάριθμες. Η βασική αιτία γι᾽ αυτό είναι το γεγονός ότι το αρμενικό αλφάβητο δημιουργήθηκε στις αρχές του 5ου αιώνα, οπότε και άρχισε η ανάπτυξη της αρμενικής ιστοριογραφίας και γραμματείας με τις ποικίλες μορφές τους.  Η ιστορία της τοπικής Εκκλησίας των πρώτων αιώνων μεταδιδόταν […]

«Δι’ ημάς γαρ εγεννήθη παιδίο νέον ο προ αιώνων Θεός». Ένας από τους κυριότερους ύμνους των Χριστουγέννων καταλήγει σ’ αυτά τα λόγια, ταυτίζοντας το Βρέφος που γεννήθηκε στο σπήλαιο της Βηθλεέμ με τον «προ αιώνων Θεό». Ο ύμνος αυτός συνετέθη τον 6ο αιώνα από τον περίφημο Βυζαντινό υμνογράφο Ρωμανό το Μελωδό: Η Παρθένος σήμερον, τον […]

ΜΕΣΑ στις ποικιλώνυμες πορείες των σημερινων ανθρώπων που γίνονται για την ειρήνη, για τις φυλετικές διακρίσεις, για τα ίσα δικαιώματα, για τις διάφορες “ελευθερίες” κ.λ.π., ο εμπνευσμένος υμνογράφος της Εκκλησίας μας προσκαλεί αυτές τις μέρες τον ορθόδοξο κόσμο σε μια καινούργια πορεία: στη μυστική πορεία που μας φέρνει σ’ένα σκοτεινό και άσημο σπήλαιο της Βηθλεέμ. […]

“Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας” (Ιω. 1, 14). Kαι ο Λόγος ενσαρκώθηκε και κατοίκησε ανάμεσά μας, και με θαυμασμό είδαμε τη δόξα του, μια δόξα, που, σαν μονογενής, την είχε από τον Πατέρα, γεμάτος χάρη και αλήθεια. […]

Μυστήριο ξένον, λέγει ὁ Ὑμνωδός, τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ νὰ γεννηθῆ σὰν ἄνθρωπος, ὄχι κανένας προφήτης, ὄχι κανένας ἄγγελος, ἄλλα ὁ ἴδιος ὁ Θεός! Ὁ ἄνθρωπος, θὰ μποροῦσε νὰ φθάσει σὲ μία τέτοια πίστη; Οἱ φιλόσοφοι καὶ οἱ ἄλλοι τετραπέρατοι σπουδασμένοι ἤτανε δυνατὸ νὰ παραδεχθοῦν ἕνα τέτοιο πράγμα; Ἀπὸ τὴν κρισάρα τῆς λογικῆς τους […]

…..Στις ψυχές των τελείων τέκνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές μετουσιώνονται σε μεγάλες πνευματικές χαρές, γιατί γίνονται ανεξάντλητες πηγές ύμνων θείων ερώτων, θερμότατης ευγνωμοσύνης και απείρου ευχαριστίας, για όσα ο Θεός εδωροφόρησεν αγαθά στους ανθρώπους από τότε που «εφανερώθη εν σαρκί». …..Συγκεκριμένα οι Μοναχοί γενικά και ειδικά στο Άγιον Όρος του Άθω, […]

Στο απόσπασμα που ακολουθεί και προέρχεται από την «Ελληνική Δημιουργία», έτος β’, τόμος τέταρτος, τεύχος 45, Χριστούγεννα 1949, ο Φώτης Κόντογλου αναλύει τον τύπο της Εικόνας της Γέννησης σύμφωνα με την παράδοση της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας.     «Είναι παράδοξο» σημειώνει «πως κάποιοι βυζαντινοί ζωγράφοι, βάζουνε στις εικόνες τους κάποιες σκηνές που δεν είναι γραμμένες […]

Ο Χριστός γεννάται, ας τον δοξάσετε· ο Χριστός έρχεται από τους ουρανούς, προϋπαντήστε τον· ο Χριστός βρίσκεται  στη γη,υψωθείτε. «Δοξολογήστε τον Κύριο, όλη η  γη· και, για να τα πω και τα δύο με μία λέξη, ας ευφρανθούν οι ουρανοί και ας νιώσει αγαλλίαση η γη για τον ουράνιο ο οποίος έγινε επίγειος. Ο Χριστός […]

Γνωρίζουμε βεβαίως όλοι, γνωρίζουμε ότι ο αισθητός αυτός ήλιος αποστέλλει το φως του σε όλη την υφήλιο, «και ουκ έστιν (ουδείς) ως αποκρυβήσεται της θέρμης αυτού» και από της διαυγέστατης λαμπρότητός του. Πολλές φορές όμως οι ολόλαμπρες ακτίνες του καλύπτονται από νέφη και ομίχλη ή από το φύλλωμα των δένδρων, αλλά και πάλι, η πνοή […]