ιεροσύνη

Το ωμοφόριο συνιστά το κατεξοχήν αρχιερατικό άμφιο. «Τὸ ὠμοφόριον ἀπέβη τὸ διακριτικὸν τοῦ ἐπισκοπικοῦ βαθμοῦ καὶ τῆς ἐπισκοπικῆς ἐξουσίας ἄμφιον, τόσον ὥστε ἡ κατάθεσις τοῦ ὠμοφορίου ὑπὸ τοῦ ἐπισκόπου νὰ σημαίνῃ κατάθεσιν τῆς ἐπισκοπικῆς ἐξουσίας», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κ. Κούρκουλας. «Συνίσταται ἐκ μιᾶς μακρᾶς ταινίας ἐκ μαλλίνου ὑλικοῦ ὑφάσματος, διερχόμενον διὰ τοῦ λαιμοῦ μὲ τὰ […]

Ο κλήρος έχει ως βασικό λειτούργημα να προΐσταται στη θεία λατρεία, ώστε να τηρείται το αποστολικό «πάντα ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω» (Α’ Κορ. 14,40). Κύριο καθήκον του επισκόπου (και ενδεχομένως των πρεσβυτέρων) αρχικά ήταν να προΐσταται της ευχαριστιακής συνάξεως. Άλλωστε, ένας άπο τους αρχαιότερους τίτλους του επισκόπου είναι «προεστώς», δηλαδή, αυτός που προΐσταται[1]. Ο […]

Ο Χρυσόστομος υπήρξε πολύ δυνατός ιεροκήρυκας. Υπεραγαπούσε το κήρυγμα και το θεωρούσε ως το κατ’ εξο­χήν καθήκον ενός χριστιανού κληρικού. Η ιεροσύνη είναι εξουσία, αλλ’ είναι εξουσία λόγου και πειθούς. Αυτό είναι το διακριτικό γνώρισμα της χριστιανικής αρχής. Οι βασιλείς εξαναγκάζουν, οι κληρικοί πείθουν. Οι πρώτοι ενεργούν με διαταγές, οι δεύτεροι με προτροπές. Οι κληρικοί […]

α) Στις μέρες μας συνήθως δεν βιώνεται και δεν προβάλλεται η κενωτική και διακονική διάσταση της ιεροσύνης αλλά και γενικότερα της χριστιανικής ζωής. Δίδεται μεγάλη σημασία στις εξωτερικές εντυπώσεις παρά στον «κρυπτόν της καρδίας άνθρωπο» (βλ. Α’ Πέτρ. 3, 4), που έχει μέγιστη αξία ενώπιον του Θεού. Στο βίο του Αγίου Πολυκάρπου προξενεί εντύπωση αφενός […]

(Συζήτηση με τόν Γ. Ιωσήφ τόν Βατοπαιδινό) Ερ: Γιατί το δρόμο της θυσίας δεν τον κάνουμε μόνοι μας, ενώ ο Χριστός τον έκανε μόνος του; Γέροντας: Εκείνος τον έκανε μόνος του, επειδή ήταν ο ίδιος ο Θεός, ο σεσαρκωμένος Λόγος του Θεού. Αυτός που βλέπαμε εμείς, ήταν ο άνθρωπος Ιησούς. Αλλά ο άνθρωπος Ιησούς είχε […]