Ιερωσύνη

Ο κλήρος έχει ως βασικό λειτούργημα να προΐσταται στη θεία λατρεία, ώστε να τηρείται το αποστολικό «πάντα ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω» (Α’ Κορ. 14,40). Κύριο καθήκον του επισκόπου (και ενδεχομένως των πρεσβυτέρων) αρχικά ήταν να προΐσταται της ευχαριστιακής συνάξεως. Άλλωστε, ένας άπο τους αρχαιότερους τίτλους του επισκόπου είναι «προεστώς», δηλαδή, αυτός που προΐσταται[1]. Ο […]

Συχνά τυχαίνει να ακούμε από τους ποιμένες της Εκκλησίας μας, όταν κηρύττουν τον θείο λόγο, να διαμαρτύρονται πως οι πιστοί, τρόπον τινά, τους κουράζουν, διότι τους ζητούν όπως λένε υπερβολές, δηλαδή, να τους διαβάσουν κάποια ευχή ή να πάρουν μια σίγουρη απάντηση στο πρόβλημά τους και άλλα πολλά. Άκουγα κάποια μέρα έναν από αυτούς τους […]

Ο τρόπος με τον οποίο ο άγιος Γρηγόριος Θεολόγος ορίζει το έργο του ποιμένα είναι επίσης ενδεικτικός της υψηλής αποστολής του και των ποικίλων προσόντων που πρέπει απαραίτητα να κοσμούν την προσωπικότητα του. Το έργο αυτό είναι « τέχνη τεχνών και επιστήμη επιστημών, το να κυβερνάς ανθρώπους, οι οποίοι, περισσότερο απ᾽ όλα τα ζώα, είναι […]

Θα ξεκινήσω με λόγια όχι δικά μου. Με λόγια κάποιου άλλου, που είτε το αποδεχόμαστε είτε όχι (οι ορθόδοξοι εννοώ) είναι πολύ σημαντικός γιατί εξέφρασε στις νέες Ορθόδοξες συνθήκες αυθεντικά τη μακραίωνη παράδοση της Εκκλησίας μας. Γράφει ο π. Αλέξανδρος Σμέμαν σε ένα βιβλίο του: Υπάρχει μια απόλυτη ρήξη ανάμεσα στο περιεχόμενο (αυτό που διαβάζεται, […]

Προηγούμενη ανάρτηση: https://www.pemptousia.gr/2015/08/to-mistirio-tis-ierosinis-meros-v/ Η ιερωσύνη αυτή που δόθηκε από τον Κύριο στους Αποστόλους έπρεπε να συνεχίζεται μέχρι συντελείας των αιώνων, διότι αποτελεί, όπως είδαμε, αναγκαία λειτουργία του σωτηριώδους έργου της Εκκλησίας. Γι’ αυτό οι Απόστολοι καθιέρωσαν διαδόχους και συνεχιστές του έργου τους, χειροτονώντας σε κάθε πόλη και χώρα Επισκόπους και Πρεσβυτέρους (Πράξ. ιδ’ 23), σύμφωνα εξ […]

Προηγούμενη ανάρτηση: https://www.pemptousia.gr/?p=102499 Τρίτη περίοδος της ιερωσύνης: η της Χάριτος. Πράγματι, όσο κι’ αν ο θεσμός της ιερωσύνης βρίσκεται σε εξέλιξη και έξαρση στον Μωσαϊκό Νόμο, όταν έλθουμε στην περίοδο της Χάριτος (δηλ. στη Χριστιανική εποχή) θα διαπιστώσουμε ότι δεν ήταν μέχρι τότε παρά μια σκιά, ένα αντίτυπο της πραγματικής ιερωσύνης και διαφέρει από αυτήν όσο […]

Η ιερωσύνη είναι μυστήριο, είναι αποστολή, είναι υπερφυσική διακονία, ουράνιο λειτούργημα, φορέας της αποκαλύψεως και μέσο συμβιβασμού του πεπερασμένου και πεπτωκότος γήινου κόσμου με το Θεό. Έχοντας ανθρώπους ως φορείς της και τους ανθρώπους διακονούσα, έχει εν τούτοις ουράνια την καταγωγή. Ενεργεί εδώ στη γη, η όψη της φαίνεται γήινη και ταπεινή, τα αποτελέσματά της […]

Ήξερε πολύ καλά ο παπα-Σάββας πότε θα φαινόταν επιεικής, πότε μέτριος, πότε αυστηρός και ακριβολόγος. Τις συντετριμμένες και τεταπεινωμένες ψυχές τις οικονομούσε με περισσή επιείκεια. Όταν όμως έβλεπε ψυχική αντοχή, απέφευγε να κάνη υποχωρήσεις. Θα κανόνιζε όπως έπρεπε, πάντα όμως με τρόπο γλυκύ, ώστε να γίνεται. δεκτός ο κανόνας χωρίς την παραμικρή δυσανασχέτησα Σαν πολύπειρος […]