λαϊκή θρησκευτικότητα

Το καλοκαίρι, εποχή  συγκομιδής  με κυριαρχική θέση στην παραδοσιακή ελληνική αγροτική οικονομία, αποτελεί περίοδο κατά την οποία οι εορτές και οι πανηγύρεις έχουν πρωτίστως αγιοφυλακτικό και αγιοπροστατευτικό, και δευτερευόντως διαβατήριο, οριακό και γονικό χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τις αντίστοιχες εορτές της άνοιξης.   Ο   άνθρωπος,   εργαζόμενος σκληρά και υπό αντίξοες συχνά καιρικές συνθήκες, έχει […]

Το μυστήριο της Εκκλησίας είναι μέγα και άρρητο. Το ζητούμενο είναι το πως προσεγγίζουμε αυτό το μέγα μυστήριο. Η Εκκλησία κατά τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά είναι «κοινωνία θεώσεως». Εν τη Εκκλησία ο άνθρωπος αγιάζεται, χριστοποιείται, θεώνεται. Συχνό φαινόμενο είναι, δυστυχώς, η προσέγγιση αυτή προς τον Θεό, να γίνεται μέσω δρόμων τους οποίους η Εκκλησία τους […]

Ωστόσο, στη σκέψη των απλών πιστών τα αγιάσματα είναι ο κατεξοχήν τόπος θεραπείας. Λατρευτικές τελετουργίες και θεραπευτικές πρακτικές, εμπνευσμένες από τη λαϊκή ευσέβεια, συνεχίζουν να πραγματοποιούνται, έχοντας ως σημείο αναφοράς κάποιον ιερό χώρο με το αγίασμα του. Συνήθως στο περίβολο κάποιας εκκλησίας ή κάποιου μοναστηριού υπάρχει και κάποιο αγίασμα, που είναι αφιερωμένο στο Χριστό ή […]

Λαϊκή ευσέβεια και θεραπεία σε ιαματικές πηγές [*] Τα νερά, και ιδιαίτερα οι πηγές, λατρεύτηκαν σε όλες τις εποχές και από πολλούς λαούς[1], επειδή το νερό ήταν και είναι ένα στοιχείο ζωτικής σημασίας. Ήδη από την αρχαιότητα, οι ιαματικές πηγές έπαιζαν σημαντικό ρόλο σε θεραπευτικές διαδικασίες, πολλές φορές σε συνδυασμό με θρησκευτικές ιεροτελεστίες. Γι’ αυτό το […]