οικονομική κρίση

Η οικονομική σημασία της καλλιέργειας της αρώνιας είναι μεγάλη, διότι το κόστος καλλιέργειας είναι χαμηλό (τιμές γυμνόριζων τριετών φυταρίων 2-4 ευρώ), αποδίδει εισόδημα σε μικρό διάστημα (δύο έως τρία έτη μετά την φύτευση), η φυτεία διαρκεί μεγάλο διάστημα (έως 100 έτη), η καλλιέργεια θεωρείται βιολογική (δεν χρειάζονται λιπάνσεις, ραντίσματα, διότι δεν έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα […]

Ο Κυριάκος Κομβόπουλος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Berkeley California, (τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, διευθυντής των Eργαστηρίων SSEL και CSML), σε συνέντευξή του στην Πεμπτουσία μιλά για την οικονομική κρίση και τα προβλήματα της Παιδείας στην Ελλάδα σήμερα

Ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Αθηνών Νίκος Εμμανουήλ μιλά στην ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ για τις τάσεις φυγής από τα αστικά κέντρα - και ιδίως από την Πρωτεύουσα - και εξηγεί τις δυσκολίες της αγροτικής ζωής αλλά και τη δυνατότητα για πολλαπλή επαγγελματική δραστηριοποίηση που μπορεί να προσφέρει ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης. B' μέρος: Η επιλογή καλλιεργειών

Ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Αθηνών, Νίκος Εμμανουήλ, μιλά στην ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ για τις τάσεις φυγής από τα αστικά κέντρα - και ιδίως από την Πρωτεύουσα - και εξηγεί τις δυσκολίες της αγροτικής ζωής αλλά και τη δυνατότητα για πολλαπλή επαγγελματική δραστηριοποίηση που μπορεί να προσφέρει ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης.

Έχουμε ξαναπεί πως ο Θεός δεν είναι θυμώδης, τιμωρός και εκδικητής. Αν ήταν έτσι, θα πρέπει να ήταν κακός. Στη θεότητα όμως δεν υπάρχει ίχνος κακότητας. Η κάθε δοκιμασία είναι θεϊκή παιδαγωγία και αποτελεί μορφή ασκήσεως, την οποία διώξαμε από τη ζωή μας εκούσια. Με διάφορους τρόπους προσπαθεί ο Πανάγαθος Θεός να μας φέρει πιο […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=175392] Εντούτοις το κακό παίρνει κοινωνικές μορφές που εισβάλλουν στη ζωή μας. Σήμερα μάλιστα μεταλλάσσεται συνεχώς, φορεί αγαθά προσωπεία. Μπορεί να είναι η ίδια η κυβέρνηση, ο διεθνής ανθρωπιστικός οργανισμός, ένας ευαίσθητος σωτήρας. Τα πιο κραυγαλέα ψέματα εκτοξεύονται από τους ίδιους τους ψηφισμένους ταγούς, και οι χειρότεροι φασισμοί χτίζονται πάνω στην επίφαση της κοινωνικής […]

Στο διάσημο ποίημά του Άρνηση, που πολλές γενιές το τραγούδησαν, ο Γιώργος Σεφέρης αναφέρει: «Με τι καρδιά και τι πνοή / τι πόθους και τι πάθος / πήραμε τη ζωή μας». Ακολουθεί μια άνω τελεία, και εν συνεχεία η λέξη «λάθος» και ο παρακάτω στίχος, «κι αλλάξαμε ζωή». Με τη στίξη αυτή δηλώνεται ότι, ενώ […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=174516] Όταν ο αγώνας για τη βελτίωση του εαυτού μας και του κόσμου γίνεται ανεξάρτητα από τον Χριστό και την αγάπη που δίδαξε Εκείνος, τότε είναι υποκείμενος στα ανθρώπινα πάθη, γι’ αυτό και καταδικάζεται σε μια συνεχή διάψευση. Η άσκηση, οι αρετές, οι θεσμοί, δεν έχουν τόση άξια από μόνα τους -είναι αβέβαια, παροδικά, […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=174345] Αυτό που μένει ως παράδειγμα και αίτημα διαχρονικό είναι η άρση της φιλαυτίας και ιδιοτέλειας. Αυτό το πρότυπο ενσαρκώνουν οι Άγιοι ως αντίγραφα του Χριστού. Κενώνουν τον εαυτό τους, για να φανερωθεί ο Χριστός μέσα από τη ζωή τους. Αυτό έφθασε σε τέλειο βαθμό η Παναγία, ώστε όχι μόνο να φανερώσει, αλλά και […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=173238] Δεν αρκεί να εφησυχάζεις, και να λες «εγώ δεν έχω πειράξει κανένα». Αυτό δε σε σώζει, δε σε αναδεικνύει άνθρωπο, ούτε σε φέρνει κοντά στον Χριστό. Το ζητούμενο είναι να πλησιάζεις, να σκύβεις στο πρόβλημα του άλλου, να του προσφέρεις από τη δική σου περιουσία, είτε χρήμα είτε χάρισμα είτε χαμόγελο από το […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=172817] Ο Χριστός φέρνει στον κόσμο ένα καινούργιο ήθος. Σ’ αυτούς που ζήτησαν εξουσία, τιμή και δόξα, ο Χριστός είπε: «Δεν ήλθα να με διακονήσουν, αλλά να διακονήσω. Και για να δώσω τη ζωή μου λύτρο για τους ανθρώπους.» Αυτός είναι ο ανατρεπτικός λόγος Του προς τους μαθητές του και προς όλους, όσοι θέλουν […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=172798] Ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι. Οι Πατέρες της Εκκλησίας γνωρίζουν ότι το κακό προκαλείται, μεγεθύνεται και διαιωνίζεται από κοινωνικούς μηχανισμούς. Γνωρίζουν όμως ακόμη ότι όλα αυτά είναι τελικώς καρποί δύο μεγάλων παθών: της πλεονεξίας και της φιλαυτίας. Η πλεονεξία καταργεί την ισονομία. Επινοεί κάθε μέσο κερδοσκοπίας και επιβάλλει το νόμο της ανισότητας, ώστε, […]