πολιτική

Κατά συνέπεια και οι Χριστιανοί δεν μπορούν να παραμένουν αδρανείς μέσα στον κόσμο. Οφείλουν να ενδιαφέρονται, να εργάζονται και να προσεύχονται για την βελτίωση της κοινωνικής ζωής και την σωστή άσκηση και λειτουργία της κρατικής εξουσίας [19]. Ταυτόχρονα καλούνται να αναγνωρίζουν και να αξιοποιούν όλα τα θετικά στοιχεία που υπάρχουν στις ηθικές και λοιπές παραδόσεις […]

Επισκοπώντας την διαχρονική πορεία του χριστεπώνυμου κόσμου διαπιστώνουμε μια διαλεκτική σχέση μεταξύ της αυθεντικής ευαγγελικής διδασκαλίας και της ανθρώπινης συμπεριφοράς απέναντί της. Έτσι κάθε ιστορική κρίση παρουσιάζει και μια ιδιαίτερη πρόκληση για την ενεργοποίηση κάποιας πτυχής της ευαγγελικής αλήθειας που λησμονήθηκε ή παρερμηνεύθηκε. Παρατρέχοντας ιστορικά παραδείγματα του παρελθόντος σημειώνουμε για το παρόν το φαινόμενο της […]

Εισαγωγικά Για τους περισσότερους ανθρώπους η μουσική αποτελεί ένα μέσο συγκινήσης και διέγερσης συναισθημάτων. Όποιος όμως θελήσει να κατανοήσει βαθύτερα το νόημα και την ουσία ενός μουσικού έργου, πρέπει να αναζητήσει τον κοινωνικό και ιστορικό περίγυρο μέσα στον οποίον το έργο αυτό δημιουργήθηκε. Ο συνθέτης αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου κοινωνικού συνόλου και μάλιστα χαρακτηρίζεται από […]

Βεβαίως η Εκκλησιαστική ιεραρχία δεν μπορεί και δεν πρέπει να πολιτικολογεί και να εμπλέκεται στην καθημερινή πρακτική πολιτική ζωή ως τέτοια. Όμως, αλίμονο εάν η Εκκλησιαστική ιεραρχία αδιαφορήσει και παύσει να εμπνέει και να διδάσκει περί της αλήθειας και του νοήματος κάθε πολιτικής θεωρίας και πράξης, ανεξαρτήτως του ιδεολογικού χαρακτήρα της. Ακόμη μεγαλύτερη βλάβη έχουμε, […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=178809] Ο νεοφιλευθερισμός, που χαρακτηρίζεται ως ιδεολογία της παγκοσμιοποιήσεως και αποτελεί μετανεωτερική μετεξέλιξη του καπιταλισμού, δεν έπαυσε και στην μετεξέλιξή του να διατηρεί το «πνεύμα του καπιταλισμού». Το πνεύμα όμως του νεοφιλελευθερισμού, που είναι πνεύμα άκρατου ατομισμού, έρχεται σε αντίθεση προς το κοινοβιακό πνεύμα της Ορθοδοξίας. Εδώ βρίσκεται και μια μόνιμη αιτία δυσαρμονίας των […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=178435] Μία άλλη πολιτική προσωπικότητα της εποχής εκείνης ήταν ο Μαξιμιλιανός, ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τον οποίο ο Μακιαβέλι θεωρούσε ως άτομο που δεν είχε τα απαιτούμενα προσόντα για να κυβερνήσει. Ήταν νωθρός και μωρόπιστος και επηρεαζόταν διαρκώς από διαφορετικές απόψεις. Γενικότερα, θεωρούσε πως η βασική αδυναμία όλων των ηγεμόνων ήταν η […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=178209] Ο εκσυγχρονισμός των κοινωνικών θεσμών από μηδενική βάση δεν μπορεί να είναι προοδευτικός. Η πρόοδος προϋποθέτει «οδό» που έχει ήδη διανυθεί. Και οποιαδήποτε «πρόοδος» που αγνοεί ή περιφρονεί την οδό που έχει διανυθεί από την κοινωνία μπορεί ίσως να είναι ενδιαφέρουσα ή και ελκυστική, όχι όμως και προδευτική με την πραγματική σημασία της […]

Τα μέλη της Εκκλησίας είναι φυσικό να ενδιαφέρονται για την πολιτική ζωή και να φροντίζουν για την αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων της, είτε ως απλοί πολίτες είτε ως εκπρόσωποι και διαχειριστές των κρατικών εξουσιών. Άλλωστε και η αδιαφορία για την πολιτική αποτελεί κάποια μορφή πολιτικής τοποθετήσεως. Η τοποθέτηση μάλιστα αυτή υποβαθμίζει περισσότερο την πολιτική […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=171468] Ο Φουκώ θεωρεί ότι είναι λανθασμένη η οπτική που εξετάζει την εξουσία ως κάτι που πηγάζει από τους κοινωνικούς θεσμούς. Η εξουσία επεκτείνεται πολύ πιο πέρα από τους θεσμούς. Η ύπαρξη των κεντρικών μηχανισμών εξουσίας είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς σχέσεων εξουσίας-επιβολής που διαφοροποιούν τα παιδιά από τους ενηλίκους, μαθητές από δασκάλους ή […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=164838] Η έλλειψη ανταγωνισμού είναι εκόμα ένα στοιχείο που αξίζει να τονισθεί και είναι η ουσία της κοινής ενεργειακής πολιτικής που προσπαθεί να διαμορφώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. [97]O Mylov μίλησε για «growing asymmetry in the two sides» κάνοντας τον διαχωρισμό της πολιτικής που ακολουθούν. Υπάρχει μια σύγκρουση οικονομικής ιδεολογίας στο σημείο αυτό. Monopoly vs […]

Παρά τις ορισμένες επιφυλάξεις, είναι γεγονός ότι η εποχή των μεγάλων επαναστάσεων που άλλαξαν τον κόσμο (1789, 1848 και 1917) ως και των κινημάτων που εκδηλώθηκαν κατά τις δεκαετίες των 1950-1970 έχει οριστικά παρέλθει. Έτσι από την προοπτική της δημοκρατίας ο κόσμος έχει πλέον περάσει σε μία μεταδημοκρατική εποχή της οποίας τα ηθικά χαρακτηριστικά θα […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://bit.ly/2gsknqH] Καταληκτικό στάδιο αυτής της πνευματικής ανέλιξης αποτελεί η τραγωδία. Στην τραγωδία το νέο απόκτημα είναι η σημασία της προσωπικής συνείδησης και η ανάληψη της προσωπικής δράσης. Τραγικοί όπως οι Αισχύλος, Ευριπίδης και Σοφοκλής, αποδεσμεύουν τον άνθρωπο από την κοσμική τάξη του παρελθόντος. Οι ενέργειες του ανθρώπου είναι πλέον αποτέλεσμα εσωτερικής βούλησης και όχι […]