συγκατάβαση

Η ορθή ποιμαντική χειραγώγηση διασφαλίζεται, όταν ο πνευματικός πατέρας έχει την ικανότητα να διακρίνει τις θείες από τις δαιμονικές ενέργειες. Η διάκριση θεωρείται στη νηπτική παράδοση από τις σπουδαιότερες αρετές. Ο άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος διηγείται ότι, στη σκήτη της Θηβαΐδας είχαν συγκεντρωθεί πολλοί γέροντες και συζητούσαν για την τελειότητα της αρετής και πως μπορεί […]

Η αρμοδιότητα εφαρμογής της οικονομίας για μείζονα θέματα ανήκει στην Εκκλησία, η οποία αποφασίζει εν Συνόδω. Για λιγότερο σημαντικά ποιμαντικά ζητήματα αρμόδιος είναι ο επίσκοπος, ενώ για τα υπόλοιπα ο ηγούμενος ή ο πνευματικός πατέρας. Στο σημείο αυτό υπάρχει μία αξιόλογη ποιμαντική αρχή, που συνδέεται με την προσωπική θυσιαστική διάθεση του πνευματικού, προκειμένου να σώσει […]

Η Εκκλησία και οι πνευματικοί πατέρες οικονομούν τα πράγματα με γνώμονα το σεβασμό του αυτεξουσίου, τη σωτηρία του ανθρώπινου προσώπου, αλλά και το ευαγγελικό πνεύμα. Η αλήθεια στηρίζεται όχι σε ορισμένες γνώμες Πατέρων, αλλά στην Αγία Γραφή, στις Οικουμενικές συνόδους και στην κοινή θέση των Πατέρων για διάφορα θέματα. «Ημίν ου μέλει τι είπον, η […]

Το πρόβλημα της εφαρμογής της οικονομίας δεν τέθηκε για πρώτη φορά κατά τους νεότερους χρόνους1. Ήδη από το Ευαγγέλιο είναι γνωστοί οι λόγοι του Χριστού προς τους γραμματείς και φαρισαίους που επέμεναν στην αυστηρή τήρηση της αργίας του Σαββάτου: «Το σάββατον δια τον άνθρωπον εγένετο, ουχ ο άνθρωπος δια το σάββατον»2. Εξάλλου ο Απόστολος Παύλος, […]