υπακοή

Σε ένα άλλο σημείο διαβάζουμε επιπρόσθετα ότι «αν κάποιος έχει να προτείνει κάτι για το διακόνημά του, να μου το πει ελεύθερα κι εγώ θα αποφασίσω. Να το πει όμως όχι για να επιβάλλει τη γνώμη του, αλλά για να μπορώ να ξέρω τι σκέπτεται». Είναι αδύνατον, όπως φαίνεται, ο μοναχός ως άνθρωπος, ως ξεχωριστή […]

Πώς όμως θα μπορέσουμε να γλιτώσουμε από όλη αυτή την απρέπεια, την προπέτεια, την ασχημονία; Χρειάζονται άραγε μεγάλοι αγώνες και φοβερές ασκητικές προσπάθειες, νηστείες και χαμευνίες; Καθόλου λοιπόν δεν απαιτείται ένα νέο καθηκοντολόγιο: «μη το ένα μη το άλλο…». Αυτό που χρειάζεται, μαθαίνουμε, είναι παραδόξως να παραδοθούμε απλά «στην άνεση της πνευματικής ζωής», που σημαίνει, […]

(Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού) Και γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα χρειάζεται το “γνώθι σαυτόν”. Δηλαδή να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ποιος είσαι. Ποιός είσαι στ’ αλήθεια, όχι ποιός νομίζεις εσύ ότι είσαι. Με τη γνώση αυτή γίνεσαι ο σοφότερος των ανθρώπων. Με τέτοια επίγνωση έρχεσαι σε ταπείνωση και παίρνεις χάρη από τον Κύριο. Διαφορετικά αν […]

Με τον τρόπο της μοναχικής μας διαγωγής είτε πρακτικής, είτε θεωρητικής, επιδιώκουμε να φθάσωμε στο ποθούμενο αποτέλεσμα. Και τούτο ποιό είναι; Ακριβώς, το να απεκδυθούμε τον παλαιό άνθρωπο πού είναι πάθη και επιθυμίες, καί, διά της Χάριτος, να ενδυθούμε τον νέο, τον «κατά Θεόν κτισθέντα» και να προκαλέσωμε την θεία Χάρι να έλθη μέσα μας. […]

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή βλέπουμε την κλήση, το κάλεσμα, από τον Ιησού προς τους τρεις μαθητές του, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, ψαράδες τότε άγνωστοι της Ιουδαίας, στη λίμνη της Γεννησαρέτ. Ο Ιησούς χρησιμοποιεί το πλοίο του Πέτρου και το κάνει άμβωνα, για να κηρύξει στο λαό. Όπου εισέρχεται ο Χριστός στη ζωή […]

Ρίζα περιεκτική όλης της αμαρτωλότητάς μας είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, η υπερηφάνεια, η οποία εκδηλώνεται στον πεπτωκότα άνθρωπο ως αυτοθέωση, ως επιδίωξη αυτάρκειας και αυτονόμησης από τον Δημιουργό, ως αυτοδικαίωση, ως απολυτοποίηση της ανθρώπινης λογικής, ως επιδίωξη απόκτησης δύναμης, δόξας και υλικών αγαθών, ως ηδονολατρεία, ως μνησικακία κλπ. κλπ. κλπ. Το αντίδοτο της υπερηφάνειας είναι […]

Ο μοναχός π. Αδριανός Βατοπαιδινός μιλάει για τη θεολογική παρακαταθήκη του Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτη σε εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού αφιερωμένο στον Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη με τίτλο: «Ο χαρισματούχος υποτακτικός – Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης». Η παρουσίαση έλαβε χώρα στην 15η Έκθεση βιβλίου Θεσσαλονίκης στο περίπτερο των εκδόσεων Εν πλω.

Ο Γέροντας Ιωσήφ έμενε τότε στον Άγιο Βασίλειο, το υψηλότερο ασκητικό μέρος πάνω από τα Κατουνάκια, παράλληλο σε υψόμετρο με την Κερασιά. Κυρίαρχος Μονή των ασκητικών αυτών περιοχών είναι η Μεγίστη Λαύρα. Σε αυτά τα ερημικά μέρη ησύχαζε ο Γέροντας μας. Εκεί τον γνώρισε ο αείμνηστος Γέροντας Εφραίμ. Τον επισκέφθηκαν με τον Γέροντα Νικηφόρο, που […]

Σε λίγες ώρες θα σταθούμε μπροστά στον γυμνόν παίδα του Κυρίου, ο όποιος είναι εσταυρωμένος και ταυτόχρονα στο πρόσωπό του έχει όλο το μεγαλείον του θριάμβου και της βασιλικής δόξης και ηρεμίας. Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε την αγάπη που πρέπει να έχωμε προς τους άλλους ανθρώπους, ή την αγάπην μας προς τον Θεόν, ή […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=176070] Από την ιστορία της Εκκλησίας γνωρίζουμε ότι η παρθενική ζωή δεν καλλιεργείται μόνο στον μοναχισμό. Εξαρχής υπήρχαν Χριστιανοί, που ασκούσαν την παρθενία χωρίς να είναι μοναχοί. Στην συνέχεια όμως η Εκκλησία συνέδεσε την άσκηση της παρθενίας με τον μοναχισμό. Όποιος γίνεται μοναχός υπόσχεται ότι θα τηρήσει την παρθενία, ή αν προηγουμένως ήταν έγγαμος […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=169675] Όταν συναντούσε κανείς τον παπα-Εφραίμ, είχε την αίσθηση ότι βρισκόταν μπροστά σε αββά του Γεροντικού. Η επιβλητικότητα του παραστήματος, η λαμπερότητα του προσώπου και η διεισδυτικότητα του βλέμματος ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της εξωτερικής του εμφανίσεως, προδιέθεταν τον συνομιλητή για την εσωτερική του κατάσταση και ποιότητα. Αλλά και η όλη διάταξη των λιγοστών […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://bit.ly/2ij9b0y] Ο Γέρων Ιερώνυμος μοναχός στο Άγιον Όρος (1888-1920) Ο μικρός Ιωάννης φθάνοντας στο Άγιον Όρος κάνει τον σταυρό του και ευχαριστεί την Παναγία. Εδώ η αγάπη του για την Παναγία θα μεγαλώσει και μέχρι να κοιμηθεί θα δακρύζει λέγοντας ή ακούοντας το όνομά της. Την εποχή που ήρθε, ο Άθωνας έχει πάνω από […]