φιλαργυρία

Ο άγιος Ιωάννης Κασσιανός, ο επικαλούμενος Ρωμαίος, ανήκει στη χορεία των ασκητικών συγγραφέων. Αφού μόνασε στα μοναστικά κέντρα της Αιγύπτου, έγινε μαθητής του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και αργότερα έκτισε μοναστήρι στη Μασσαλία, στο οποίο έγινε ηγούμενος. Ένα από τα πολλά ασκητικά έργα του είναι και ο λόγος «περί των οκτώ της κακίας λογισμών» πού […]

Ο φιλάργυρος είναι άνθρωπος δυστυχέστατος διότι πάσχει την ψυχήν ανιάτως και υποφέρει τα πάνδεινα. Διψή χρυσίου, ποταμός δε χρυσίου διαρρέει δια των ταμείων αυτού, αυτός δε από της δίψης απόλλυται. Όμοια πάσχει προς τον Τάνταλον τον αδυνατούντα να σβέση την δίψαν του και να δροσίση τα καιόμενα χείλη του πίνων εκ του παραρρέοντος ύδατος του […]

Πόσο διαχρονική είναι η προδοσία σε κάθε επίπεδο της ζωής μας; Το τίμημα της προδοσίας έγινε αυτοσκοπός για μια μερίδα άπληστων ανθρώπων που είναι πάντα έτοιμοι να κατασπαράξουν, οποιονδήποτε τολμήσει να σηκώσει το ανάστημά του, υψώνοντας τη φωνή του στο άδικο και σε κάθε σαθρό οικοδόμημα που μας ανάγκασαν να ζούμε χωρίς καν να ερωτηθούμε. […]

Ο Άγιος Απόστολος Παύλος στην Β΄ Προς Κορινθίους Επιστολή του, στο κεφάλαιο ια΄ 26, απαριθμεί τους κινδύνους των Αποστόλων. Οι κίνδυνοι είναι οκτώ(8). O όγδοος κίνδυνος είναι: «κινδύνοις εν ψευδαδέλφοις». Μία σύντομη ερμηνεία που δίνει ο μακαριστός Παναγιώτης Τρεμπέλας λέει: «με κινδύνους από ανθρώπους, που ήσαν ψευδάδελφοι και έφεραν υποκριτικώς το όνομα του Χριστιανού». Και […]

Η φιλαργυρία Το πάθος της αποκτήσεως πλούτου, είπαν οι Πατέ­ρες, είναι εκτός της ανθρώπινης φύσεώς μας και οφείλεται στην έλλειψη της πίστεως και την αρρωστημένη σκέψη του ανθρώπου. Γι’ αυτό χρειάζεται όχι λίγος αγώνας για την καταπολέμηση αυτού του πάθους, εάν θέλουμε με την πρέπουσα επαγρύπνηση στον εαυτό μας να επιτύχουμε την αληθινή σωτηρία και […]

Θεωρώ επίσης ότι ο έφηβος έχει συλλάβει -με την οξυδέρκεια που τον διακρίνει- την ασυνέπεια και υποκρισία πολιτείας και κοι­νωνίας.  Στο βαθμό που τις αισθάνεται ξένες από τον κόσμο των αξιών που διακηρύσσουν, χάσμα μέγα δημιουργείται μεταξύ νέων και μεγάλων. Πράγματι, υπάρχουν σοβαρές αντιφάσεις σε μια κοινωνία σαν τη δική μας που εξυμνεί τη νεότητα […]

Θα ξεκινήσω με ένα απόσπασμα, από το αυτοβιογραφικό έργο του Μαξίμ Γκόρκυ «Η εφηβεία» και θα αποπειραθώ στη συνέχεια μερικά προσωπικά σχόλια. Ο συγγραφέας συμπυκνώνει σε αυτό τα συναι­σθήματα του περί το τέλος της εφηβείας. «Όλα γύρω μου μισοκοιμούνται, όλα είναι βουβά, όλα κινούνται θαρρείς ανόρε­χτα, από μεγάλη ανάγκη κι όχι από τη φλο­γερή αγάπη […]

Γέροντα, είναι δυο αδελφάκια· το μικρό δίνει, ενώ το μεγάλο δεν δίνει. – Να μάθουν οι γονείς και στο μεγάλο να γλυκαίνεται από το να δίνη. Αν το μεγάλο δούλεψη πάνω σ’ αυτό, θα έχη μεγαλύτερο μισθό από το μικρό που από την φύση του δίνει, και θα γίνη καλύτερο. – Γέροντα, πως θα απαλλαγή […]