κίνημα

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=164793] Στα Ρεστά ασκήτευσε επίσης μέχρι το θάνατό του ο μεγάλος διδάσκαλος Νικηφόρος ο Χίος, ο οποίος εγκαταλείποντας τη διεύθυνση της Σχολής της Χίου κατέφυγε στη Μονή του Αγίου Γεωργίου Ρεστών, όπου και ετάφη και μάλιστα στον ίδιο τάφο που πρώτος είχε ταφεί ο Νείλος ο Καλόγνωμος και έπειτα ο Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος. […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=164433] Στη Σκιάθο στο περίφημο Μοναστήρι του Ευαγγελισμού μαζί με τον Όσιο Νήφωνα ασκήτευσαν ο Απολλώ ο Πελοποννήσιος με τους δύο αδελφούς του Ιγνάτιο και Απολλόδωρο, Γρηγόριος ο Νισύριος και Γρηγόριος ο Χατζησταμάτης. Αυτός ηγουμένευσε για δύο έτη μετά την κοίμηση του Οσίου Νήφωνος και κοιμήθηκε το 1816. Τον διαδέχθηκε ο Φλαβιανός Ρίζος, άπό […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=164244] Η στενότητα των οικονομικών του Μοναστηριού της Ικαρίας ανάγκασε τον Όσιο Νήφωνα να δεχθεί την πρόταση του αποφοίτου της Πατμιάδος Σχολής, Γρηγορίου Χατζησταμάτη από τη Σκιάθο, να έλθει στο νησί αυτό και να κτίσει Μοναστήρι σε κτήματα της πατρικής του περιουσίας. Έτσι κτίσθηκε το περίφημο Μοναστήρι στο ρέμα της Αγαλλιανούς, το οποίο εξελίχθηκε […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=163894] Στο κολλυβαδικό κίνημα ξεχώρισαν επίσης οι μορφές του Ιεροθέου από τα Σηλύβαινα των Καλαβρύτων και του αδελφού του Φιλοθέου του Γεωργίου, τους οποίους βρίσκουμε αργότερα στην Ύδρα, όπου έκτισαν το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία και όπου ηγουμένευσε ο Ιερόθεος. Ο Φιλόθεος στη συνέχεια ασκήτευσε στον Πόρο και στην Πάρο, στο περίφημο Μοναστήρι της […]

[Προηγούμενη δημοσίευση: https://www.pemptousia.gr/?p=163784] Οι Κολλυβάδες Πατέρες για να αποφύγουν τις φιλονικείες, σύμφωνα με την εντολή του Αποστόλου Παύλου: «έρεις και μάχας νομικάς περιΐστατο· εισί γαρ ανωφελείς και μάταιοι», τα σκάνδαλα και τους διωγμούς, εγκατέλειψαν τις ασκητικές τους παλαίστρες. Φέροντες το υποτιμητικό στίγμα του «Κολλυβά» ως άλλα αποδημητικά πτηνά του Πνεύματος διασκορπίσθηκαν στα νησιά του Αιγαίου πελάγους. […]

Το κίνημα των Κολλυβάδων υπήρξε ένα ανακαινιστικό κίνημα στους κόλπους της Εκκλησίας, που σαν Αερμώνια αύρα έπνευσε, για να την ξυπνήσει από τον πνευματικό λήθαργο στον οποίο αυτή είχε περιέλθει αφ’ ενός μεν από χαλάρωση της προσηλώσεώς της στην Ορθόδοξη παράδοση αφ’ ετέρου δε από τις δυνάμεις του σκότους, οι οποίες με το δήθεν διαφωτισμό […]