Page 20 - bouba_metsovo
P. 20

Πρωτίστως το θέμα της καταγωγής. Κατάγομαι από το Μέτσοβο από την πλευρά του πατέρα μου.

            Έχω  βιώματα  από  τους  Μετσοβίτες  και  το  Μέτσοβο.  Επισκέπτομαι  το  Μέτσοβο,  κυρίως  την
            περίοδο των διακοπών, τουλάχιστον τρεις φορές τον χρόνο. Πριν ξεκινήσει η έρευνα γνώριζα καλά
            τα 3/5 των πληροφορητών/τριών μου. Τους/τις υπόλοιπους/ες τους γνώρισα κατά τη διεξαγωγή
            της έρευνας στην έρευνα. Όμως, όλοι/ες οι πληροφορητές/τριές μου (πλην δύο καταγόμενοι/ες
            από τη Μηλιά Μετσόβου) γνώριζαν πολύ καλά τον παππού και τη γιαγιά μου, και η συντριπτική
            πλειοψηφία  —αν  όχι  όλοι—  γνώριζαν  και  τον  πατέρα  μου.  Επομένως,  δεν  χρειαζόμουν  πολλές
            συστάσεις.  Ήμουν  «η  εγγονή  του  Ντάφου».  Αυτές  οι  προϋπάρχουσες  γνωριμίες  βοήθησαν
            καθοριστικά στο να μου «ανοίγουν» αμέσως «οι πόρτες». Οι άνθρωποι ήταν ολοπρόθυμοι/ες να
            με βοηθήσουν. Έτσι καλλιεργήθηκε κλίμα οικειότητας  και με τους/ τις πληροφορητές/τριές μου
            που δεν γνώριζα πριν την έρευνα.


            Το γεγονός όμως ότι κατάγομαι από το Μέτσοβο συν το ότι ο παππούς μου ανήκε σε μια από τις
            γνωστές οικογένειες τσελιγκάδων λειτούργησε παράλληλα περιοριστικά στην έρευνά μου για δύο
            λόγους.  Πρώτον,  ένιωσα  ότι  τα  δεδομένα  αυτά  με    «περιόρισαν»  κατά  κάποιο  τρόπο,  με
            «ανάγκασαν» να είμαι πολύ προσεκτική στα γραφόμενά μου, προκειμένου να μην δημιουργηθεί
            πολύ  θετική  εικόνα  για  την  οικογένειά  μου  ή  αρνητική  εντύπωση  για  κάποια/ες  άλλη/ες
            οικογένεια/ες.  Δεύτερον,  ίσως  λόγω  του  τσέλιγκα  παππού  μου  οι  πληροφορητές/τριές  μου  με
            μικρότερα  κοπάδια  δεν  εξέφραζαν  αρνητικά  σχόλια  για  τους  τσελιγκάδες.  [Ενδεχομένως  να
            ευθύνομαι γι’ αυτό εγώ που δεν έκανα ερωτήσεις που να σχετίζονται με τις σχέσεις μεταξύ των
            κτηνοτρόφων].


            Επιπλέον, το ότι από μικρό παιδί πήγαινα στις διακοπές μου σε ένα μαντρί και βοηθούσα μαζί με
            τα  αδέρφια  μου,  ανάμεσα  στις  ώρες  του  παιχνιδιού,  συνέβαλε  αρκετά  στο  να  μπορώ  να
            αντιληφθώ με σχετική άνεση περιγραφές και όρους από την κτηνοτροφική ζωή.

            Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η πλειοψηφία των συνεντεύξεων πραγματοποιήθηκε στο χώρο
            των  πληροφορητών  (στο  σπίτι  τους,  στο  μαγαζί  τους,  στο  ΚΑΠΗ  Μετσόβου  και  στο  ΚΕΦΗ
            Μετσόβου,  στα  οποία  περνούν  ένα  μέρος  του  χρόνου  τους),  επομένως  ήταν  χώροι  με  τους
            οποίους εκείνοι/ες ήταν άνετοι/ες και εξοικειωμένοι/ες.

            Οι περιγραφές γύρω από το ξεχειμώνιασμα και την κτηνοτροφική ζωή γενικότερα μου φάνηκαν
            ρεαλιστικές.  Διασταυρώνοντας  τις  πληροφορίες  δεν  οδηγήθηκα  σε  αποκλίσεις.  Η  πλειοψηφία
            μίλησε για τις δυσκολίες του παρελθόντος. Μια μικρή μειοψηφία φάνηκε να αναφέρεται σε αυτόν

            τον  τρόπο  ζωής  πολύ  εξιδανικευτικά:  άλλη  πληροφορήτρια  λόγω  της  μεγάλης  της  αγάπης  στην
            κτηνοτροφία [Ε.Μ, ΣΥΝ.1+2], άλλη λόγω των ευχάριστων αναμνήσεων της παιδικής ηλικίας [Κ.Δ,
            ΣΥΝ.10], άλλος λόγω των δυσκολιών (οικογενειακών και οικονομικών) που βίωνε στο παρόν [Δ.Μ,
            ΣΥΝ.9], ενώ εκείνο το παρελθόν φάνταζε γι’ αυτόν πιο αμέριμνο.

            Είχαν πολύ ενδιαφέρον οι συνεντεύξεις ζευγαριών, γιατί ταυτοχρόνως για το ίδιο θέμα μπορεί να

            προκύπτανε διαφορετικές εκδοχές. Π.χ 1: Το ζεύγος «χ». Ο σύζυγος φαίνεται να «έκρυβε» ή εν
            πάσει περιπτώσει δεν αποκάλυπτε τριβές και διαμάχες εντός της πολυπυρηνικής τους οικογένειας,
            ενώ  η  σύζυγος  μιλούσε  γι’  αυτά  χωρίς  διασταγμό.  Μία  πληροφορήτρια  μου  έδωσε  την  εξής



                                                           19
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25