Page 10 - Gkrillas_EkklhsiastikoDikaio
P. 10

και Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων, και των κατά μέρος Αγίων Πατέρων,

                   των  Γ.  Ράλλης  και  Μ.  Ποτλής»,  κατά  τα  έτη  1852-1859  μ.Χ.  Στο  έργο
                   περιλαμβάνονται  οι Ιεροί Κανόνες των  Αγίων  Αποστόλων,  των Τοπικών  και

                   Οικουμενικών  Συνόδων  των  Αγίων  Πατέρων  καθώς  και  οι  σημαντικότερες
                   Πατριαρχικές  Διατάξεις  και  οι  Κυριότεροι  Νόμοι  των  Βυζαντινών

                                   15
                   Αυτοκρατόρων .
                          Στη Νομική Σχολή το 1855 ιδρύεται έδρα Εκκλησιαστικού Δικαίου, εκ της

                   οποίας απορρέουν σημαντικά συγγράμματα με κύριο το «Κανονικό Δίκαιο της

                   Ορθοδόξου  Ανατολικής  Εκκλησίας  το  περί  Ιερατικής  Εξουσίας»  (Τεύχος  Α’,
                   Αθήνα  1872.),  υπό  του  Ιωάννου  Παπαλουκά  Ευταξίου.  Επιπρόσθετα,  ο  Μ.

                   Ποτλής  εκδίδει  στην  Αθήνα  το  1859  το  έργο  «Εισαγωγικό  Μάθημα  εις  το
                   Εκκλησιαστικόν Δίκαιον της Ανατολικής Εκκλησίας», ενώ στο περιοδικό «Ηχώ

                   της Ορθοδοξίας» ο Κωνσταντίνος Φρεαρίτης ανακοινώνει διαρκώς σύγχρονα
                   της εποχής του άρθρα Νομοκανονικού ενδιαφέροντος.

                          Το  1910  στη  Θεολογική  Σχολή  εγκαινιάζεται  η  έδρα  του  Κανονικού

                   Δικαίου  υπό  τον  Κ.  Ράλλη,  ο  οποίος  προβαίνει  στην  έκδοση  πλήθους
                   Κανονολογικών Μελετών. Ισάξιος διάδοχος εντοπίζεται ιστορικά στην έδρα του

                   Κανονικού  Δικαίου  της  Θεολογικής  Σχολής  ο  Αμ.  Σ.  Αλιβιζάτος,  ο  οποίος

                   ακολουθώντας  τη  γραμμή  του  προκατόχου  του  συγγράφει  μεγάλο  αριθμό
                   κανονολογικών Πραγματειών.

                          Στην  ιστορική  πορεία  έπεται  μια  σειρά  σημαντικών  Πανεπιστημιακών
                   Καθηγητών των Θεολογικών Σχολών, οι οποίοι ενασχολούμενοι με το Κανονικό

                   Δίκαιο  συμβάλουν  στην  πολυσχιδή  επαύξηση  του  γνωστικού  αντικειμένου.
                   Αξίζει  να  μνημονευθούν  οι:  Θεόκλητος  Φαρμακίδης,  Θεόκλητος  Βίμπος,

                   Νικόλαος  Δαμαλάς,  Αναστάσιος  Διομίδους  Κυριάκος,  Χρήστος  Ανδρούτσος,

                   Χρυσόστομος  Παπαδόπουλος,  Γρηγόριος  Παπαμιχαήλ,  Κωνσταντίνος
                   Δυοβουνιώτης,  Δημήτρης  Μπαλάνος,  Βασίλης  Στεφανίδης,  Παναγιώτης

                   Τρεμπέλας, Ιωάννης Καρμίρης, Κωνσταντίνος Μπόνης, Γεράσιμος Κονιδάρης,




                   15  ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, «Οικουμενικόν Πατριαρχείον», Θρησκευτική και Ηθική
                   Εγκυκλοπαίδεια (Θ.Η.Ε.),τόμ. 9, στ. 776.

                                                                                                    10
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15