Page 7 - karatsoulis_exomologisi

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ.

Ο Γ. Σεφέρης, επέλεξε να κλείσει την ομιλία του στην αποδοχή του Νόμπελ

Λογοτεχνίας με μία φράση, μία ευχή, μία παρότρυνση, ένα προβληματισμό και ένα φόβο.
Σ΄αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει

να αναζητούμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται. Η σύγχρονη κοινωνία στενεύει και
στενεύει ανεπανόρθωτα. Η πίεση, το άγχος, ο φόβος, τα αδιέξοδα της ζωής στενεύουν τον

κόσμο. Οι συνεχείς κοινωνικοοικονομικές αλλαγές της παγκοσμιοποιημένης σύγχρονης

κοινωνίας επιδεινώνουν την καθημερινότητα του. Ο σύγχρονος άνθρωπος ζει σε ένα
κόσμο που αυτός δημιούργησε μόνο για τον εαυτό του, εγωιστικά, εγωκεντρικά,

αλαζονικά. Έχει ξεπεράσει το μέτρο και στενεύει τον κόσμο μας. Αποτέλεσμα; Η
μοναχικότητα, η απομόνωση, το οντολογικό και υπαρξιακό κενό, τα οποία προσπάθησε

να τα πληρώσει με την τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη και την αποθέωση της
λογικής. Όμως η προσπάθεια ανεύρεσης της χαμένης ταυτότητας του έφερε το αντίθετο

αποτέλεσμα, δηλαδή την περαιτέρω απώλεια του προσώπου του και την λησμονιά του τι

σημαίνει να είσαι τελικά άνθρωπος. Έτσι η κατάσταση αυτή οδήγησε τον σύγχρονο
άνθρωπο να βρει νέους τρόπους για να θεραπεύσει τα κοινωνικά, πολιτισμικά και

προσωπικά προβλήματά του.

Οι σύγχρονες επιστήμες όπως η ψυχολογία, η ψυχιατρική, η κοινωνιολογία
προσέφεραν μία νέα προσέγγιση στα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου και πρότειναν

τρόπους για τον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητάς του. Η ψυχολογία ειδικότερα
ασχολήθηκε κυρίως με την συμπεριφορά του ανθρώπου, αποκόπτοντας κάθε αναφορά

στην φιλοσοφική ή την θεολογική έννοια της ψυχής, η οποία υπήρχε τους προηγούμενους

αιώνες. Η υλιστική και μηχανιστική αυτή αντίληψη επικράτησε και αντικατέστησε κάθε

6