Page 5 - kyprianos-ethnomartyras

στὴν ἄλλη, οἱ ἀρχιμανδρῖτες Ἰωαννίκιος καὶ Θεοφύλακτος Θησέας, στὴν
ὑπογραφή τους, ἀναφέρουν τὸν Κυπριανὸν μὲ τὸν χαρακτηρισμὸ
«ἱερομάρτυρας» .
9
Γιὰ νὰ ἐμβαθύνουμε καὶ νὰ ἐντοπίσουμε αὐτὸ τὸν χαρακτηρισμὸ
στὸν Κυπριανό, κατ᾽ ἀρχὰς νὰ ἀναφέρουμε ὅτι «ἡ πίστη θεωρεῖται ἡ βάση
τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Χωρὶς τὴν πίστη δὲν μπορεῖ κανένας ἄνθρωπος νὰ
προχωρήσει στὴν πνευματικὴ ζωή. Γιὰ να προχωρήσει κανεὶς καὶ νὰ
ἀγωνισθεῖ πρέπει νὰ πιστέψει, ἀλλιῶς δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ ἀγωνιστεῖ καὶ
νὰ κάνει ὁτιδήποτε γιὰ νὰ προχωρήσει στὴν πνευματικὴ ἐν Χριστῷ ζωή» .
10
«Ἡ ἀρχικὴ πίστη γεννιέται, ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, μὲ τὴν
ἀκοὴ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ· ῾῾λόγου᾽᾽ ποὺ ἀπαντᾶ στὶς βαθύτερες
ἀναζητήσεις τοῦ πνεύματός μας. Ἀκολουθῶντας τὴν πίστη αὐτή,
ἀγωνιζόμαστε μὲ τὴ μετάνοια νὰ καθαριστοῦμε ἀπὸ τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη,
πράγμα γιὰ τὸ ὁποῖο μᾶς παρέχεται ἄφθονα ἡ χάρη. Ἡ ἐμπειρία αὐτὴ
στερεώνει τὴν πίστη μας, ἀλλὰ σχεδὸν ποτὲ δὲν εἶναι τέλεια, καὶ μποροῦμε
νὰ ὑποστοῦμε ἀμφιταλαντεύσεις ποὺ μᾶς παραλύουν κατὰ τὶς ἡμέρες τῆς
ἀκηδίας καὶ τῆς ἐξασθενήσεως. Νά, ὁ Πέτρος ταλαντεύτηκε ἀκόμη καὶ μετὰ
τὴ Θαβώρια ἀποκάλυψη. Ἂν ὅμως καὶ στὰ βαριὰ παθήματα δὲν χάσουμε
τὴν ἐμπιστοσύνη καὶ τὴν ἀγάπη μας πρὸς τὸν Θεό, τότε αὐτὴ (ἡ ἀγάπη) μὲ
τὴν ἐνέργεια τοῦ Θείου Πνεύματος μπορεῖ νὰ γίνει ῾῾κραταιὰ᾽᾽ ὅπως ὁ
θάνατος. Ἡ πίστη αὐτὴ εἶναι ἀληθινὰ τέλεια. Ὅποιος τὴν βρεῖ, ἐγγράφεται
στὸ ῾῾βιβλίο τῆς ζωῆς᾽᾽ (Ἀποκ. 17,8)» .
11
Αὐτὴ τὴν πίστη ἀνιχνεύουμε στὰ κείμενα τοῦ Κυπριανοῦ, τὰ ὁποῖα
ἀπηύθυνε πρὸς τὸ ποίμνιό του ὡς παιδαγωγός του εἰς Χριστόν. Βλέπουμε
λοιπὸν τὴν ἀρχική του πίστη καταγεγραμμένη στὴν ἐγκύκλιό του «κατὰ
Φαρμασώνων», στὴν φράση «παρὰ Πατρός, Υἱοῦ, καὶ ἁγίου Πνεύματος τῆς
μόνης ἀσυγχύτου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος, τοῦ ἑνὸς τῇ φύσει Θεοῦ» .
12
Ἀκολούθως, ἡ ἑπόμενη πνευματικὴ ἀνάβαση στὴν κλίμακα τῆς πίστεως
εἶναι ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό. Γράφει σὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Πιεράκην
Δημητρίου Κορέλλαν: «Χρειάζεται ὑπομονή, ἕως ὅτου ὁ ἅγιος Θεὸς
παραβλέψῃ τὰς ἁμαρτίας μας καὶ χαρίσῃ μίαν κοινὴν εἰρήνην καὶ εὐρυθμίαν
τῶν πραγμάτων ἅμα καὶ εὐτυχίαν» , στὴν δὲ ἐγκύκλιό του πρὸς τοὺς
13
κατοίκους τῆς Λεύκας σημειώνει: «Ὁ δὲ φιλάνθρωπος Θεός, παραβλέψας
τὰ ἁμαρτήματα ἡμῶν, εἴθε νὰ παρέξῃ μίαν εἰρηνικὴν εὐκατάστασιν, καὶ
εὐλογίαν εἰς τὰ ἐργόχειρα ὑμῶν, καὶ γεννήματα, κατὰ τὴν ἔφεσιν καὶ εὐχὴν
τῆς καρδίας ἡμῶν ὁποῦ νυχθημερῶς ἀναπέμπομεν» . Τούτην τὴν εὐχὴν
14

9 Ἱερᾶς Μονῆς Μαχαιρᾶ, Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, ὁ Μάρτυρας τῆς Πίστεως καὶ
τῆς Πατρίδος, Ἀρχεῖον Κειμένων, ὅ.π., σσ. 67, 377 καὶ 378 (σημ. 2).
10 ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ Κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, «Ἡ σημασία τῆς πίστεως στὴν
πνευματικὴ ζωή», Παράκληση, τεῦχ. 101, Ἀπρίλιος - Ἰούνιος 2019, σ. 3.
11 ΑΡΧΙΜ. ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ (ΣΑΧΑΡΩΦ), Τὸ μυστήριο τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, ἔκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Τ.
Προδρόμου, Ἔσσεξ Ἀγγλίας 2010, σ. 118.
12 Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, Ἀρχεῖον Κειμένων, ὅ.π., σ. 231· βλ. ἐπίσης σσ. 186,
216.
13 Αὐτόθι, σ. 177.
14 Αὐτόθι, σ. 194.