Page 8 - kyprianos-ethnomartyras

Κυπριανός, διὰ τῆς πίστεως εἰργάσατο δικαιοσύνην τὴν προερχομένην ἐκ
τῆς ὑπακοῆς, ἀρχῆς γενομένης ἐν τῇ Μονῇ Μαχαιρᾶ· ἡ ὑπακοὴ τὸν
παιδαγώγησε στὸ μαρτύριο τῆς συνειδήσεως καὶ τὸν προετοίμασε γιὰ τὸ
μαρτύριο τοῦ αἵματος. Διὰ πίστεως συνῆψε δάνεια πρὸς ἀνακούφιση τοῦ
χειμαζομένου ποιμνίου του, καὶ πρὸς βελτίωσιν πληθωρικὴν πάσης τοῦ
ποιμνίου του ψυχικῆς, πνευματικῆς, ὑλικῆς ἀνάγκης. Διὰ πίστεως
ἐφαρμόζει πρωτοποριακῷ τῷ τρόπῳ ἰατρικὰ καὶ γεωργικὰ ἐγχειρήματα.
Διὰ πίστεως, συκοφαντίας ἔφυγεν ἀλλοφύλων· ἔνευσεν γὰρ ὁ Θεὸς εἰς τὴν
καρδίαν τῶν κυπρίων τὸν φόβον ὡς ἀγάπην γιὰ τὸν ποιμενάρχην, καὶ διὰ
μεσολαβητικῆς ἐγγυήσεως τὸν ἔσωσαν. Διὰ πίστεως κατίσχυσε
σουλτάνου· ἐνέπεισε γὰρ τὸν τελευταῖον ὁ Θεὸς διὰ τὸν ἐκλεκτόν του ὅτι
αὐτὸς καὶ οἱ κύπριοι, τὸ ποίμνιό του, διαχρονικῶς ἦσαν εὐπειθεῖς καὶ
εἰρηνικοί 30 . Διὰ πίστεως ἔφραξε στόματα τῶν μὴ κατὰ Θεὸν
φρονούντων . Διὰ πίστεως ἐνεδυναμώθη ἐν τῇ ἀσθενῇ αὐτοῦ θέσει καὶ
31
ὕψωσε στεντόρειαν τὴν φωνήν του κατὰ τοῦ τυράννου καὶ τῆς ἀδικίας.
32
Διὰ πίστεως ἐγενήθη ἰσχυρὸς πρὸ τῆς ἀγχόνης καὶ τοῦ ξίφους. Διὰ
πίστεως ἔσβεσε τὸ ἀλλόφυλον μένος καὶ τὴν βαρβαρικὴν αἱμοδιψίαν,
περιορίζων διὰ τοῦ αἵματός του καὶ τῶν σὺν αὐτῷ τὴν ἐπέκτασιν τῆς
θηριώδους μανίας. Διὰ πίστεως ἐπέτυχεν ἐπαγγελιῶν, τοῦ ἀμαραντίνου
τῆς δόξης στεφάνου, τὸν ὁποῖον ἡ λαϊκὴ μοῦσα ἐξαγγέλλει: «ἐπήασιν σὰν
μάρτυρες, μιὰν ὥραν ἐννὰ λάμψουν» καὶ ἡ ἐκκλησιαστικὴ ὑμνῳδία ᾄδει:
33
«Ὁ τὰ σκῆπτρα τῆς ἱεραρχίας τῆς Κύπρου, ἐν χερσὶ διακατέχων, Κυπριανὸς
ὁ παμμακάριστος, ὡς εὐῶδες θυμίαμα τῷ Θεῷ προσφέρεται, καὶ τὸν δι’
ἀγχόνης μαρτυρικὸν θάνατον δέχεται. Καὶ νῦν τῆς οὐρανίου ζωῆς μέτοχος
γενόμενος, ἐκτενῶς ἱκετεύει σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν» .
34
Αὐτὴ εἶναι ἡ πίστη τοῦ Κυπριανοῦ. Δὲν ἦταν ἀνακόλουθος τοῖς
λόγοις του, ἀλλ᾽ ἐπακόλουθος. Τὸ μαρτυρεῖ ὁ John Carne. Αὐτός, ἄγγλος τῇ
ὑπηκοότητι, περιηγητής, ἐπισκέφθηκε τὴν Κύπρο κατὰ τὸ ἔτος 1821, κατ᾽
ἐκείνη τὴν περίοδο μετὰ τὴν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως καὶ

30 Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, Ἀρχεῖον Κειμένων, ὅ.π., σσ. 319. 363.
31 Ἐν πρώτοις μὲ τὴν ἐγκύκλιό του κατὰ τῶν φαρμασώνων (στὸ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου
Κυπριανός, Ἀρχεῖον Κειμένων, ὅ.π., σσ. 228-232· βλ. ἐπίσης ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΛΗΔΡΑΣ ΚΑΙ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ, «Περὶ τῆς ἐγκυκλίου τοῦ Κυπριανοῦ κατὰ τῶν
Φαρμασώνων», στὸ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, ὁ μάρτυρας τῆς Πίστεως καὶ
τῆς Πατρίδος, Ἐπιστημονικὸς Τόμος, ἔκδ. ἱερᾶς μονῆς Μαχαιρᾶ, Λευκωσία 2012, σσ.
535-560), καὶ ἀργότερα, ἀποστομώνοντας ἕναν καλοπροαίρετο τοῦρκο, τὸν
Κιόρογλου ὁ ὁποῖος, λίγο πρὶν τὴν σύλληψή του, τὸν προέτρεπε πρὸς φυγήν, ἀπὸ
ἐνδιαφέρον μὲν πρὸς τὸν Κυπριανό, σκεφτόμενος ὅμως ἀνθρωπίνως καὶ
ἀποτρέποντας τὴν θυσία του, ὅπως παλαιότερα εἶχε κάνει ὁ ἀπόστολος Πέτρος
(Ματθ. ιστ´ 23). Βλ. ΒΑΣΙΛΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Ἡ 9η Ἰουλίου τοῦ 1821 ἐν Λευκωσίᾳ (Κύπρου),
ἔκδ. Ἑλληνικοῦ Πνευματικοῦ Ὁμίλου Κύπρου, Λευκωσία 1982, σσ. 33-35.
32 Δηλ. τοῦ Κιουτσοὺκ Μεχμέτ, κυβερνήτη τῆς Κύπρου, ὅταν ἐκεῖνος μὲ δόλο ὁδήγησε
στὴν σφαγὴ πλῆθος ἐξεχουσῶν προσωπικοτήτων ἐκ τῶν ἑλλήνων τῆς Κύπρου· βλ.
Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, Ἀρχεῖον Κειμένων, ὅ.π., σσ. 314. 364-365.
33 Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, Ἀρχεῖον Κειμένων, ὅ.π., σ. 431.
34 «Ἀκολουθία τῶν ἁγίων μαρτύρων τοῦ 1821», Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός,
Ἀρχεῖον Κειμένων, ὅ.π., σ. 451.