Page 6 - moglenidis_agkosmas

Γ. Ανάλυση του θέματος – συμβολή των Διαπροσωπικών
Σχέσεων στην αποτελεσματικότητα της επικοινωνίας (γενικά)

Η ανθρώπινη ύπαρξη έχει την δυνατότητα να βρίσκεται απέναντι
σε κάποιον ή σε κάτι, να έχει όψη προς κάποιον ή κάτι. Από εδώ πηγάζει η
ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία, για κοινωνία με τους άλλους,
αυτή η κοινωνία με τον άλλο είναι για τον άνθρωπο ζήτημα ζωής και
θανάτου, γιατί η συνάντηση με τον πλησίον, με τον άλλο, προσφέρει
εμπειρίες αυτοσυνειδησίας, που θεραπεύουν πολλές φορές το ίδιο το
άτομο που προσφέρει και αγαπάει. Η διαμόρφωση επικοινωνιακού
κλίματος, σύμφωνα με τη σύγχρονη παιδαγωγική, προϋποθέτει δυο
ικανότητες που αλληλοσυσχετίζονται. Η πρώτη ικανότητα ονομάζεται
αυτεπίγνωση. Προϋποθέτει την ικανότητα ακριβούς γνώσης του εαυτού
μας με σκοπό την χειραγώγηση των συναισθημάτων μας. Η δεύτερη
ικανότητα χαρακτηρίζεται ως ενσυναίσθηση. Πρόκειται για την
ικανότητα να ανακαλύπτει κανείς την ψυχοσύνθεση του άλλου με στόχο
την άμεση ανταπόκριση σε αυτή.
Το να είσαι άνθρωπος σημαίνει ότι έχεις σχέσεις με τον εαυτό σου
και τον τον κόσμο . Ο ορισμός της σχέσης θα μας δοθεί παρακάτω:
15
«σχέση είναι η ικανότητα να ερχόμαστε σε επαφή με ανθρώπους και να
δημιουργούμε στενές προσωπικές σχέσεις μαζί τους, είναι μια ιδιότητα,
στην οποία ο άνθρωπος πρέπει να συνηθίσει, όπως στο περπάτημα και
16
την ομιλία» . Στην ουσία είναι πολυδιάστατες οι σχέσεις. Είναι ατομικές,
προσωπικές, υπαρξιακές και θείες. Με αυτές ο άνθρωπος γνωρίζει τον
κόσμο, συνειδητοποιεί τα προβλήματα, αγωνίζεται για την επίλυσή τους,
ολοκληρώνει τον εαυτό του και βελτιώνει τον πολιτισμό του. Άλλωστε, η
ανθρώπινη ύπαρξη αποτελεί το τελειότερο δημιούργημα του Θεού. Για
την Εκκλησία η ανθρώπινη ύπαρξη αναγνωρίζεται και τιμάται ως
πρόσωπο, ανεπανάληπτη προσωπικότητα και ψυχοσωματική οντότητα .
17
Ο Έριχ Φρόμ αναφέρει πως: «ο πόθος για την διαπροσωπική
συνένωση είναι η πιο ισχυρή ορμή μέσα στον άνθρωπο, είναι η δύναμη,
που κρατεί ενωμένη την ανθρώπινη φυλή, τη γενιά, την οικογένεια» . Ο
18
όρος σχέση δηλώνει τα μέρη ενός όλου, μιας αδιάσπαστης ενότητας, τα

15
Βασ. Χαραλαμποπούλου, Η ανάπτυξη της προσωπικότητας, εφαρμογή επιστημονικών αρχών στην
οικογενειακή και σχολική αγωγή, έκδ. Gutemberk-Παιδαγωγική Σειρά, Αθήναι 1987, σ. 264.
16
Λεξικόν αγωγής του παιδιού, Αθήναι 1958, σ. 224.
17 Μ. Σιώτου, Η χριστιανική διδασκαλία περί του ανθρώπου ως πρόσωπο, έκδ. Εκκλησιαστικών
επιστημονικών και μορφωτικόν ίδρυμα Ιωάννου και Εριέττας Γρηγοριάδου, Αθήναι 1984, σ. 75.
18 Αρχιμ. Καλλίστρατου Λυράκη, ό.π., σ. 27.

5