Page 9 - mylonas-ekklisiastikes-prosopikotites
P. 9

συμπατριωτών  του  ενήργησε  για  τη  λειτουργία  ελληνικού  τυπογραφείου,

                                                               27
                   διαφυλάσσοντας  την  ελληνική  κληρονομιά .  Παράλληλα,  αφουγκραζόμενος  τις
                   πολιτικές εξελίξεις απέτρεψε αρκετές φορές σημαντικούς κινδύνους που επισκίαζαν

                                 28
                   τον ελληνισμό . Το αναγεννητικό έργο του Γρηγορίου ταυτόχρονα ήταν και η πολιτική
                   του δράση. Θεωρούσε απαραίτητο να συνειδητοποιήσει ο υπόδουλος ελληνισμός ποιας

                   παράδοσης  είναι  συνεχιστής  και  κατόπιν  να  στραφεί  στην  προετοιμασία  για  την
                                     29
                   απελευθέρωσή του .
                          Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και στοιχειοθετούν την πολιτική δράση του

                             30
                                                                  31
                   Γρηγορίου . Η έκδοση πολυάριθμων εγκυκλίων , η σύνταξη σιγιλίων για τη ρύθμιση
                                                                                   32
                   των  εκκλησιαστικών  και  κοινωνικών  ζητημάτων  των  Ελλήνων ,  αλλά  κυρίως  η
                   συμμετοχή  του  σε  κρατικές  πολιτικές  υποθέσεις,  η  στάση  του  έναντι  του
                                33
                   Διαφωτισμού ,  η  αντιμετώπιση  εν  γένει  του  ζητήματος  της  Επανάστασης
                   αποδεικνύουν ότι ο Γρηγόριος επέδειξε σημαντική μέριμνα για τον απελευθερωτικό
                                         34
                   αγώνα του ελληνισμού . Δεν παρέμενε παθητικός δέκτης της πολιτικής της Υψηλής
                   Πύλης. Αντίθετα, προσπαθούσε να ανατρέψει αποφάσεις της και να τονώσει το εθνικό

                                         35
                   φρόνημα των Ελλήνων .
                          Ο  Πατριάρχης  συγκέντρωσε  σημαντικό  αριθμό  φυλλαδίων  που  στρέφονταν

                   κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως έπραξε με τα φυλλάδια του Ρήγα Φεραίου

                                                                                                    36
                   που τελούσε υπό την επίδραση της γαλλικής επεκτατικής πρακτικής και πολιτικής .
                   Το  πνεύμα  αυτό  ήταν  καταφανές  στα  έργα  του  Ρήγα  Φεραίου,  τόσο  στην

                                                                       37
                   “Επαναστατική Προκήρυξη”, όσο και στον “Θούριο” .



                   27    Κ. Σάθας, Νεοελληνική Φιλολογία (1453-1821), σ. 20.
                   28    Γ. Μεταλληνός, Παράδοση και Αλλοτρίωση, σ. 194-195.
                   29   Μ.  Γεδεών,  Πατριαρχικοί  Πίνακες:  Ειδήσεις  Ιστορικαί  Βιογραφικαί  περί  των  Πατριαρχών
                      Κωνσταντινουπόλεως από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ΄ του από Θεσσαλονίκης 36-
                      1884, σ. 594.
                   30    Νικ. Παντελόπουλος, “Εκκλησία και Δίκαιον εις την Χερσόνησον του Αίμου επί Τουρκοκρατίας”,
                      Επιστημονική  Επετηρίς  Σχολής  Νομικών  και  Οικονομικών  Επιστημών,  Αντιχάρισμα  στον  Ν.  Γ.
                      Πανταζόπουλο, τ. ΙΘ΄, 1986, σ. 685.
                   31     “Εγκύκλιος του Πατριάρχου Γρηγορίου περί Παιδείας και Γραμμάτων” στο Λεβίδου Ν., Εγκύκλιος
                      του Πατριάρχου Γρηγορίου, σ. 98-102.
                   32    Μ. Καλινδέρης, Γραπτά Μνημεία από τη Δυτική Μακεδονία χρόνων Τουρκοκρατίας, σ. 69.
                   33    Αθ. Πάριος, Απολογία Χριστιανική, Αθήνα 2015, σ. 82.
                   34    Γρ. Νικόλαος-Θ. Ζαχαρόπουλος, Γρηγόριος Ε΄. Σαφής έκφραση της εκκλησιαστικής πολιτικής επί
                      Τουρκοκρατίας, σ. 70-71.
                   35    Γρ. Νικόλαος-Θ. Ζαχαρόπουλος, (όπως σημ.34), σ. 74.
                   36    Νικ. Πανταζοπούλος, Μελετήματα για τον Ρήγα Βελεστινλή. Η πολιτική ιδεολογία του Ελληνισμού
                      προάγγελος της επανάστασης, σ. 15.
                   37    Τ. Βουρνάς, Ο πολίτης Ρήγας Βελεστινλής, σ. 156.


                                                           10
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14