Page 4 - panagopoulos-kanones
P. 4

Το  Γένος  μας  θα  βρεθεί  υπό  την  τουρκική  σκλαβιά.  Τότε  θα
                   εξαφανίζονται οι πνευματικοί δημιουργοί που μας είναι γνωστοί με τη
                   διατύπωση ως «λόγιοι» ή «λογάδες»! Η ασυδοσία εμφανίζεται και στην
                   σύνθεση  των  λειτουργικών  βιβλίων,  αλλά  και  στην  σύνταξη  Ιερών
                   Ακολουθιών.  Ο  θεσμός  του  πατριάρχη  είχε  εξουσία  πανίσχυρη  και  η
                   τυπογραφία  μόλις  τότε  είχε  εμφανιστεί.  Τυπογράφοι  ως  τυχοδιώκτες
                   και κάποιοι  κληρικοί  αδόκιμοι ή  ημιμαθείς, θα καταφέρουν, τώρα  να
                   ξεγελάσουν τη Πατριαρχική Αυλή και να κάνουν κάποιες διορθωτικές
                   επεμβάσεις  στα  ιερά  βιβλία  των  Ακολουθιών,  ώστε  αργότερα  να
                   θεωρηθούν  γνήσια  βυζαντινά  λειτουργικά  κείμενα.  Όμως,  η  έρευνα
                   των κωδίκων συνεπικουρεί γι’ αυτην την αυθαιρεσία των διορθώσεων.
                   Που  έκαναν  δυστυχώς  πάνω  στα  πρωτότυπα  λειτουργικά  κείμενα.
                   Αργότερα  έγιναν  και  κάποιες  προσπάθειες  για  την  αναθεώρηση  των
                   λειτουργικών  βιβλίων  και  την  επαναφορά  των  γνήσιων  κειμένων,
                   όμως ατόνησαν, πράγμα που στις ημέρες μας θα ήταν πολύ χρήσιμο
                   να  ξαναγίνει.  Υπήρξαν  και  οι  «μιμητές»,  οι  οποίοι  αντέγραφαν  τους
                   κλασσικούς,  και  χρησιμοποιούσαν  στους  χριστιανικούς  στίχους  τους,
                   τις αναφορές σε παγανιστικές θεότητες, αλλά η σύνθεση αυτή, δίχως
                   τον  υποδειγματικό  γνήσιο  χριστιανικό  βίο,  δεν  έγινε  δεκτή  και  η
                   ποίησή τους στην πορεία απορρίφθηκε.
                          Ο  Ελληνισμός  στο  Βυζάντιο  βρισκόταν  αλληλένδετος  με  το
                   Χριστιανισμό.  Ήταν  μια  σχέση  αλλοπεριχώρησης!  Η  ποίηση  των
                   βυζαντινών δεν ήταν η δημώδη, αλλά η εκκλησιαστική. Ο βυζαντινός
                   βίος  απέβλεπε  περισσότερο  στην  πνευματική  ωφέλεια  και  στην
                   μετάβαση από τον παροδικό αυτόν βίο, στον αιώνιο, στον ουράνιο, τον
                   απαράφθαρτο,  έντονα  μέχρι  και  την  εποχή  του  σχολάρχου  και
                   επισκόπου  Ευγένιου  Βούλγαρη  και  του  σχολάρχου  Νεόφυτου
                   Καυσοκαλυβίτη.
                          Άς το τονίσουμε. Το Βυζάντιο ήταν περισσότερο Ανατολή παρά
                   Δύση,  γι’  αυτό  η  καθ’  ημάς  ανατολή,  είναι  το  σημείο  αναφοράς  του
                   τρόπου  ζωής,  βιωτής  και  έμπνευσης.  Μετά  τους  ρωμαϊκούς  χρόνους
                   της Pax Romana, η Κωνσταντινούπολη θα γίνει ο φωτεινός φάρος όλου


















                                                          3
   1   2   3   4   5   6   7   8   9