Page 6 - panagopoulos-kanones

λειτουργική χρήση των κειμένων τους, το περιεχόμενό τους
περικλείεται ή εμπεριέχεται από τα ίδια χριστιανικά δόγματα που
θεμελίωσαν ή ερμηνεύθηκαν από τις Άγιες Οικουμενικές Συνόδους και
τους Πατέρες της Εκκλησίας. Η έρευνά τους γίνεται χάρη της αληθινής
γνώσης και όχι χάρη της αιρετικής παρερμηνείας, που σήμερα ο
σύγχρονος άνθρωπος πλανά και πλανάται.
Τα ιερά δόγματα είναι οι αλήθειες της πίστης που δεν
επιδέχονται αμφισβήτηση ή παρερμήνευση. Είναι οι αλήθειες που
προβάλλονται σε προσδοχή, άσχετα από το εάν έχουν καθοριστεί από
Οικουμενικές Συνόδους ή από Τοπικές Συνόδους ή από Κανόνες των
Πατέρων της Εκκλησίας, καθώς και οι ερμηνευτικές διδασκαλίες των
Αγίων, όπως και η περί θείας ουσίας και ενεργείας απόψεις του
ου
αρχιεπισκόπου αγίου Γρηγορίου Παλαμά (μέσα 14 αιώνα). Γύρω απ’
αυτην την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας, έχουν συνταχθεί οι
ύμνοι και οι ωδές, τα τροπάρια και οι κανόνες, και η εν γένει βυζαντινή
υμνογραφία, προς χρήση και λειτουργική πράξη των πιστών που
βιώνουν αυτή την πραγματικότητα, τόσο εν τω κόσμο ως κληρικοί ή
λαϊκοί, όσο και ως μοναχοί στις ιερές μονές.
Η βυζαντινή ποίηση δεν έχει αισθητικά κριτήρια τα ίδια μ’ αυτά
της σύγχρονης ποίησης. Οι εκπρόσωποι της πνευματικής κινήσεως που
μας ωθούν στην φιλολογική έρευνα συμβαίνει πολλές φορές να
διαπιστώνουμε ότι είναι ανάξιοι ασχολίας. Η μορφή είναι απαραίτητο
στοιχείο της ποιητικής δημιουργίας όταν είναι φυσιολογικά
αδιαχώριστη μ’ αυτή και όχι ξένο περίβλημα. Η μορφή, η γλώσσα, τα
μέτρα, ο ρυθμός, οι τρόποι, η μουσική η βυζαντινή και τα προβλήματα
από τους χρόνους της γένεσης των ειδών, της ακμής των ποιητών, της
παράδοσης, της γνησιότητας των κειμένων, είναι όλα αυτά ζητήματα
βυζαντινής φιλολογικής ενασχόλησης, που δεν μπορούν να καλύψουν
την απουσία της ποιητικής δημιουργίας. Ούτε το θέμα μπορεί να
καταξιώσει την ποίηση με την πρωτοτυπία του, σε εποχή κατά την
οποία τα θέματα λαμβάνονταν από την Αγία Γραφή και την ιερά
παράδοση της εκκλησιαστικής και της βυζαντινής γραμματολογίας. Η

5