Page 9 - panagopoulos-kanones

αργότερα και επίσκοπος Μαϊουμά. Το 726 βρίσκεται στην μονή του, κι
5
απ’ εκεί αντιμετώπισε αντιρρητικά τον Λέοντα Γ’ Ίσαυρο . Υποστήριξε
την τιμή των Εικόνων και υποβλήθηκε σε αναθεματισμό με εντολή του
Κων/νου Ε’ ο οποίος από Μανσούρ, τον ονόμαζε Μανζηρό, που στα
ιουδαϊκά σήμαινε νόθος. Την ακριβή ημερομηνία κοιμήσεώς του δεν
την ξέρουμε. Η Σύνοδος των εινομάχων στην Ιέρεια το 753 καταδίκασε
τον Γερμανό Α’ Κων/πόλεως, Ιω. Δαμασκηνό, και Γεώργιο Κύπρου,
τους οποίους η Ζ’ Οικουμενική τους αποκατέστησε και τους δόξασε.
Ο Ιωάννης μετά το θάνατο του πατέρα του αναδείχθηκε
πρωτοσύμβουλος του Άραβα Χαλίφη, καθώς μαρτυρεί ο βιογράφος ,
6
δηλ. πήρε την θέση του πατέρα του ως Πρωτοσύμβουλος ή αλλιώς
Υπουργός Οικονομικών.
Ο Ιωάννης Δαμασκηνός είναι ο μοναδικός υμνογράφος της
Εκκλησίας με τόσο ποικίλο και σημαντικό έργο, δίκαια και σωστά ως
«ο καλώς επικληθείς Χρυσορρόας». Η ευρύτητα της πνευματικής του
δημιουργίας και η συγγραφική παραγωγικότητά του καθιστούν
δύσκολο το έργο της επιστημονικής εξακρίβωσης και
συστηματοποίησης του συνολικού του έργου. Οι τρείς θαυμάσιοι
απολογητικοί του λόγοι «προς τους διαβάλλοντας τας αγίας εικόνας»
φανερώνουν τον θείο φωτισμό του .
7

5 Βλ. St. Runciman, Η Βυζαντινή Θεοκρατία, σελ. 68 και 71. Πρβλ. Δαμασκηνού Βασιλόπουλου,
Ένας άγιος υπουργός, Ναύπακτος, 1992.
6 P.G. 94, 449 Β.
7 Πρβλ. Πρακτικά Ζ’ Οικουμενικής συνόδου, Πράξις 6. Πρβλ. G. Ostrogorsky, Ιστορία του
βυζαντινού κράτους, Αθήναι 1979, τόμ. ΙΙ, σελ. 41 «ο διωγμός εναντίον των εικονοφίλων
εξελίχθηκε με τον καιρό σε εκστρατεία εναντίον του μοναχισμού…, πολλά μοναστήρια έκλεισαν ή
μεταβλήθηκαν σε στρατώνες, σε δημόσια λουτρά…».

8