Page 18 - Περί Ιερωσύνης
P. 18
ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 36 / Ιερωσύνη / 18 Ιανουαρίου 2016 www.pemptousia.gr
αποστολή του. Πράγματι, τη μεταβολή και τελείωση Η ιερωσύνη σαν μυστήριο είναι μία και ενιαία, αλλά
αυτή τη βλέπουμε καθαρά στην περίπτωση των Απο- διακρινόμενη από την άποψη των πολλαπλών της λει-
στόλων, οι οποίοι «και γέμισαν όλοι Πνεύμα Άγιο και τουργημάτων υπάρχει σε τρεις κυρίως βαθμούς: του
άρχισαν να λαλούν άλλες γλώσσες καθώς το Πνεύμα Διακόνου, του Πρεσβύτερου και του Επίσκοπου. Ο
τούς έδινε να εκφράζονται»(Πράξ. β’ 4). Αφού προχει- Επίσκοπος, που κατέχει τον τρίτο και ανώτερο βαθμό,
ρίστηκαν κήρυκες ολόκληρου του κόσμου, τους δόθηκε αποτελεί την εικόνα του Αρχιερέα Χριστού και των
και το απαραίτητο για το σκοπό αυτό εφόδιο, η γλωσ- Αποστόλων και κατέχει το επί της γης πλήρωμα της
σολαλιά, αλλά και άλλα χαρίσματα της προφηταπο- ιερατικής εξουσίας. Στη χάρη αυτή της αρχιερωσύνης
στολικής ιδιότητάς τους. Την πρώτη χρήση αυτής της του Επισκοπικού βαθμού περιέχονται και οι άλλοι δύο
εξουσίας τους έκαναν οι Απόστολοι εκείνες τις ημέρες βαθμοί της ιερωσύνης (του πρεσβύτερου και διακόνου)·
μπροστά στα πολυεθνικά πλήθη της Ιερουσαλήμ, κη- γι’ αυτό ο Επίσκοπος μπορεί να τελεί όλα τα ποιμα-
ρύττοντας στη γλώσσα του καθενός τα μεγαλεία του ντικά και διδακτικά καθήκοντα. Ο πρεσβύτερος πάλι,
Θεού (Πράξ. β’ 1-47). πραγματοποιεί με τη χάρη της ιερωσύνης του, όλα τα
μυστήρια και όλες τις ιεροτελεστίες εκτός από τη χει-
Η ιερωσύνη αυτή που δόθηκε από τον Κύριο στους ροτονία και χειροθεσία, τον εγκαινιασμό ναού, τον κα-
Αποστόλους έπρεπε να συνεχίζεται μέχρι συντελείας θαγιασμό του αγίου Μύρου (το οποίο όμως μπορεί να
των αιώνων, διότι αποτελεί, όπως είδαμε, αναγκαία μεταδίδει), και την εξομολόγηση, το έργο της οποίας
λειτουργία του σωτηριώδους έργου της Εκκλησίας. Γι’ εξασκεί μετά από ειδική άδεια του Επίσκοπου.
αυτό οι Απόστολοι καθιέρωσαν διαδόχους και συνεχι-
στές του έργου τους, χειροτονώντας σε κάθε πόλη και Όσον αφορά τους διακόνους, είναι γνωστή η από τους
χώρα Επισκόπους και Πρεσβυτέρους (Πράξ. ιδ’ 23), Αποστόλους εκλογή και χειροτονία των επτά Διακόνων
σύμφωνα εξ άλλου με το θέλημα του Κυρίου (Εφεσ. (Πράξ. στ’ 1-6). Το έργο τους, αν και στην αρχή ήταν
δ’ 10-12, Α’ Κορ. ιβ’ 28). Όπως είδαμε, ο Κύριος μας η «διακονία των τραπεζών» (δηλ. η διανομή των τρο-
Ι. Χριστός είναι ο μέγας και αιώνιος Αρχιερέας, και φών και βοηθημάτων), ήταν εν τούτοις συνυφασμένο
σαν τέτοιος κατέχει το πλήρωμα της ιερωσύνης, είναι ο με την «κλάση του άρτου», δηλ. την θεία Ευχαριστία,
μόνος ιερέας με την απόλυτη έννοια του όρου. Οι ιε- και άλλα πνευματικά λειτουργήματα. Βλέπουμε π.χ.
ρείς της Εκκλησίας (οι Απόστολοι και οι διάδοχοί τους τον Στέφανο να κηρύττει τον θείο λόγο και να πεθαίνει
ύστερα) δεν έχουν από μόνοι τους την ιερωσύνη, αλλά μαρτυρικά γι’ αυτόν, τον δε Φίλιππο να ευαγγελίζεται
μετέχουν στην Αρχιερωσύνη του Χριστού. τον Χριστό και να βαπτίζει τον ευνούχο της βασιλίσ-
σης Κανδάκης (Πράξ. ζ’ και η’). Σε επιστολές εξάλλου
Σελίδα 18
