Κάποτε, όταν οι Έλληνες πίστευαν στους 12 θεούς και σε πολλούς άλλους μικρότερους θεούς και θεές, ένας ξυλοκόπος έκοβε ξύλα κοντά σ΄ ένα ποτάμι. - Δυστυχία μου!!! Η φωνή του ξυλοκόπου αντήχησε μέσα στο δάσος και η στενοχώρια του τον έκανε να κλαίει σωριασμένος στην ακροποταμιά. Τότε ο θεός...
Mια φορά ένας λαγός είχε πολλούς φίλους και καμάρωνε γι΄ αυτό. «Δεν υπάρχει ζώο που να μην είναι φίλος μου, είμαι πολύ τυχερός», σκεφτόταν και χαμογελούσαν και τα μουστάκια του, καθώς χοροπηδούσε μέσα στο δάσος και χαιρετούσε τα άλλα ζώα κουνώντας τ΄ αυτιά του. - Ε, ε πού πάτε καλέ αλαφιασ...
- Δεν αντέχω άλλο… Ξύλο και βάσανα όλη μέρα, κάθε μέρα… Μονολογούσε καθώς έτρεχε να κρυφτεί μέσα στο δάσος ο Ανδροκλής… Πριν λίγο, το είχε σκάσει από το σπίτι του αφέντη του, που τον κακομεταχειριζόταν πολύ σκληρά. - Δεν πρέπει να με πιάσουν, γιατί αλίμονο μου… Μέσα στην αγωνία του, καθ...
- Mα τι ζέστη είναι αυτή! Έχω σκάσει… Το λιοντάρι μας παραμιλούσε από την αφόρητη ζέστη. Ίδρωνε και ξίδρωνε και αναπαμό δεν είχε. Όλα τα νερά τριγύρω στον κάμπο είχαν ξεραθεί. Η γη είχε πυρώσει και θαρρούσες πως θα σε τσουρουφλίσει. Ήταν πράγματι ένα πολύ ζεστό καλοκαίρι… - Στο βουνό ψηλά,...
- Δικό μου είναι, μην τολμήσεις! - Για τόλμα να τ΄ αγγίξεις και τα λέμε… «Άχου, άχου, καβγάς… και τι καβγάς μάλιστα !» Η κυρα-Μαριώ, με τη φουντωτή ουρά και τα σπιρτόζικα μάτια χάιδευε τα μουστάκια της με τα μπροστινά της πόδια και περίμενε κρυμμένη στις φυλλωσιές των θάμνων, στην είσοδ...
Μια φορά τα ζώα κάναν συμβούλιο και συζητούσαν για το ποιο έχει τα πιο πολλά παιδιά. - Εγώ κάνω δώδεκα και βάλε, είπε η κουνέλα με καμάρι. Και τι παιδιά! Ζωηρά, παιχνιδιάρικα, γρήγορα… - Ε, καλά, και μεις κάνουμε παιδιά, μην το παίρνεις πάνω σου, είπε η χήνα και μάζεψε κάτω από τα φτερά τη...
Ένας ζωηρός κι ανήσυχος ποντικός νόμιζε πως μπορεί να γίνει φίλος μ΄ έναν βάτραχο. - Εγώ είμαι ξεχωριστό ποντίκι, ακόμα κι ο βάτραχος με παραδέχεται και το καμαρώνει που πιάνει φιλία μαζί μου! Έτσι λοιπόν μια μέρα ο «καλός σου» ο βάτραχος, που βέβαια είχε κακούς σκοπούς, κατάφερε τον «ξύπ...
Μια μέρα λίγο βροχερή και συννεφιασμένη, η αλεπού μας η κυρα-Μαριώ έψαχνε πεινασμένη κι απελπισμένη για τροφή, όταν ξαφνικά… - Σε τσάκωσα κυρ Πόντικα, φώναξε αλαφιασμένη και όρμησε στον αγκαθερό θάμνο. Αλλά το καφετί ποντικάκι… βουμ, σβουμ, σβιιιιιιιιιιν… κρύφτηκε ανακουφισμένο στο χωματένιο ...
Είχε περάσει το ζεστό καλοκαιράκι κι ο χειμώνας με τα κρύα του, τις βροχές και τα χιόνια του, είχε φτάσει και στο δάσος μας. Κάτω από τη γη στις υπόγειες φωλιές τους τα μυρμηγκάκια προσπαθούσαν να στεγνώσουν το σιτάρι, που είχαν μαζέψει στην αποθήκη τους και το είχε μουσκέψει η βροχή. - Ευτυχ...
- Τι γλυκό κελάηδημα είν΄ τούτο; O χωρικός μας κατάκοπος από τη σκληρή δουλειά στο χωράφι, έγειρε στο κρεβάτι του να κοιμηθεί, αλλά μάτι δεν έκλεισε! Τ΄ αυτιά του, μαγεμένα από το εξαίσιο τραγούδι του αηδονιού που κελαηδούσε όλη νύχτα στο δέντρο του κήπου του, τον κρατούσαν ξάγρυπνο. - Θα...