Άγιος Νικόλαος Πλανάς, «Πω! πω! ψηλά που είναι ο παπάς, περπατεί εις τον αέρα»!

Ορθοδοξία / Θαυμαστές Διηγήσεις - 20 Μαρτίου 2024

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Το έτος 1908, επί της οδού Αθηνάς υπήρχε το εμπορικόν κατάστημα του αειμνήστου πατρός μου Ονουφρίου Μάνδηλα.

Μίαν ημέραν ήρχετο ο π. Νικόλαος να μας διαβάση Αγιασμόν. Πενήντα βήματα προ του καταστήματός μας, επί της δημοσίας οδού, βλέπομεν μερικά παιδιά και με φωνάς επλησίαζον τον π. Νικόλαο, με τας χείρας υψωμένας ωσάν να ήθελον να τον πιάσουν και έλεγον: «Πω! πω! ψηλά που είναι ο παπάς, περπατεί εις τον αέρα».

Δώσαμε προσοχή εις τας φωνάς και είδαμε τον π. Νικόλα και ευλογούσε τας κεφαλάς των παιδιών.

Όταν ήλθεν εις το κατάστημα τον ερωτήσαμε τι συνέβη, και μας είπε: «Τα ευλογημένα, με είδανε και ετρόμαξαν και τους έλεγα να μη φωνάζουν».

Άλλην φοράν, με την τέλεσιν άλλου Αγιασμού, ο π. Νικόλας εμειδία αρκετά, και εις ερώτησίν μου περί του μειδιάματός του, μου λέγει: «Αυτός – δεικνύων τον κόφτην του καταστήματός μας – καθ' ημέραν φορτώνει το στομάχι του».

Αυτήν την στιγμήν δεν έδωσα προσοχήν.

Την επομένην περιεργαζομένη από τας θυρίδας του γραφείου μου τον κόφτην, διελογιζόμην, τι να έλεγαν τα λόγια του π. Νικολάου.

Έξαφνα βλέπω τον κόφτην και κόβει ένα πήχη ύφασμα και το έκρυψε εις το στομάχι του, έσωθεν του υποκαμίσου του και έφυγε.

Ακολουθούμενος δε υπό ετέρου υπαλλήλου, ανεκαλύφθη ότι το επώλησεν εις ένα παντοφλά, μετ' ολίγον επήγε ο πατήρ μου και επληροφορήθη από τον παντοφλά, ότι επί ένα έτος του επώλει ρετάλια και του παρέδωσε επί εξαγορά 40 πήχεις ρετάλια υφασμάτων.

Μετ' ολίγας ημέρας πάλιν ήλθεν ο π. Νικόλαος εις το κατάστημα, και του ιστορούσα την υπόθεσιν, και ότι εις το τέλος του μηνός θα αποβληθή του καταστήματος, και πάλιν με το ίδιον μειδίαμα μου λέγει: «Ε, καλά, το ταχυδρομείον θα τα φτιάση όλα».

Τι συνέβη; Την επομένην λαμβάνει τηλεγράφημα διά τον θάνατον της συζύγου του και έφυγε διά παντός ο κόφτης.