Πώς να μην στερείσαι το ουράνιο και γλυκύτατο μάννα!

Σοφίας Πατερικής Απαύγασμα - 22 Μαρτίου 2024

Ανωνύμου και Απελπισμένου τίνος Αγιορείτου Νηπτική θεωρία Εκ χειρογράφου της Ι.Μ. Ξενοφώντος Αγίου Όρους

Λόγος όγδοος

Αύτη δε η θεία γλυκύτης από την ουσίαν της γλώττης σου πηγάζει ή από την Χάριν του Θεού προέρχεται, η οποία κτυπά ανεπαισθήτως την γλώσσαν σου και ούτως η γλώσσα σου γλυκαίνει.

Τούτο, ταπεινέ, δεν ημπορείς ακριβώς να το καταλάβης, όμως φαίνεται μεν εις το φαινόμενον ότι εκ της γλώττης σου πηγάζει, όμως τη αληθεία δεν πηγάζει από την ουσίαν της γλώττης σου, αλλά από την θείαν Χάριν, η οποία κτυπά ανεπαισθήτως την γλώσσαν σου και διέρχεται αρρήτως δι' αυτής και ούτως η γλώσσα σου γλυκαίνει και διά τούτο σου φαίνεται ότι από την γλώσσαν σου πηγάζει.

Τούτο όμως, αγαπητέ, δεν είναι καμμία ανάγκη να το πολυεξετάσης, διότι αν το πολυεξετάσης, δεν θέλεις ευρεί τίποτε περισσότερον από τούτο, οπού είπαμεν.

Αύτη λοιπόν η θεία γλυκύτης ενίοτε βρύει μεν έσω σου και σου γλυκαίνει αρρήτως την γλώσσαν σου, αλλά εκεί οπού σου γλυκαίνει ούτω την γλώσσαν σου την αισθάνεσαι ότι ολιγοστεύει και σου φαίνεται ότι πλέον τελείως θέλει εκλείπει από λόγου σου. Αλλά εκεί οπού σου φαίνεται ούτως, ιδού πάλιν και αισθάνεσαι ότι σου γλυκαίνει παραδόξως την γλώσσαν σου.

Χαρά και αγαλλίασις λοιπόν είναι εις εσένα, ω ταπεινέ μοναχέ, όταν αξιωθής όλα ταύτα, οπού ήκουσες. Διότι τότε δεν χρειάζεσαι να τρώγης και να πίνης σίκερα και έτερα γλυκάσματα διά να γλυκανθή το στόμα σου, διότι το γλυκαίνει η παρηγορία του Θεού. Εις μεν τα σίκερα* και εις τα γλυκάσματα, οπού τρώγει και πίνει τινας, δεν είναι παντοτινή η γλυκύτης εις το στόμα του, ἀλλά μόνον έως οπού στέκονται εις το στόμα του, όμως εις την παρηγορίαν του Θεού στέκεται η γλυκύτης πραγματικώς εις το στόμα του, έως οπού εγκρατεύεται από τους καρπούς της γης.

Οι Εβραίοι εκείνον τον καιρόν, όταν τους έτρεφεν ο Θεός με το μάννα, έως οπού εγκρατεύονταν από των καρπών της γης, είχαν το ουράνιον μάννα, οπού τους εγλύκανεν αρρήτως, άμα δε οπού έφαγαν από των καρπών της γης, εξέλειψεν από αυτούς ευθύς το μάννα.

Άμα λοιπόν και εσύ, ω ταπεινέ, οπού Χάριτι Χριστού ηξιώθης να γευθής αισθητώς τρόπον τινά εις την γλώσσαν σου την ανεπαίσθητον και αισθητήν ταύτην γλυκύτητα και να έχης εις το στόμα σου την βρώσιν των αγγέλων, το ουράνιον μάννα, την θαυμαστήν ταύτην γλυκύτητα, άμα, λέγω, οπού ήθελες γευθή από των καρπών της γης, εκλείπει ευθύς ευθύς από λόγου σου η μυστική αύτη ηδύτης.

Κάλλιον λοιπόν είναι εις εσένα να νηστεύης πάντα σου, να εγκρατεύεσαι πάντα σου και να προσεύχεσαι αδιαλείπτως, διά να τρυφάς πάντα σου εις την θαυμαστήν ταύτην γλυκύτητα, παρά να χορταίνης την κοιλίαν σου από υλικά βρώματα και να στερήσαι το ουράνιον τούτο και γλυκύτατον μάννα.

*. Οινοπνευματώδες ποτό που παρασκευάζεται μέσω ζύμωσης.

Από το βιβλίο Ανωνύμου Ησυχαστού, «Νηπτική Θεωρία, εκ χειρογράφου της Ι. Μ. Ξενοφώντος Αγίου Όρους», έκδοση Ιεράς Μονή Ξενοφώντος,  Άγιον Όρος.