Άγιος Νείλος του Σόρσκυ, Καταίσχυνον Κύριε, τον δαίμονα της αυτοπεποιθήσεως!

Σοφίας Πατερικής Απαύγασμα - 7 Μαΐου 2024

Του οσίου πατήρ ημών Νείλου (του Σόρσκυ) Λόγος στ' Περί όλων των λογισμών εν γένει

«Εναντίον δε πάντων των κακών λογισμών πρέπει να επικαλώμεθα τον Θεόν εις βοήθειαν, επειδή δεν έχομε πάντοτε την δύναμιν να εναντιωθούμε εις τους πονηρούς λογισμούς», όπως λέγει ο άγιος Ισαάκ.

Αλλά και δεν υπάρχει άλλη τοιαύτη βοήθεια όπως ο Θεός.

Δια τούτο πρέπει ούτω να προσευχώμεθα επιμελώς προς τον Δεσπότην Χριστόν με στεναγμούς και δάκρυα, λέγει ο Νείλος ο Σιναΐτης· «Ελέησόν με Κύριε, και μη δώσεις να απολεσθώ! Ελέησόν με Κύριε, ότι είμαι ασθενής! Καταίσχυνον Κύριε, τον δαίμονα της αυτοπεποιθήσεως! Επισκίαζον την κεφαλήν μου εν ημέρα δαιμονικού πολέμου! Τον πολεμούντα με εχθρόν πολέμησον, Κύριε! Τους κλυδωνίζοντας με λογισμούς καταπράυνον δια της γαλήνης σου, Λόγε του Θεού!».

Ο δε Θεόδωρος ο Στουδίτης, παραλαβών από τον Δαυίδ, διέταξε να προσευχώμεθα ούτω κατά των ακαθάρτων λογισμών «Δίκασον, Κύριε, τους αδικούντάς με και πολέμησον τους πολεμούντας με» και τα λοιπά του ψαλμού.

Και καθώς οι υμνογράφοι έγραψαν «Τον διεσκορπισμένον μου νουν συνάγαγε Κύριε και την χερσωθείσαν μου καρδίαν καθάρισον, ως τω Πέτρω δος μοι μετάνοιαν, ως τω τελώνη στεναγμόν, ως τη πόρνη δάκρυα, ίνα κραυγάζω σοι, βοήθει μοι, εκ των ρυπαρών λογισμών ρύσαι με, ότι ως κύματα θαλάσσης επανέστησαν επ' εμέ οι ανομίαι μου, ως σκάφος εν πελάγει χειμάζομαι υπό των λογισμών μου αλλ' εις εύδιον λιμένα οδήγησόν με, Κύριε, δια της μετανοίας και σώσον με. Σφοδρώς γαρ θλίβομαι δια την ασθένειαν του νοός μου, ως μη θέλων πάσχω την ακούσιον προς την αλήθειαν αλλοίωσιν. Διό κράζω σοι, Θεαρχική Τριάς αγία, βοήθει μοι, εν τη στάσει των αγαθών κατάταξόν μοι».

Λέγοντες ταύτα και τα εκ των Αγίων Γραφών όμοια προς ταύτα, τα εις έκαστο λογισμό επιτήδεια και εις έκαστο καιρό αναγκαία, επικαλούμεθα δι' όλους τον Θεόν εις βοήθειαν, και Εκείνος θα εξολοθρεύσει αυτούς.

Εάν δε και τούτο είναι ενίοτε αρμόζον και εις ημάς τους αδυνάτους, όταν μας θλίβουν οι πονηροί λογισμοί, το να επιτημήσωμεν και να αντιλογήσωμεν εις αυτούς και να τους αποδιώξωμεν, και αυτό πρέπει να γίνει όχι απλώς και ως έτυχε, αλλ' επίσης με το όνομα του Θεού.

Εκ των λόγων των Θείων Γραφών και κατά το παράδειγμα των αγίων Πατέρων λέγομε εις έκαστο λογισμό ούτος· «Επιτιμήσαι σοι Κύριος!». Και πάλιν «Απόστητε απ' εμού πάντες οι εργαζόμενοι την ανομίαν και εκκλίνατε απ' εμού, πονηρευόμενοι, όπως εξερευνήσω τας εντολάς του Θεού μου».

Και κατά το παράδειγμα ενός Γέροντος, όστις έλεγε «Άπελθε, ελεεινέ, πρόσελθε, ηγαπημένε!».

Και ότε ήκουσε ταύτα ένας αδελφός και νόμισε ότι μίλησε με κάποιο και ρώτησε αυτόν «Μετά τίνος ομιλείς, Πάτερ;». Αυτός είπε. «Τους κακούς λογισμούς απεδίωξα και τους καλούς προσεκάλεσα».

Και εάν τούτο είναι ωφέλιμο και εις ημάς, ας λέγωμεν ταύτα και όμοια προς αυτά.

Από το βιβλίο του Οσίου Νείλου Σόρσκυ, «Περί νοεράς Εργασίας», των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.