Page 17 - 'Αγιος ιωάννης ο Βαπτιστής
P. 17

www.pemptousia.gr                                                           Τεύχος 25 / Αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος  /24 Σεπτεμβρίου 2014     ΑΝΑΛΕΚΤΑ




         της προσπάθειας του Αγίου Γρηγορίου να γεμίσει την      ακόμη και αν δεν γίνει αποδεκτό πως προέρχεται
         χώρα με Εκκλησίες και ιερείς. Και σε κάθε τόπο άφηνε    από τη γραφίδα του Γραμματέα του Βασιλιά των
         ένα ελάχιστο τμήμα απ’ τα λείψανα των Αγίων, για να     Αρμενίων Τιριδάτη, Αγαθάγγελο ( ελληνική μετά-
         μπορούν οι πιστοί να τα προσκυνούν» . Αυτός ο πρώ-      φραση του αντίστοιχου αρχαίου αρμενικού ονό-
                                            28
         τος ναός, που ανήγειρε ο Άγιος Γρηγόριος ο Φωτιστής     ματος, που σημαίνει: αυτός που φέρνει την καλή
         στην επαρχία Taron, αποτέλεσε το κέντρο της Μονής       αγγελία ), πάντως, είναι βέβαιο πως παραθέτει
         του  Αγίου  Ιωάννου  του  Βαπτιστού  (  Saint  Karapet   πληροφορίες από κείμενα της εποχής του, πιθα-
         Monastery ), που υπήρξε για αιώνες σπουδαίο μονα-       νότατα από κρατικά αρχεία. Ολόκληρο το κείμε-
         στικό και πνευματικό κέντρο. Το μοναστήρι σωζόταν       νο βλ. σε αγγλική μετάφραση στο  www.vehi.net/
         μέχρι και τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, οπότε,      istoriya/armenia/agathangelos/en/AGATHANGELOS.
         κατά την περίοδο της γενοκτονίας των Αρμενίων, οι       html. Αναφορά στο σχετικό περιστατικό γίνεται
         Τούρκοι το ανατίναξαν.                                  και στον ελληνικό βίο του Αγίου Γρηγορίου του
                                                                 Φωτιστού. Βλ. Συμεών Μεταφραστού, Βίος και
           ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ                                            Πολιτεία και Μαρτύριον του Αγίου Γρηγορίου της
                                                                 Μεγάλης Αρμενίας, P.G. 115, 989, και « Συναξά-
           26   Βλ. Georges Kazan, The  Head of St. John the     ριον Λ΄ Σεπτεμβρίου », Μ.Σ.Ο.Ε., Μην Σεπτέμ-
           Baptist – the Early Evidence, ο.π., σελ. 3-4.         βριος, Έκδοσις Δ΄, Αθήνα 1974, σελ. 674. Βλ., επί-
                                                                 σης, Solomon Caesar Malan, The life and times of S.
           27   Βλ. Θεοδωρήτου Κύρου, Φιλόθεος Ιστο-             Gregory the illuminator, the founder and Patron Saint of
           ρία, 19-20, P.G. 82, 1444-5 και Ε.Π.Ε., Φιλοκα-       the Armenian Church, translated from the armenian by
           λία 4, ( Κείμενο-Μετάφραση-Σχόλια, Ζαχαριάδου         the Rev. S.C. Malan, Riningtons, London 1868, σελ.
           Σταυρούλα ), σελ. 354-357, «Ἐμοῦ δὲ λέγοντος          283-290. Το έργο που μετέφρασε o Malan είναι
           ὡς καὶ ταῖς τούτου πιστεύω προσευχαίς καὶ ταῖς        του Vartabed Mathew, ο οποίος είχε συνενώσει στο
           τῶν ἄλλων ἁγίων ἀποστόλων καὶ προφητών, ὧν            βιβλίο του το έργο του Αγαθαγγέλου και τον βίο
           ἔναγχος ἡμῖν τὰ λείψανα ἐκεκόμιστο· “Θάρρει”,         του Αγίου Γρηγορίου, που είχε συγγράψει ο Άγι-
           ἔφη, “ὡς Ἰωάννην ἔχεις τὸν Βαπτιστήν”. Ἀλλ’           ος Συμεών ο Μεταφραστής. Το βιβλίο του Varabed
           οὐδὲ οὕτω σιγὴν ἄγειν ἠνειχόμην· πολλῷ δὲ πλέον       είχε εκδοθεί στη Βενετία το 1749.
           ἐπεκείμην πυνθανόμενος καὶ μαθεῖν ἐφιέμενος τί
           δήποτε τούτου μᾶλλον ἐμνήσθη. Ὁ δὲ·… “ Ἡνίκα
           ”, ἔφη, “ τοὺς πολιούχους τούτους ἀπὸ τῆς Φοι-
           νίκης καὶ τῆς Παλαιστίνης ἀφικομένους μετὰ τῆς
           Δαυιτικῆς ὑπεδέξω χορείας, ἔννοιά τίς μοι γέγο-
           νεν, εἰ τῷ ὄντι ταῦτα Ἰωάννου τοῦ πάνυ λείψανα
           καὶ μὴ ἄλλου του μάρτυρος ὁμωνύμου. Μετὰ μίαν
           τοίνυν ἡμέραν, νύκτωρ ἐγὼ μὲν ἐπὶ τὴν ὑμνωδί-
           αν ἀνέστην· ὁρῶ δέ τινα λευχειμονοῦντα καὶ· “
           ἁδελφὲ Ἰάκωβε ”, λέγοντα, “ εἴπὲ τί δήποτε ἡμῖν
           ἀφικομένοις οὐχ ὑπαπήντησας ”; Ἐμοῦ δὲ ἐρομέ-
           νου τίνες ποτὲ εἶεν, ἀπεκρίνατο λέγων· “ Οἱ ἀπὸ
           Φοινίκης καὶ Παλαιστίνης τῇ προτεραίᾳ ἐληλυθό-
           τες. Καὶ πάντων ἡμᾶς ὑποδεξαμένων προθύμως
           καὶ τοῦ ποιμένος καὶ τοῦ λαοῦ, καὶ ἀστῶν καὶ
           χωρικῶν, σὺ μόνος οὐκ ἐκοινώνησας τῆς τιμῆς ”.
           Ἠνίττετο δὲ τὴν γενομένην ἀμφιβολίαν. Εἰπεῖν τοί-
           νυν ἔφη πρὸς ταῦτα ὅτι “ καὶ ἀπόντων ὑμῶν τε
           καὶ τῶν ἄλλων, ὑμᾶς τε τιμῶ καὶ τὸν τῶν ἁπάντων
           προσκυνῶν  Θεόν”. Πάλιν δὲ  τῇ ὑστεραίᾳ κατὰ
           τὸν αὐτὸν καιρὸν αὐτὸς ἐπιφανείς, “Ὅρα”, ἔφη,
           “ἁδελφὲ Ἰάκωβε, τὸν ἐκεῖθεν ἑστῶτα, οὗ ἡ μὲν
           ἐσθὴς χιόνι κατὰ τὴν χροὰν ἀπείκασται, κλίβανος
           δὲ αὐτῷ πυρὸς πρόκειται”. Ἐμοῦ δὲ τὰς ὄψεις
           ἐκεῖσε μετατεθέντος καὶ τὸν βαπτιστὴν Ἰωάννην
           ὑποτοπήσαντος ( καὶ γὰρ τὴν αὐτοῦ στολὴν περι-
           εβέβλητο καὶ τὴν χεῖρα ὡς βαπτίζων προέτεινεν ),
           “Αὐτός ἐστιν”, ἔφη, “ὅν ὑπέλαβες εἶναι”».

           28   Βλ. Αγαθαγγέλου, Ιστορία του Αγίου Γρη-
           γορίου και του εκχριστιανισμού της Αρμενίας, Δ΄.
           Αυτό το έργο γράφτηκε τον 4  ή τον 5  αιώνα, και,
                                       ο
                                               ο
                                                                                                            Σελίδα 17
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22