Χασάπικος – Ένας ελληνικός χορός

Ο χασάπικος είναι ένας παρεξηγημένος λαϊκός χαρός. Μπορεί στις μέρες μας να θεωρείται λαϊκός χορός στη σύγχρονη μορφή του, αλλά διασώζεται και στην παραδοσιακή του μορφή και πάνω απ’ όλα, θα πρέπει να θεωρείται παραδοσιακός χορός. Πίσω του κρύβεται μια λαϊκή φιλοσοφία και η ιστορία μας.

Μορφές του χορού αυτού ήταν γνωστές από παλαιότερα χρόνια σε αρκετά μέρη του ελληνικού ή ελληνόφωνου χριστιανικού χώρου: Θράκη, Μικρά Ασία, Ανατολική και κεντρική Μακεδονία, νησιά Ανατολικού Αιγαίου, Δωδεκάνησα και αλλού. Περισσότερο όμως στην Κωνσταντινούπολη και την περιοχή της.

Οι χορευτές στέκονται σε σειρά ο ένας δίπλα στον άλλον και κρατιούνται από τους ώμους για να είναι ακόμα πιο σφιχτά δεμένοι. Κάνουν το ίδιο βήμα και φαίνονται σαν να είναι όλοι ένα σώμα.

Πρόκειται για χορό που χόρευαν ομάδες κρεοπωλών (η συντεχνία τους) μία φορά τον χρόνο, το Πάσχα.  Αν και τα στοιχεία είναι ανεπαρκή, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει, ότι μάλλον ο χορός που περιγράφεται είναι ο χασάπικος που ξέρουμε ή κάποιος κατευθείαν πρόγονός του, ο οποίος από την Κωνσταντινούπολη διαδόθηκε στη γειτονική Μακεδονία (ή και αντίστροφα!).
Ο χασάπικος με λίγα λόγια, θεωρείται σήμερα ότι έχει καταγωγή από την Μ. Ασία (Βυζάντιο) και ανάγεται στον χορό των μακελάρηδων, ο οποίος συνηθιζόταν σε συνοικία της Κωνσταντινούπολης. Δεν είναι τυχαίο που υπάρχει και στη Σίφνο χασάπικος, προφανώς επειδή εκεί βρέθηκαν πολλοί Κωνσταντινουπολίτες.

Παρακολουθήστε παρακάτω τον χορό αυτόν, έτσι όπως τον χορεύουν μαθητές της Στ΄ τάξης των Εκπαιδευτηρίων «Ο Απόστολος Παύλος». Διδάχθηκε από τη δασκάλα της Φυσικής Αγωγής κ. Δήμητρα Μακρή και παρουσιάσθηκε σε γιορταστική εκδήλωση του Σχολείου.