Όλη αυτή η βαθύτατη κρίση των ημερών μας έρχεται εντέλει να μας οδηγήσει και στον τόπο της λησμονημένης Μεταφυσικής, με τα ερωτήματα περί του Θεού και του ανθρώπου, αλλά και της ελευθερίας. Για το Είναι και τα όντα. Αλλά και στον τόπο μιας Ηθικής προβληματικής, καθώς προκύπτει ή και μας επιβάλλεται ...
Η διαδικασία εκρίζωσης των παθών γίνεται με αντίστροφη πορεία από αυτή της δημιουργίας της. Τα πάθη γεννώνται στο νου του ανθρώπου και καταλήγουν στη θέλησή του. Ο αγώνας για την ίαση τους αρχίζει από τη θέληση και καταλήγει στο νου. Αρχίζει, δηλαδή, από την υποταγή της θέλησης του ανθρώπου στη θέλη...
Αιτία των ανθρωπίνων παθών είναι το κακό, το οποίο δεν υπάρχει σαν απόλυτη οντολογική αρχή, αλλά είναι μια δευτερογενής αντίδραση στην εγκατάλειψη του αγαθού. Ο άνθρωπος εγκαταλείπει την αρετή όχι από εξωτερική ή ανώτερη παρέμβαση αλλά ενεργώντας ελεύθερα στα πλαίσια του αυτεξούσιου του. Βασικό στο...
Ο Θεός σαν παντογνώστης, προγιγνώσκει μεν τα πάντα, αλλά δεν προορίζει τα πάντα, παρά μόνο εκείνα τα οποία εξουσιάζει. Και τούτο, επειδή, υπάρχουν πράγματα την ελεύθερη διαχείριση των οποίων έχει παραχωρήσει στον άνθρωπο. Δεν προορίζει ο Θεός την λειτουργία της ανθρώπινης εξουσίας στο παραχωρημένο α...
Η πρόνοια είναι η βούληση του Θεού με την οποία , ενισχύει όλα τα πλάσματα του, ώστε να αντιμετωπίσουν επιτυχώς τις δυσκολίες της διαδρομής τους και εμφανίζεται με τη μορφή της φροντίδας Του. Η ταύτιση της πρόνοιας με τη Θεία βούληση οδηγεί στον ορθολογισμό στην λογική αρχή ότι όλα όσα δημιουργούντα...
Το αυτεξούσιο, η εξουσία μας, δηλαδή, πάνω σε πράγματα, επειδή είναι αμφιλεγόμενο και συνεπώς προβληματικό χρήζει τριπλής έρευνας για την διασαφήνιση του. Η μία αφορά το πρόβλημα της ύπαρξης του ή όχι στην οποία δεν υπάρχει ομοφωνία. Μια δεύτερη προς έρευνα προβληματική παράμετρος είναι ο καθορισμός...
Το εκούσιο και το ακούσιο, επειδή, έχουν σχέση με το λογικό μέρος του ανθρώπου εμφανίζονται στη πράξη, διότι, αυτή είναι λογική ενέργεια. Επακόλουθο μιας πράξης μπορεί να είναι ο έπαινος ή κατάκριση. Από το είδος του πάθους το οποίο προκαλούν οι πράξεις, διακρίνονται σε ευχάριστες και σε δυσάρεστε...
Ο Ιωάννης Δαμασκηνός για να συλλάβει αλλά και για να αναλύσει την λειτουργία της ανθρώπινης ύπαρξης τη διαίρει σε δύο μέρη το σωματικό (ύλη) και το ψυχικό (πνεύμα). Αυτό το επινοημένο διμερές το προσαρμόζει και στον ανθρώπινο ψυχισμό. Αντιλαμβάνεται τις ανθρώπινες ψυχικές δυνάμεις σαν μια διττή οντό...
Η Ορθόδοξη Εκκλησία κινούμενη διοικητικά στα δημοκρατικά πλαίσια της Πενταρχίας, απέφυγε την παγίδα της αυθεντίας του ενός όπως έγινε στην εκκλησιαστική Δύση (Πάπας). Και δεν πληγώθηκε από τις ακρότητες των αυθαιρεσιών της κυρίως κατά τον μεσαίωνα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία έμεινε μακριά από την κριτική ...
Φαινομενικά η Χριστιανική ηθική είναι ετερόνομη, διότι οι όροι της επιβάλλονται υπό μορφή ιερών εντολών από εξωγενή πηγή, τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να τηρεί τα θεϊκά προστάγματα επιμελώς και αδιαμαρτύρητα. Τη εικόνα της ετερονομίας ενισχύει ο τρόπος σύστασης της Εκκλησίας, η λειτουργία ...