Page 6 - Ο όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
P. 6
ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 32 / Ο όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης / 12 Ιουλίου 2015 www.pemptousia.gr
Πράξις Αναγραφής εις το Αγιολόγιον
Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου
Βαρθολομαίος ελέω Θεού Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και
Οικουμενικός Πατριάρχης.
Αριθμ. Πρωτ. 13. Πατριαρχική και Συνοδική Πράξις Αναγραφής εις το Αγιολόγιον της
Ορθοδόξου Εκκλησίας του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου
«Και έσται ο ανήρ, ον αν εκλέξηται Κύριος, ούτος άγιος» (Αριθμ. ις’ 7)
ρος του θεού, ως αληθώς Όρος Άγιον και Πνεύματος, αγγέλους μάλλον ειπείν ή ανθρώπους,
•
Όκλήρος της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θε- δοξάσαντας τρόποις, λόγοις και έργοις ποικίλοις
οτόκου και αειπαρθένου ο ουρανογείτων Άθως τον επουράνιον Πατέρα, όθεν και εδόξασε και δο-
•
στάδιον πνευματικών αγώνων, τόπος ασκήσεως, ξάζει και άχρι τέλους αιώνων θέλει δοξάζειν αυ-
μετάνοιας και προσευχής και εργαστήριον αγιότη- τούς ως εμπρέπει Αγίοις.
τος των εν αυτώ ενασκούμενων ανά τους αιώνας
αναρίθμητων ασκητών, μιγάδων και μοναστών, Παύλου δε του Αποστόλου διακηρύττοντος εν
ανωνύμων και επωνύμων· καύχημα και στέφανος τη προς Ρωμαίους Επιστολή αυτού, κεφαλαίω
της Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλη- ε΄, στίχω κ΄ και κα΄, «ου επλεόνασεν η αμαρτία,
σίας της Κωνσταντινουπόλεως, υπό την κανονικήν υπερεπερίσσευσεν η Χάρις» και της πραγματικό-
και πνευματικήν δικαιοδοσίαν και διαρκή εκκλη- τητος ταύτης ακαταπαύστως και κατά την σύγ-
σιαστικήν μέριμναν και φροντίδα αυτής αλλά και χρονον εποχήν βιουμένης υπό της Εκκλησίας διά
•
αέναος προσευχητική δέησις υπέρ της Οικουμέ- της απειραρίθμου στρατιάς των αναδεικνυομένων
νης μυστικώς αρδευομένης υπό των αδιαλείπτως καθ’ εκάστην, γνωστών και εν πολλοίς αφανών,
νυχθημερόν αναπεμπομένων υπό μοναστών ευχών όσιων και άγιων μορφών, διά της άρσεως του
και δεήσεων «υπέρ της άνωθεν ειρήνης και της προσωπικού αυτών σταυρού επομένων τω Κυρίω
σωτηρίας των ψυχών» των όπου γης ’Ορθοδόξων ήμών Ιησού Χριστώ, τω διά του σταυρικού Αυτού
Χριστιανών αλλά και «υπέρ της ειρήνης του σύ- θανάτου καταργήσαντι τον το κράτος έχοντα του
μπαντος κόσμου και ευσταθείας των Αγίων του θανάτου και διά της ενδόξου Αυτού Αναστάσεως
Θεού Εκκλησιών». δωρησαμένω την αιώνιον ζωήν παντί τω βουλομέ-
νω, ημείς, δυσπιστούντες την τοιαύτην αδιάκοπον
Πλείστοι όσοι οι θεοφιλώς ασκήσαντες και τε- θείαν ευεργεσίαν του Αρχηγού της Πίστεως ημών
λειωθέντες, μετά τον πρώτον γνωστόν Άγιον Πέ- συν τω Ιερώ Ψαλμωδώ εκπληττόμενοι αναφωνού-
τρον τον Αθωνίτην, εν αυτώ, οίτινες ανεδείχθη- μεν «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών; Συ ει ο
σαν σκεύη εκλεκτά του Αγίου Πνεύματος, διά Θεός ο ποιών θαυμάσια» (Ψαλμός οδ΄, στ. ιδ΄-ιε΄)
των ασκητικών ιδρώτων και θεοφιλών καμάτων, και «Μέγας ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα Σου
κσσμηθέντες δε διά ποικίλων εκτάκτων θείων χα- και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυ-
ρισμάτων ως το της προοράσεως, της θαυματουρ- μασίων Σου».
γίας, της διακρίσεως των πνευμάτων, της απλα-
νούς πνευματικής καθοδηγίας, του παρακλητικού Τοιούτος γαρ συνεχιστής της παραδόσεως αγι-
λόγου και πλείστων άλλων, κοσμούντες νυν τον ότητος και κενωτικής προσφοράς της Αγιωτάτης
πολυάστερον ουρανόν του καθ’ ημάς Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, του ήθους
εορτολογίου και γενόμενοι αιώνιοι οδηγοί προς και του φρονήματος αυτής, ανεδείχθη, μεταξύ
την Βασιλείαν των ουρανών. πολλών άλλων ανωνύμων εν όρεσι και αποκρή-
μνοις σπηλαίοις και οπαίς της γης ενασκησαμένων
Αυτού τούτου του αληθινού θεού ήμών δια- και τελειωθέντων αγιορειτών ασκητών, επ’ έσχα-
βεβαιώσαντος διά του ανθρώπου Αυτού τον ιε- των των καθ’ ημάς χρόνων θεοφόρος ασκητής και
ρέα Ηλεί και διαχρονικώς πάντα πιστεύοντα τω πολυχαρισματικόν όργανον της Παναγίας Τριάδος
Νόμω Αυτού «τους δοξάζοντάς με δοξάσω», ως ο εκ της Αγιοτόκου Καππαδοκίας μεν έλκων την
εν τη βίβλω Α΄ των Βασιλειών, κεφαλαίω β΄, στί- κατά σάρκα καταγωγήν, εν δε τω Περιβολίω της
χω λ΄ γέγραπται, η καθ’ ημάς Μήτηρ Αγία του Κυρίας ήμών Θεοτόκου τον μονήρη βίον ασκήσας
Χριστού Μεγάλη Εκκλησία αρχήθεν της εν τω κό- εν αγώσι και εν δάκρυσι πολλοίς οσιώτατος Μο-
σμω σωτηριώδους στρατείας αυτής ουκ επαύσατο ναχός Παΐσιος, κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης,
αναγνωρίζειν τοιαύτα θεία και άγια σκεύη του δι’ εκτάκτων χαρισμάτων κοσμηθείς παρά Κυρίου,
Σελίδα 6
