Page 7 - Πάσχα των Ελλήνων
P. 7
www.pemptousia.gr Τεύχος 38 / Πάσχα των Ελλήνων / 29 Απριλίου 2016 ΑΝΑΛΕΚΤΑ
Παράλληλα απαιτείται και η διαρκής σταυροαναστάσιμο χριστιανικό ήθος. Επίσης
ανθρώπινη συναίνεση και προσπάθεια δια ο χαιρετισμός «Χριστός Ανέστη», «Αληθώς
της ασκήσεως. «Καθαρθώμεν τας αι σθήσεις Ανέστη», που σε ορισμένα μέρη αντικα-
και οψόμεθα τω απροσίτω φωτί της α να- θι στά κάθε άλλο χαιρετισμό για σαράντα
στά σε ως», ψάλλει ο ιερός υμ νω δός. Σε αυτό ημέρες είναι εκφραστικός του ανα στάσιμου
συμβάλλει και η νηστεία, η μετά νοι α, η βιώματος. Αλλά και η επίσκεψη στα μνήματα
εγκράτεια, η εσωτερική συντριβή αλλά και των κε κοιμημένων τις άγιες αυ τές ημέρες
η έμπρακτη άσκηση της αγάπης. Ορι σμέ- δείχνει την πίστη του λαού, ότι Ανάσταση
νοι βλέπουν τον Χριστό μόνο ως Θεό, ενώ του Χριστού αναψύχει τις ψυ χές τους και
άλλοι τον βλέπουν μόνο ως άνθρωπο. Οι αποτελεί πρόκριμα για την ανάσταση
πρώτοι τον τοποθετούν τόσο ψηλά που δεν ολόκληρου ανθρω πί νου γένους.
τον φτάνουν. Οι δεύτεροι τον απο γυμνώ νουν
από τη θεότητα, στερώντας ουσιαστικά στον Εκείνο όμως που αποτελεί την κορύφωση της
άνθρωπο τη δυνατότητα να γί νει θεός κατά προσπάθειας του ανθρώπου να γίνει κοινωνός
χά ριν και να υπερβεί τη φθορά και το θάνατο. του πάθους και της Ανάστασης του Κυρίου
είναι η εσωτερική ανάγκη για συμμετοχή
Ο Χριστός όμως ως θεάνθρωπος ανοίγει στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Αρκεί
την οδό της νίκης εναντίον του θα νάτου και αυτή να γίνεται με τά «καθαρού συνειδότος»,
γίνεται «πρωτότοκος εκ των νεκρών». Την «πεφωτισμένης καρδίας» και αγάπης προς
πορεία αυτή μπορεί να ακο λου θήσει και ο το συ νάν θρω πο. Τότε σύμφωνα με τον ιερό
Χριστιανός. Σταυρώνει τα πάθη του, για να Χρυσόστομο «όλοι απολαμβάνουν το συ μπό-
συναναστηθεί με τον Χριστό. Πεθαίνει δια σιο της πίστεως. ΄Ολοι γεύονται τον πλούτο
της μετανοίας και των δακρύων για τη ζωή της χρηστότητας. Κανείς δεν θρηνεί για την
της αμαρτίας, και γεύεται από την παρούσα πνευματική του πενία, διότι φανερώθηκε
ζωή τα αγαθά της ανάστασης. Τηρεί φιλότιμα η κοινή βασιλεία. Κανείς δεν οδύρεται για
τις θείες εντολές και οι κει ώ νε ται τις αρετές, τα πταίσματά του, διότι συγγνώμη από
που τον ελευθερώνουν από τη φθορά και τον τον τάφο ανέτειλε. Κανείς δεν φοβάται τον
θάνατο. «Θά να τος αυτού ουκέτι κυριεύει» θάνατο, γιατί μας ελευθέρωσε του Σωτήρος ο
(Ρωμ. 6,9). θάνατος. Αναστήθηκε ο Χριστός, και χαίρουν
οι άγγελοι. Αναστήθηκε ο Χριστός και η ζωή
Το φως της αναστάσεως εκχέεται βασιλεύει». Υπερβαίνεται ο νόμος, και η χάρη
πλουσιοπάροχα στον κόσμο. Απαιτούνται πλημμυρίζει τις καρδιές των ανθρώπων!
όμως καθαρά αισθητήρια και καθαροί
οφθαλμοί, για να αναγνωρίσουν την ενέργεια
του αναστάσιμου φωτός. Συχνά η πνευματική
τύφλωση εμποδίζει αυτή την κοινωνία. Αλ λά
κατά την αναστάσιμη ημέρα της Λαμπρής όλοι
αισθάνονται, έστω αμυδρά, μια αχτίδα του
θείου φω τός να φωτίζει το νου και την καρδιά
τους. Στην ορθόδοξη ανατολική παράδοση,
παρά την αλλοτρίωση, διασώζονται ακόμη και
λαϊκά έθιμα που δηλώνουν ότι οι άνθρωποι
δεν έχουν λησμονήσει παντελώς το φως της
βαπτίσεώς τους. Η λαμπάδα, ο ανα στά σι μος
χαι ρε τι σμός, το κοινό τραπέζι, ο εν Χριστώ
ασπα σμός της αγάπης, η επίσκεψη στα μνή-
μα τα κ.ά. είναι ορισμένα από αυτά.
Η αναστάσιμη λαμπάδα, που σύμφωνα με
το έθιμο είναι δώρο του νουνού, λιώνει,
λάμπει και φωτίζει, παραπέμποντας στο
Σελίδα 7
