Page 9 - Πάσχα των Ελλήνων
P. 9
www.pemptousia.gr Τεύχος 38 / Πάσχα των Ελλήνων / 29 Απριλίου 2016 ΑΝΑΛΕΚΤΑ
γι’ αυτό έχουν ήδη μεταβεί εκ του θανάτου εις
παλαιός Μωυσής πέρασε τον λαό από την την ζωήν. Η Εκκλησία μας ει ναι γεμάτη από
Ο Αίγυπτο στην ελευθερία. Ο νέος Μωυσής, αναστημένους ανθρώπους, παλαιούς και νέους,
ο Κύριος Ιησούς Χριστός, μας πέρασε εκ του οι οποί οι είναι και για μας και φως, και ελπίδα
θανάτου εις την ζωήν· είναι το Πάσχα μας, όπως και δύναμις.
λένε και οι ιεροί ύμνοι που εψάλαμε απόψε:
«Πάσχα … ιερώτατον Χριστέ»[1]. Ευχαριστούμε τον Αναστάντα Κύριον και
παρακαλούμε την αγα θο τητά Του να μας
Ο Χριστός είναι το ιερώτατον Πάσχα, η φωτίση κι εμάς και να συμπεριληφθούμε στην
μετάβασίς μας εκ του θανάτου εις την ζωήν. συνο δεία των αναστημένων ανθρώπων, οι
Όμως, για να μπορέση ο Κύριος να μας εξαγάγη οποίοι διαμέσου των αιώνων Τον ακο λουθούν.
εμάς, τους αδελφούς Του, τα παιδιά Του, εκ του Μια μεγάλη πορεία. Μπροστά πηγαίνει ο
θανάτου εις την ζωήν, έπρεπε ο Ίδιος να μπη Σταυρωθείς και Ανα στας Κύριος και από πίσω
στην διαδικασία του θανά του και να νικήση τον οι εσταυρωμένοι και αναστημένοι Χριστια-
θάνατον προσωπικά. Και αυτό έκανε με άπειρη νοί. Διότι κι ο Χριστιανός δεν μπορεί να είναι
αγάπη και ταπείνωσι για μας. Ο Ιδιος ανεδέχθη αναστημένος, εάν προηγου με νως δεν είναι
τον θάνατό μας, ώστε διά του θανάτου Του να σταυρωμένος, δεν εσταύρωσε τα πάθη του και
τον νικήση και να μας χαρίση την αιώνιον ζωήν. τον πα λαιόν άνθρωπον. Σ’ αυτή την λιτανεία
μας καλεί ο Κύριος. Και εμείς θέλουμε να Τον
Τώρα ξέρουμε, ότι όποιος θέλει να μετάσχη ακολουθήσουμε. Η αδυναμία, η ακηδία μας, τα
στην Ανάστασι του Χρι στού, πρέπει να ενωθή πάθη μας μας εμπο δίζουν. Αλλά παρόλα αυτά,
με τον Χριστό. Δεν μπορεί κανείς μόνος του πρέπει να αγωνιστούμε από αγάπη για τον Θεό,
να πε ράση εκ του θανάτου εις την ζωήν. Εάν από αγάπη για τον Χριστό, και από αγάπη για
τότε, στην Παλαιά Διαθήκη, χρει αζόταν ένας την δική μας σω τηρία.
άνθρωπος, ο Μωυσής, να οδηγήση τον λαόν από
την δουλεία στην ελευθερία, πόσο μάλλον τώρα Εύχομαι, ο Αναστάς Κύριος να είναι πάντοτε
χρειάζεται όχι ένας άνθρω πος, δεν φτάνει ένας μαζί μας και στις διά φορες δυσκολίες της ζωής
άνθρωπος, αλλά χρειάστηκε ένας Θεάνθρωπος, μας. Αλλά, και κυρίως, ο Κύριος να είναι μαζί
για να μπο ρέση να μας περάση εκ της δουλείας μας την ώρα που θα φεύγουμε από αυτόν τον
του θανάτου, των παθών, της αμαρ τίας, του κόσμο και θα αντιμετω πίσωμε προσωπικά τον
διαβόλου, «εις την ελευθερίαν των τέκνων θάνατό μας, που είναι η πιο κρίσιμη στιγμή
του Θεού»[2], διά του θα νάτου Του και της της ζωής μας. Είναι οι πιο δύσκολες εξετάσεις
Αναστάσεώς Του. που θα δώσωμε. Πολλές φορές καλούμεθα να
δώσωμε εξετάσεις σ’ αυτή την ζωή, πνευματικές
Αυτό το μεγάλο γεγονός, αυτό το Πάσχα εξετάσεις εννοώ, αλλά οι τελικές εξετάσεις και
εορτάζομε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί σήμερα σε οι πιο δύσκολες είναι εκείνες τις ο ποίες θα
όλο τον κόσμο, και μας δίδεται η ευκαιρία για δώσωμε την ώρα του θανάτου μας. Μακάρι,
μια ακόμα φορά να εκφράσωμε την μεγάλη μας εκείνη την ώρα να είμαστε γεμάτοι από την
ευγνωμοσύνη προς τον Κυ ριο, για το μεγάλο Χάρι και το Φως του Αναστάντος Κυρίου μας,
Του δώρο που είναι η Ανάστασίς Του και η ώστε και η έξοδός μας εκ του κόσμου τούτου να
ανά στασίς μας. Αλλά, όπως όλα τα δώρα του είναι εν τω Φωτί του Ανα στάντος Χριστού.
Θεού είναι μεν δώρα δικά Του, αλλά πρέπει,
χρειάζεται, για να τα αξιοποιήσωμε, εμείς να Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!
τα αποδε χθού με και να τα καλλιεργήσωμε, έτσι
και αυτό το δώρο της Αναστάσεως δεν θα μας Σημειώσεις:
ωφελήση, εάν εμείς οι ίδιοι δεν ζητήσωμε το
δώρο και δεν γίνωμε άξιοι του δώρου. (*) Ομιλία στην Τράπεζα της Μονής, το
Πάσχα του 2007.
Και [για] το πώς θα γίνουμε άξιοι του δώρου,
ακούσαμε από ένα Γε ροντα της Ορθοδοξίας, τον [1] Πρβλ. «Ω Πάσχα το μέγα, και ιερώτατον,
π. Ιουστίνο Πόποβιτς, θεολόγον μεγάλον, αλ- Χριστέ» (τροπάριον θ’ ωδής του Κανόνος
λα και άγιον άνθρωπον, Σέρβον στην καταγωγή, της Αναστάσεως).
ο οποίος μας είπε, πως ε μείς θα γίνουμε άξιοι
του δώρου της Αναστάσεως: με τον αγώνα μας [2] Ρωμ. 8,21.
κατά της αμαρτίας[3]. Κάθε αμαρτία μας φέρνει
στον θάνατο. Κάθε νίκη κα τα της αμαρτίας μας [3] Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς,
φέρνει στην αιώνια ζωή. Και ο π. Ιουστίνος ήταν Καταδικασμένοι να είναι αθάνατοι,
αν θρωπος της Αναστάσεως, ήταν μεταξύ των «Φιλοσοφικοί Κρημνοί», εκδ. Ι. Μ.
αναστημένων ανθρώπων, αυ των, οι οποίοι από Χιλανδαρίου, σελ. 160, παρ. 3.
τώρα έλαβαν τα σπέρματα της Αναστάσεως και
Σελίδα 9
