Page 5 - GerElisaios-vios-didaxes
P. 5
Αρχιμ. Ελισσαίου Σιμωνοπετρίτου
Ιησού όπως του δίδαξε η γιαγιά του, απ’ όπου έπαιρνε αυθεντικές
απαντήσεις και θείες εμπνεύσεις για την πορεία της ζωής του.
Στο διάστημα αυτό λοιπόν της εφηβικής ή προεφηβικής ηλικίας του
δύο φορές έδωσε υπόσχεση αφιερώσεως ώστε να μπορούμε να πούμε
ότι από νεαροτάτης ηλικίας ελογίζετο εαυτόν ως ιερό ανάθημα στον
Θεό και σφάγιον εθελούσιον.
Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές, λόγω της παρεχομένης εκείνη την
εποχή αγωγής και κατευθύνσεως, σκεπτόταν την ιεροσύνη με απώτερο
σκοπό την εξωτερική ιεραποστολή. Έκρινε όμως ότι θα ήταν καλύτερα
να αρχίσει την προετοιμασία για το σκοπό αυτό σε ένα μοναστήρι.
Απευθύνεται τότε στον μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Διονύσιο –
εμείς οι παλαιότεροι τον ξέρουμε πολύ καλά και τον θαυμάζουμε – που
μόλις είχε αναλάβει τα ποιμαντικά του καθήκοντα και είχε φήμη
φιλομονάχου επισκόπου. Ήλθε στα Τρίκαλα ο Γέροντας το 1960 και
ανέθεσε τα καθ’ εαυτόν στον ποιμενάρχη, ο οποίος το 1960 τον έκειρε
μοναχό με το όνομα Αιμιλιανός. Ως μοναχός ενεγράφη στο
μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Αγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου.
Στον έρημο και απομονωμένο εκείνο τόπο έζησε σε πλήρη απομόνωση
και ησυχία ζητώντας με δύναμη, με σκληραγωγία, και εκτενώς τον
Θεόν. Και ο Κύριος στην πρόνοιά του έγινε ευήκοος στις μυστικές
κραυγές του. Εστράφη πλέον με όλον του τον πόθο και τις δυνάμεις του
στη μοναχική ζωή.
Στο τέλος του 1961 αναλαμβάνει την ηγουμενία στην Ιερά Μονή
Μεταμορφώσεως του Μεγάλου Μετεώρου και αγρυπνεί, προσεύχεται
αδιαλείπτως και επιδίδεται σε διαρκή μελέτη πατερικών, ασκητικών
4
