Page 2 - iakovidis-agpaisios
P. 2
1.Τον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη τον γνώρισα το 1973 στο Άγιο Όρος και τον επισκέφθηκα
πολλές φορές μέχρι την κοίμησή του, κυρίως στο Άγιο Όρος στην Καλύβη του Τιμίου Σταυρού
στην Καψάλα και την Παναγούδα, αλλά και εδώ στο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του
Θεολόγου στη Σουρωτή με την οικογένειά μου και δέχτηκα μεγάλη βοήθεια πνευματική. Πήγαινα
στενοχωρημένος από τα προβλήματά μου και έφευγα πετώντας από χαρά και ανακούφιση.
Όταν αναχωρούσα από το κελί του, καθόμουν κι έγραφα σε σημειωματάριο τα θεοφώτιστα
λόγια του, που με ενίσχυαν αποφασιστικά στον πνευματικό μου αγώνα. Πολλά απ’ αυτά είναι
νομίζω χρήσιμα και ωφέλιμα και για άλλους εν Χριστώ αδελφούς μου και τα εκθέτω παρακάτω.
2.Τον επισκέφθηκα το καλοκαίρι του 1975, ένα χρόνο μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο,
και τον ρώτησα πώς το είδε το γεγονός πνευματικά. Μου είπε: «Η εισβολή και κατάληψη της
Κύπρου από τους Τούρκους θα τους βγει σε κακό, γιατί πήγαν προκλητικά και άρπαξαν άδικα
ξένα εδάφη. Στο τέλος ο Θεός θα τους τιμωρήσει. Μπορεί και οι Κύπριοι να αμάρτησαν και
επέτρεψε ο Θεός να πάθουν κακό, αλλά οι Τούρκοι πιο πολύ αμάρτησαν και θα το πληρώσουν».
3.για το (τότε) εκκλησιαστικό πρόβλημα της Κύπρου μου είπε: «Δώσαμε το Πηδάλιο στα χέρια
ξένων και Άγγλων πρακτόρων, για να συντρίψουμε το λάθος του αδελφού μας (προφανώς
εννοούσε του Μακαρίου), αντί να δεχθούμε οικονομία».
4.«Όχι στην ίδρυση νέων Πατριαρχείων, αλλά να διατηρηθούν τα παλαιά, έστω κι αν δεν έχουν
ποίμνιο. Δεν ξέρουμε τι ο Θεός θα αποφασίσει. Αύριο μπορεί να αποκτήσουν ποίμνιο».
5.«Ίσως τώρα δεν είναι κατάλληλη η στιγμή για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους. Τώρα μας
χρειάζεται ο χωροφύλακας για να χωρίζει τους δεσποτάδες που μαλώνουν».
6.«Οι ιεροκήρυκες και οι μοναχοί χρειάζονται μετάνοια. Να μην κάνουν ελεγκτικό κήρυγμα
στους διαλυμένους ανθρώπους της σήμερον».
7.«Η προσευχή που γίνεται με ταπείνωση, έστω κι αν βρισκόμαστε σε άσχημη πνευματική
κατάσταση, φέρνει καλύτερα αποτελέσματα από εκείνη που γίνεται σε καλή πνευματική
κατάσταση αλλά όχι με ταπείνωση».
